ioluit
Oog
in oog
f
selectie
fl
—r
m\
'^wèêêbêêê-
donderdag 27 januari 2011
Sabine Beckmann: Meisje in feestjurk
Willem Behr geeft expressief vorm
aan thema's als urbanisatie, loze
normen en waarden, de aard van
de werkelijkheid en existentiële
twijfels. Dat krijgt vorm in snel ge
schilderde voorstellingen die zich
concentreren op de symbolische la
ding van het beeld. Behr heeft
geen boodschap, maar de vragen
die hij stelt spreken boekdelen.
T/m 30/1. De Ouverture 2, Boulevard
de Wielingen 64, Cadzand-Bad.
omgeven door vaal, viezig geel en
roze, dat die tint krijgt door de
donkere kleuren die eronder lig
gen. Beekman schept zo een tegen
stelling die het beeld van een mo
gelijke oppervlakkigheid ontdoet.
De oplichtende verschijning van
het meisje tegen de morsige achter
grond kun je zien als beeld van
hoop. Je kunt, als je de omgeving
als het meest bepalend ziet, die als
(be)dreigend ervaren. De ambiva
lentie, het op twee gedachten hin
ken, is kenmerkend voor de beteke
nissen die Beckm,ann haar voor
stellingen meegeeft. Eén van de
sterkste doeken toont een peuter
die zich losmaakt uit de handen
van een volwassene. De houding
van de volwassene drukt zowel los
laten als beschermen uit. Dat slaat
zowel op de houding van de vol
wassene ten opzichte van de peu
ter als op de innerlijke dialoog van
de volwassene. Die gelaagdheid
speelt door al de schilderijen heen.
Dat leidt tot overtuigend werk dat
afziet van elke behaagzucht.
Marliz Frencken (1955) maak
te de laatste tien jaar furore
met eigenzinnige beeldjes van
vrouwen. Zij combineerde klei,
hars en andere materialen tot won
derlijke fantasiewezens. Haar
beeldjes ogen feestelijk, fragiel en
krachtig tegelijk. Daarmee weer
spiegelen zij niet alleen het uiter
lijk, maar ook het innerlijk van de
vrouwen die zij voorstellen. Vaak,
zoals in de geëxposeerde 'Madon
na's', toont Frencken de illusie van
onbereikbare schoonheid, prikt ze
die tegelijkertijd door én maakt
iets zichtbaar van het lijden achter
de glans van de oppervlakte. In De-
Willen^ waren in 2005 haar beel
den en foto's te zien. Nu pakt zij,
op de genoemde 'Madonna's' na,
uit met veel kleurige schilderijen.
Er zijn overeenkomsten met de
beeldjes. Ongekunsteld, expressief,
spontaan zijn termen die mij te
binnen schieten. De stilering, de
Rob Meijer
Rob Meijer is 65 jaar geworden en
exposeert tekeningen, schilderijen
maar ook kleine sculpturen en ob
jecten. Een prikkelende combina
tie van beeld en tekst kenmerkt
zijn werk, dat blijkt geeft van een
ironisch, kritisch optimisme.
T/m 6/3. DeWillem3, Oranjestraat 4,
Vlissingen. Ook in PolderhuisZuid
straat 154-156, Westkapelle. T/m
27/2. en Zeeuwse Bibliotheek, Kou-
steensedijk 7, Middelburg (t/m 29/1
1
Bob Pingen
Bob Pingen toont een reeks kleine
doeken als uitkomst van zijn voort
durende zoektocht naar het ultie
me schilderij. Kleurlagen schuiven
over elkaar en vormen samen een
staalkaart van lichtschakeringen
die intens en geraffineerd is samen
gesteld. Pure schilderkunst die
zich overtuigende kan meten met
wat zich in de natuur voordoet
T/m 30/1. Kunstenaarsinitiatief Mort
Capitaine, Kinderdijk 56. Middelburg.
composities. Geen gladde schoon
heid, maar schoonheid van iets
waar de tijd overheen is gegaan,
wat aangetast is. Zoals het leven
sporen nalaat op je lijf en in je
geest. Het schilderen en het beeld
zijn samen metafoor voor het
menselijk bestaan. Kwetsbaarheid,
onmacht, eenzaamheid en wan
hoop zijn associaties, maar ook arg
waan en woede. Daaronder zie ik
een besef van tijdelijkheid, een be
sef dat zowel met het bestaan in
het algemeen kan worden verbon
den als met de gemoedsgesteld
heid van dat moment. Toch domi
neert de strijd. Je zou er triest van
worden als het schilderen niet een
eigenzinnige schoonheid zou ople
veren die haar werk zeer de moei
te waard maakt. En die ook haar
thema betreft. Je zou kunnen zeg
gen dat Janssens haar demonen
aankijkt en ze al schilderend hun
plaats wijst. Dat is ook mentaal in
spirerend.
Haar inspiratie haalt Sabine
Beckmann (1956) uit wat ze
om zich heen ziet, maar ook uit
de media. Zij maakte bijvoorbeeld
foto's van een TV-programma
over Romy Schneider en nam die
als aanleiding voor een schilderij.
De verdwijning van Natalie Hollo-
way is ook een onderwerp dat
Beckmann aanzette tot het maken
van een schilderij. Vrouwen, men
sen, leven, tragiek en hoop zijn za
ken die je in de tentoonstellings
zaal van Kunstuitleen De Bevelan-
den tegenkomt. Beckmann schil
dert herkenbare beelden, vlot,
vaardig, raak, sappig en expressief.
Door het nat-in-nat werken heb
ben sommige doeken, zoals het
grote zelfportret, een wat grijzige,
matte aanblik. Dat is zo bedoeld,
want in andere composities houdt
Beckmann het licht vast, zoals in
het prachtige 'Meisje in feestjurk'.
Toch is er nooit sprake van onbe
kommerdheid. Het stralende rose
en wit van de meisjesbeeltenis is
Willem Behr
geren op de figuur die voor haar
ogen tot leven komt als op de vor
men en structuren waaruit het
beeld voortkomt. Zij laat zich niet
sturen door een plan, maar door
haar emotie en haar schilderkun
stige intuïtie. Het grote formaat
van haar doeken biedt ruimte aan
wat je een fysieke strijd met het
zich vormende beeld zou kunnen
noemen. Die leidt tot prachtige
Nancy Kroon
Kroon laat zich inspireren door de
Griekse oudheid. Zij verwerkt my
then tot composities waarin de
menselijke figuur tot zijn essentie
is teruggebracht. Niet het ideaal
maar de tragiek, het falen en het te
kort spelen de hoofdrol, vergezeld
van hoop en verwondering. Dat
komt mede tot uiting door het ge
varieerde materiaalgebruik.
T/m 30/1 Galerie/atelier Jan Eikenaar,
Zuidstraat 16, Burgh Haamstede.
Werken van Marliz Frencken
vormentaal doet aan Picasso den
ken, zonder dat ik het gevoel krijg
dat ze deze grootmeester naar de
kroon wil steken. Nee, het is de
taal die voor Frencken het meest
past bij het direct weergeven van
het scala aan emoties dat het
mens- en vrouwzijn met zich mee
kan brengen. Vervormen en over
drijven zijn middelen waarvan zij
zich bedient. Maar vooral de lij
nen, die vaak de vorm aannemen
van een web of net, zijn opval
lend. Ze verwijzen natuurlijk naar
de stereotypen die zo vaak op
vrouwen worden losgelaten. Waar
aan sommige vrouwen in haar
schilderijen graag voldoen, andere
zich er niet van bewust zijn en die
bij een aantal leidt tot woede of
frustratie. Frencken houdt haar pu
bliek effectief en met kennelijk ge-
Pim van der Wel
Pim van der Wel portretteert
koeien. Hij verwerkt ze in vaardig
geschilderde, strak uitgevoerde
aquarellen. Ook maakt hij abstrac
te beelden van serpentijn en ga-
lastone: miniatuurlandschappen
met terrassen en trappen. Ze doen
denken aan oude culturen in het
algemeen en de Maya-cultuur in
het bijzonder.
T/m 31/3. 'Zeeuws Genieten', Willem
Alexanderstraat 14, B-Haamstede.
Nico Out gaat elke week op
zoek naar het beste wat
Zeeland op het gebied van
beeldende kunst
te bieden heeft.
Drie kunstenaars deze
keer die schilderend
wat hen raakt en
boeit verbeelden en
presenteren. Hun materiaal is
hetzelfde, hun visie erop en op
de hen omringende werkelijk
heid verschilt.
Andrea janssens (1953) exposeert
in de Passerelle van het Terneuzen-
se gemeentehuis. Zij neemt de
menselijke figuur als startpunt. Je
ziet een gestalte of flarden ervan,
gevangen in of bedekt door verf-
vlekken en spetters. Het gaat altijd
om één figuur. Soms is die bijna
verdwenen onder talloze dunne la
gen verf Janssens lijkt zowel te rea
