Zoeken naar ziel filmfestival
O
SS media@wegener.nl media
My fair lady
Het International Film
Festival Rotterdam
pakt extra groot uit
met de veertigste
editie, die woensdag
(26 januari) begint.
De VPRO ruimt er
veel zendtijd voor in.
door Leo Bankersen
TERUGGESPOELD
ffil 024-3650570
llaal Zaterdag 22 januari 2011
Naast de normale bio
scoopzalen zijn er
voor de veertigste
editie van het Inter
national Film Festi
val Rotterdam veer
tig extra locaties waar vanaf woens
dag (26 januari) het een en ander
te beleven valt. De VPRO organi
seert in Rotterdam zelf onder
meer een Filmnacht, met uiteraard
film en live muziek. Ook kan de
thuiskijker festivalsfeer opsnuiven.
Op Nederland 2 worden vier festi
valtoppers van vorige jaren uitge
zonden, alsmede de gloednieuwe
jubileumfilm Tiger eyes van Frank
Scheffer. Daarnaast is er het pro
gramma Rotterdam XL, waarin Sa
rah Meuleman en Dave von Raven
met filmmakers, muzikanten, ac
teurs en andere gasten in vijf uit
zendingen op zoek gaan naar de
ziel van het festival.
Eigenwijs, divers, vernieuwend,
nooit dogmatisch, films waarin je
de hand van de maker herkent:
trefwoorden die festivaldirecteur
Rutger Wolfson opnoemt. „Ik las
onlangs de biografie van festivalop
richter Huub Bals en was blij te
zien dat ondanks enorme schaal
vergroting de artistieke uitgangs
punten niet veranderd zijn."
Het zoeken naar onverwachte in
valshoeken en dwarsverbanden is
de rode draad in Rotterdam XL. Pre
sentator Sarah Meuleman belooft
dat het anders dan anders wordt:
levendig en met veel korte, geva
rieerde onderwerpen. Ze gaat met
gasten op stap in Rotterdam, be
kijkt films met ze en wil graag we
ten wat die persoonlijk voor hen
betekenen. Ze liep met Tom Hol-
kenborg, beter bekend als dj Jun
kie XL, een avond langs de Maas.
Ze spraken onder meer over Essen
tial killing, een film over een Af
ghaanse crimineel op de vlucht,
en over de filmmuziek die Holken-
borg zelf componeert. Zo maakte
hij de soundtrack voor Bringing up
Bobby, de eerste regieklus van de
in Amerika werkende Nederland
se actrice Famke Janssen.
Andere gesprekspartners zijn Rut
ger Hauer, die in The mill and the
cross de zestiende-eeuwse schilder
Pieter Bruegel is, en modeontwer
per Bas Kosters. Veel actie is te ver
wachten in de vierde aflevering,
waarin Meuleman op de vuist gaat
met de Nederlandse acteur Tygo
Gernandt. Naar aanleiding van de
Chinese martial-artsfilm Yip man
bezoeken ze een boksschool en
komt aan het licht dat Gernandt
een verdienstelijk kickbokser is.
In Rotterdam XL duikt Dave von
Raven, zanger van de Rotterdamse
rockband The Madd, met jonge
filmregisseurs het Rotterdamse
nachtleven in en praat met ze over
het maken van hun eerste film.
Frank Scheffer maakte voor het fes
tival de jubileumfilm Tiger eyes en
begon er blanco aan. Hij nodigde
vier ex-directeuren van het festival
uit voor een lunch en sprak met
hen over de in 1988 overleden eer
ste festivaldirecteur Huub Bals en
de huidige stand van de cinema.
Bij het afruimen, toen zijn disgeno
ten al vertrokken waren, schoot
Scheffer te binnen dat hij één
vraag was vergeten te stellen: wat
waren hun favoriete regisseurs?
Om zich direct daarop te realise
ren dat hij daarmee het onder
werp van zijn film te pakken had.
De vraag werd alsnog gesteld.
Scheffer voegde drie eigen favorie
ten toe en kwam zo aan zijn illus
tere zevental: Raül Ruiz, Jim Jar-
musch, Wim Wenders, Abbas
Kiarostami, Michael Haneke, Ab-
derrahmane Sissako en Apitchat-
pong Weerasethakul. Dat septet
laat zien waar Rotterdam voor
staat. In Tiger eyes vertellen ze
over hun inspiratiebronnen en
hun passie voor hun kunst. „Alle
maal zijn we tegen de verdom
ming van het volk."
Jfife Rotterdam XL. 27, 28, 30 januari,
2 en 4 februari om 23.00 uur. Ti
ger eyes: 1 februari, 22.50 uur.
Eden28 januari, 23.15 uur. Be
calm and count to seven29 janua
ri, 23.50 uur. Persepolis: 4 februa
ri, 23.15 uur. Love conquers all: 5
februari, 23.50 uur. Alle uitzen
dingen zijn op Nederland 2.
Reageren?
redactie.media@wegener.nl
1
Het Internationaal Film Festival Rotterdam beleeft vanaf woensdag de veertigste editie. De thuisblijvers kunnen via
de VPRO ruimschoots van de sfeer proeven. foto llvy Njiokiktjien/ANP
door Ray Simoen
In de serie Teruggespoeld staat
wekelijks de spot gericht op
een filmklassieker die op veel
mensen een onuitwisbare
indruk heeft gemaakt.
ngetwijfeld zal ik 'My fair lady'
gezien hebben. Mogelijk al in
1964. En misschien zelfs in de
bioscoop. Maar in de herinne
ring is deze 'film met liedjes' weggedrukt
en overstemd door het spektakel en wapen
gekletter van 'Ben Hur', 'Spartacus' en 'De
kanonnen van Navarone'. Ik had ook wel
wat anders aan mijn hoofd dan vertederd
te blijven denken aan het gestuntel van een
bloemenmeid met bambi-ogen, die accent
loos 'the grain in Spain stays mainly in the
plain' leerde zeggen. Ik was juist net bezig
met straattaal leren. Mijn ouders leerden
me met twee woorden te spreken, maar als
je op straat voor vol aangezien wilde wor
den, moest je plat kunnen praten. Zeeuws-
Vlaams in mijn geval. Geen kakkineuze vol
le a's, zoals Eliza Doolittle in 'My fair lady':
'het Spaanse graan heeft de orkaan door
staan'. 'Arjaen, scheet in ut graon en zêêj
teeg'n zü'n moed'r dat zü'n vaoder 't-a ge-
daon': Adriaan, scheet in het graan en zei
tegen zijn moeder dat zijn vader het had ge
daan. Als je dat snel en heel plat kon zeg
gen, telde je mee. Als je ook nog het ver
schil wist tussen wudder, judder en zud-
der (wij, jullie en zij) en scheel'n lomp'n
dondur (schele lomperik) durfde te roepen
tegen de plaatselijke agent, dan gold je als
'n éél'n groot'n oftewel een bink.
Onlangs zag ik 'My fair lady' weer. Niet in
een van de tientallen moderne varianten,
maar in de originele versie. Met Audrey
Hepburn als Eliza Doolittle, Rex Harrison
als nukkige professor Higgins en Wilfrid
Audrey Hepburn als Eliza in My fair lady.
foto Filmmuseum/GPD
Hyde-White als de goedmoedige kolonel
Pickering. Het verhaal is simpel. Volks bloe
menmeisje wordt van straat geplukt door
verwaande professor. Die gaat een wedden
schap aan dat hij het plat pratende meisje
in een society dame kan veranderen door
haar netjes te leren spreken. Dat lukt. Als
ze weg is, mist Higgins haar en merkt dat
hij verliefd op haar is. Romantisch, af en
toe zoetsappig, vaak geestig. Prachtige kos
tuums en choreografie ook. Geen wonder
dat de film volle zalen trok en overal ter
wereld vertaald op het toneel kwam.
Maar niet dat maakte het zo mooi de film
weer te zien. Het was alsof ik terugging
naar de tijd dat ik nog met mijn moeder
kon praten, toen ze nog niet dementerend
was. Ik zag de vrouw, die mijn moeder be
wonderde en stiekem imiteerde: Audrey
Hepburn. Het eenvoudige bloemenmeisje
uit de Londense volkswijk Mayfair, dat een
grote droom heeft: een eigen bloemenzaak.
Toen mijn zus haar eerste communie deed,
vouwde mijn moeder haar haren tot net
zo'n dot als Eliza had. Mij werd gevraagd
netjes te praten. „Vandaag geen Arjaen
schet in ut graon-gedoe", zei ze zacht.
