3
3
Van
tochtige
hut tot
warm paradijs
wonen
De honden houden de
Vrouwentranen
hebben?!
Zwevende bloempot
Zaterdag 22 januari 2011
wonen@wegener.nl
024-3650509
O
s
7S.
Wie naar een tuincentrum gaat voor een Lampro-
capnus, loopt kans zonder plant thuis te komen.
Lamprocapnus is wat altijd Dicentra heette. Maar
nieuwe inzichten leiden tot nieuwe botanische namen én
tot verwarring. Want veel planten hebben nu een nieuwe
en een oude naam, die
door elkaar worden ge
bruikt. Gebruik de Neder
landse naam zou je den
ken, maar dat is geen wa
terdichte oplossing. Want
wat vroeger Dicentra spec-
tabilis was, heeft in het
Nederlands geen twee,
maar tig namen: Mariatra- Gebroken Hartje, de Dicentra
nen, Tranend Hart, Jezus- spectabilis. foto Romke van de Kaa
in-het-biezen mandje, le-
zus-in-het-bootje, Vrouwentranen en Gebroken Hartje zijn
er een paar van. Houd het voorlopig maar op Dicentra spec-
tabilis zou ik zeggen, dan heb je de grootste trefkans.
Dicentra spectabilis houdt van een koele standplaats en
komt in het voorjaar boven de grond, met stengels die door
zichtig zijn als glas en die bij de minste aanraking afbreken.
Het is dan ook verbazend die breekbare groeipunten uit te
zien groeien tot een stevige pol van meer dan een halve me
ter hoog. Op een koele, niet te droge standplaats is het een
van de meest betrouwbare en langlevende tuinplanten. Het
blad is bijna varenachtig, de bloemstengels staan
hoog boven het blad en buigen gracieus naar alle
kanten. Sierlijker is moeilijk denkbaar. Het Gebro
ken Hartje bloeit met rozerode bloemen, die aan
korte bloemsteeltjes aan de overhangende stengels
bengelen. Wie de bloem omdraait en de bloembla
den uit elkaar trekt, kan met de nodige fantasie een
figuurtje in een bootje of in een badkuip ontdek
ken. Het Gebroken Hartje is een goede snijbloem.
Wie maar één pol Dicentra's in de tuin heeft, zal de
bloemen niet gauw voor boeketten plukken. Maar
wie meerdere pollen plant, kan daarvan plukken
zonder de plant al te veel te plunderen. Temeer om
dat één pol wel twintig bloemstengels produceert.
De witbloeiende Dicentris spectabilis Alba is zeldza
mer dan de rozebloeiende plant, maar minstens zo
mooi. Bij deze plant zijn de bloemen ivoorwit met
een groene zweem en, zoals bij alle echte albino's,
is het blad lichter groen van kleur dan het grijsgroene blad
van de rozerode vorm. Daardoor is Dicentra spectabilis Alba
ook zonder bloemen onmiddellijk te herkennen. Naast het
roze en witte Gebroken Hart is er nu ook een goudbladige
vorm: Gold Heart. Het blad daarvan is prachtig goudgeel,
een lust voor het oog. Tótdat de roze bloemen verschijnen:
de combinatie van roze met geel doet pijn aan de ogen.
Dicentra's hebben veel voordelen en één nadeel: ze stoppen
er vroeg in het seizoen mee. De bloei duurt van eind april
tot eind mei. Tegen het einde van juni begint de plant te
verdorren. Hij gaat in zomerrust en laat de tuinier met een
flinke k(r)ater achter. Onderken dit probleem en houd wat
zaad van eenjarigen achter de hand om het ontstane gat te
vullen. Vlijtige liesjes zijn goede vullers in de schaduw.
Hoe leg je een tuintje aan als je
in een huis woont zonder buiten
en zonder balkonnetje? Dat doe
je met bloempotten. Je kunt ze
heel gewoontjes aan de venster
bank hangen, maar deze bloem
potten zijn veel leuker. Eva
Broekhuijse en Iris Hiddink ko
men beide van de Design Aca
demy in Eindhoven. Ze werken
sinds vijfjaar samen als Lady Pe
nelope. Ze ontwikkelden
Twinzz, een zwevende bloempot
waarvan de ene helft aan de bin
nenkant van het raam zit en de
andere helft aan de buitenkant.
Stevige magneten houden de pot
ten, die ontworpen zijn voor
dubbel glas, op hun plek. Een
leuke oplossing voor al die mo
derne huizen met veel glas. De
potten zijn te koop inde kleuren
wit, antraciet en rood en kosten
29,95 euro per stuk.
Meer informatie of bestellen:
EX twinzz-order@ladypenelope.nl
Tochtig of schimmelig huis?
Tijd om beter te isoleren.
Beperk global warming door te
werken aan local warming.
Allerlei adviseurs, websites,
bedrijven en organisaties staan
klaar om daarbij te helpen,
door Suzanne Dijkstra
Emigreren is een ingrijpende
keuze. Familie, werk, cultuur:
de emigrant laat veel achter.
Maar hij verwacht in zijn
nieuwe land ook veel terug
te krijgen, bijvoorbeeld het
huis van zijn dromen.
door Bauke Boersma
Elke dag Aziatisch eten: bofkont!
Linda de Beer: „De Laotiaanse keu
ken lijkt erg op de Thaise: veel chi
li, kleefrijst. Heerlijk, maar ik sla
wel eens over. Want soms is het
mij echt té heet! Als bij Laotiaanse
vriendinnen de rook uit de oren
komt en ik vraag of het te spicy is,
zeggen ze 'nee'. Dat menen ze dan
ook, maar ik weet dan wél dat ik
die keer wat anders moet nemen."
Op zo'n moment verlang je natuurlijk
hevig naar boerenkool en rookworst
„We eten ook westerse dingen. Pas
ta bijvoorbeeld. En de pizza is hier
in opkomst. Maar... daar moet dan
veel chili overheen, ha, ha. Soms
maak ik hutspot, want wortels en
uien zijn hier volop aanwezig."
Dan moet je zeker wel eerst al dat on
gedierte uit de keuken jagen.
„Het is lastig het heel kleine spul
buiten te houden, maar verder...
We wonen vlak bij een markt, er
zijn veel ratten in de buurt. En
sommigen klagen over slangen.
Maar meer dan een keer een dode
slang en een slangenvel hebben
wij nooit in onze tuin gevonden.
Wij hebben twee honden, die hou
den al dat gespuis op afstand."
Konden die twee maar klussen en jul
lie huis in goede staat houden...
„Tja, maar dat moet de verhuurder
toch echt doen. Laotianen onder
houden hun gebouwen, huizen en
parken niet, mede daardoor ver
paupert alles snel. Ze zien niet in
dat een likje verf zo nu en dan he
lemaal geen kwaad kan."
Maar een instortend plafond is van
een heel andere orde.
„We zijn net terug van vakantie in
Thailand. In die tijd zou ons pla-
