3
Eerbetoon
aan het
lichtknopje
wonen3o
O
JT
(D
Op Sint Maarten is een
M
De schaatser en de mol
hebben?!
SI
Cool briesje
Zaterdag 15 januari 2011
wonen@wegener.nl
024-3650509
Molshoop in de sneeuw.
foto Romke van de Kaa
O
m
2
Ard Schenk, schaats-
idool uit de vorige
eeuw, gaat met pen
sioen. Hij verkoopt zijn huis
en gaat met zijn vrouw op
een boot door Europa zwer
ven. „Alles beter dan je na je
pensioen opwinden over de
tuinverlichting, de bloembol
len en de mol in je gazon."
Schenk is duidelijk geen ge
dreven tuinier, maar zijn kijk
is verfrissend. Want waarom
maken we ons zo druk over een molshoop in ons gazon?
De laatste jaren groeit het besef dat een tuin er ook voor de
dieren is. Nestkastjes, egelhuisjes, bijenhotels, vleermuizen-
kasten: het is allemaal te koop en zelfs via de computer te
bestellen. Maar de liefde voor de fauna kent grenzen. Het
mollenhuisje moet nog worden uitgevonden en het luizen
hotel is nog niet gesignaleerd. We discrimineren: sommige
dieren zijn van harte welkom, andere worden geweerd.
Sommige tuindieren zullen altijd gehaat blijven, toch wor
den bestrijdingsmethoden diervriendelijker. De
mollenklem wordt steeds vaker barbaars gevonden
en de bekende blauwe slakkenkorrel op basis van
metaldehyde - waaraan niet alleen slakken, maar
ook egels, vogels en huisdieren overlijden - wordt
vervangen door bestrijdingsmiddelen op biologi
sche basis. Alsof biologische oorlog diervriendelij
ker zou zijn dan chemische oorlog.
Wie mollen wel wil bestrijden, maar niet met klem
men, heeft de keus uit een paar methoden. Hij kan
de mol naar de tuin van de buren jagen door in de
mollengang lappen te proppen, die gedrenkt zijn in
wasverzachter. De mol heeft een hekel aan die geur
en zoekt zijn heil elders. Ook koffiedrab schijnt die
uitwerking te hebben. Mollen houden ook niet van
hoge fluittonen. Bodemloze flessen die schuin in
een mollengang worden gezet, veroorzaken een ge
fluit dat de mol verjaagt. Ook hoor ik goede berich
ten over een draagbare radio in een diepvrieszak, die boven
op de mollenritten wordt neergelegd. Trillingen stelt de
mol ook niet op prijs. Graaf een fles in en plaats er zo'n
plastic kindermolentje in: vrolijk om te zien en effectief te
gen de mollen. Het verjagen van mollen is beter dan doden.
Een gedode mol laat een leeg territorium achter, dat onmid
dellijk weer door een nieuwe mol bezet zal worden.
Tot slot een hightech oplossing: er zijn robot-grasmaaiers te
koop, die geheel zelfstandig uw gras maaien. Een ingegra
ven zwakstroomdraad houdt zo'n robot op het gazon. Laat
zo'n zelfde zwakstroomdraad de mollen nu buiten houden.
Wie geen mollen in zijn tuin wil hebben, hoeft alleen maar
zo'n ondergrondse schrikdraad aan te leggen. Dat hij daar
naast niet meer achter een maaier hoeft te lopen, is mooi
meegenomen. Het beste is: met de mol leren leven. Je kunt
je aan hen ergeren, maar vooral nu, in januari, is een mols
hoop in een besneeuwd en bevroren gazon toch ook een
hoopgevend symbool van leven. Ard Schenk heeft gelijk.
Het is net tovenarij: zwaai naar
de muur en het licht gaat uit.
Of aan. De nieuwste uitvinding
is wuifbediening Mysterious.
Ontwikkeld door Niko, een Bel
gische fabrikant en bedenker
van vooruitstrevende oplossin
gen voor elektrisch schakelmate
riaal, lichtregeling en huisauto
matisering. Het bedrijf presen
teerde deze mysterieuze techno
logie onlangs tijdens de beurs
Interieur in het Belgische Kort-
rijk. De bezoekers van de stand
konden maar niet ophouden
met zwaaien naar de volledig
in de muur ingebouwde schake
laar.
Doordat hij als een kameleon
de kleur van de muur aan
neemt, nodigt het systeem uit
creatief te zijn. Schilder de scha
kelaar over, bouw hem in een
keukenblad van hout of mar
mer in of werk hem weg in een
druk behangetje. Mysterious is
verkrijgbaar als drukknop en
stopcontact, maar ook als aan-
sluitpunt voor elektrische appa
raten, zoals de telefoon en de te
levisie. Lastig in het donker?
Daarvoor bedachten de Belgen
een list: 's avonds licht Myste
rious als een warme, witte
gloed op, dankzij een ledlampje
achter de schakelaar.
Een lichtknopje met een bij
zonder design verandert de
schakelaar in een eyecatcher.
Kies bijvoorbeeld voor een
kristal of een goudkleur,
rvs-uitvoering of een afdek-
raam in een kleur. Vaak loont
het de moeite even verder te
kijken dan het standaardassorti
ment in de bouwmarkt. De
merken Jung en Gira besteden
veel aandacht aan de vormge
ving van lichtschakelaars. Net
als Philips voor de zakelijke
markt, met de ToBeTouched.
Deze schakelaar heeft een dy
namisch Light Weel, dat van ui
terlijk verandert en zo de ver
schillende lichtsoorten visuali
seert, zoals helderheid, kleur
en kleurtemperatuur. 'De be
diening zorgt voor een gevoel
van verwondering', meldt Phi
lips.
Het ontwerp won vorig jaar
een Red Dot designprijs voor
de ToBeTouched. Overigens
hoeft het lichtknopje niet per
se zo futuristisch te zijn, want
volgens de woonbladen is de
ouderwetse bakelieten wip-
schakelaar helemaal terug. On
der andere verkrijgbaar in dim-
bare versie bij Het Oude Huis
in Bergen op Zoom.
www.jung.de
www.philips.nl
www.gira.com
www.hetoudehuis.nl
www.niko.be
Het is nog lang geen zomer,
maar dat het uiteindelijk weer
warm wordt, staat als een paal
boven water. En terwijl het bui
ten koud en nat is, verlangen we
zonder moeite al naar de zomer,
met lekkere temperaturen en
een heerlijk briesje dat verkoe
ling biedt. Voor die frisse wind
kan Otto zorgen. Voor het design
hoefje het niet te laten, want de
ze ronde, houten ventilator is
ook in de winter prachtig. Deze
37,5 centimeter hoge Otto is ont
worpen door de Zwitser Carlo
Borer en gemaakt van een Afri
kaanse houtsoort die lijkt op ma
honie. De Otto blaast stilletjes
een eind weg en als we de ont
werper mogen geloven, kan hij,
dankzij drie verschillende stan
den, ook voor een heuse storm
zorgen. De pootjes zijn in hoog
te verstelbaar. De Otto kost
199,99 dollar (154 euro).
SI www.swizz-style.com
Emigreren is een ingrijpende
keuze. Familie, werk, cultuur:
de emigrant laat veel achter.
Maar hij verwacht in zijn
nieuwe land ook veel terug
te krijgen, bijvoorbeeld het
huis van zijn dromen.
0 Marigot
Oyster Pond
SINT MAARTEN
door Bauke Boersma
Het hele jaar zon, zee en strand, in ja
nuari een temperatuur van zo'n 25
graden. Van de koude Nederlandse hel
naar de Caribische hemel?
Charlotte van Ottele: „Een para
dijsje kun je het hier wel noemen,
ja. Al hadden we liever aan de an
dere kant van het eiland gezeten.
Wij wonen aan de kant van de At
lantische Oceaan, daar waait het
doorgaans nogal flink en dat
maakt het wat kouder. Dat heb je
niet aan de Caribische kant."
Waarom dan geen woning aan die an
dere kant genomen?
„We waren uiteindelijk blij dat we
iets konden vinden dat binnen
ons budget lag. Sint Maarten is
heel erg duur, vooral het Neder
landse deel van het eiland. Daar
betaal je voor een woning die qua
ruimte vergelijkbaar is met Neder
land zomaar 2.500 dollar huur pet
maand. We hebben onze aandacht
dan ook snel verlegd naar het Fran
se deel en daar vonden we deze
woning voor 1.400 euro."
Flink van geschrokken zeker?
„We wisten vooraf wel wat we
konden verwachten. Toch was het
een tegenvaller dat het lang duur
de voor we iets vonden én dat het
niet aan de Nederlandse kant was.
Zodra ik weer werk en we dus
twee inkomens hebben, willen we
gaan kijken of we daar alsnog
heen kunnen. Sint Maarten is een
klein eiland, maar gevoelsmatig zit
ten we overal ver vandaan."
Overal ver vandaan? Het strand ligt
letterlijk aan jullie voeten!
„Ja, op loopafstand, heerlijk. Ie
leeft hier ook veel meer buiten
dan in Nederland. De hele dag aan
het zwembad of het strand, zalig."
