5 spectrum
Oebele van hupsakee!
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
wandelgang
Zaterdag 15 januari 2011
Daar zit je dan op een barkruk in het be
roemde café De Twee Zwaantjes op
de Prinsengracht in hartje Amster
dam, de historische plek waar ooit
het Zwanenkoor is opgericht en waar tegen
woordig Trees (vroeger in Oebele Treesje) de
scepter zwaait Het is Oebele-rëunie, de harde
kern van het kinderkoor dat in de televisieserie
Oebele de zang en de kinderrollen voor zijn re
kening nam heeft zich onder de krachtige lei
ding van Ria Bouwhuis en Trees Ruzette tot een
echte Oebele-fanclub ontwikkeld en nu is daar
de dag, dat wij de vrucht mogen plukken van
die jarenlange trouwe aandacht voor de periode
uit hun jeugd die ze zich nog steeds als een vro
lijke gelukkige tijd herinneren. Iedereen is er.
Maker Harrie Geelen en echtgenote Imme Dros,
beiden gelauwerde schrijvers in de jeugdlitera
tuur en liedkunst, componist Joop Stokkermans,
regisseur Bram van Erkel, Wieteke van Dort en
Willem Nijholt, de absolute sterren uit Oebele,
belangrijk personage Herman Vinck en mijn aan
wezigheid als voormalig eigenares van een
snoepwinkeltje Geesje Zoet, plus dan dat kinder
koor, nu uitgegroeid tot volwassen middenveer
tigers, midden in de overgang en de midlifecri-
sés!
Maar de muziekbanden zijn nog niet gestart of
de overbekende liedjes schallen door het café, er
wordt uit volle borst meegezongen. Op een
groot scherm worden fragmenten van oude sce
nes geprojecteerd. Willem Nijholt als stralende
jonge vent, dansend en zingend met en voor de
kinderen uit Wieteke van Dort als het gedroom
de jonge meisje, Herman Vinck vermomd als
boef en me-myself gehuld in een enorme witte,
bij Het Bruidshuis gehuurde bruidssluier (ik
was vijf maanden zwanger van mijn jongste
zoon) als jonge bruid van Paulus de Postbode
(gespeeld door de helaas overleden zanger Ab
Hofstee) samen in een open caleche! Wij zagen
er buitengewoon onschuldig uit, maar terwijl
wij al wuivend door het publiek reden vertelde
Paulus mij een aantal behoorlijk schuine mop
pen, waarop ik stikte van het lachen maar toch
onschuldig als de koningin van Lombardije
bleef doorzwaaien naar het publiek. We waren
allemaal mooi en jong, geen gram te dik, geen
rimpel te bekennen...Geweldig om terug te kij
ken!
En af en toe sloop de weemoed ook binnen. Re
gisseur Bram van Erkel had voor deze speciale
gelegenheid samen met loop Stokkermans een
prachtig lied gemaakt over die gelukkige bijzon
dere tijd, waarin Oebele een vernieuwend soort
jeugdtelevisie was.
En, zoals deze middag bleek, voor dat vrolijke
kinderkoor, één brok nog steeds springlevend
jeugdsentiment betekent.
De eerste aflevering waarin ik Geesje Zoet speel
de, liep enigszins uit de hand. Ik deelde met gul
le hand enorme hoeveelheden snoep uit. Zodat
aan het eind van de uitzending (altijd live!) de
kinderen kotsend de trappen van de studio afgin
gen! Waarna Harrie Geelen in de volgende afle
vering ogenblikkelijk verordende, dat er pas
mocht worden gesnoept na het eten van een ap
pel!
„Daar zitten we nou, wat ging 't toch gauw. Ach
Oebele, ach Oebele, eind van 't seizoen en niets
meer te doen. In Oebele, in Oebele. Over en slui
ten, over en sluiten, Dag Oebele, dag Oebele..."
Maar binnenkort komt er wel een dvd uit met
hoogtepunten, zodat we het allemaal nog eens
een keer kunnen herbeleven
