Een huis onder de zon
19 reizen
WÊSÊk
Een vakantiehuis in Zuid-Frankrijk? Wie zich geen tweede
optrekje kan of wil veroorloven, huurt gewoon een huis.
Lutske Bonsma nam de proef op de som.
Tff
reizen@wegener.nl
024-3650360
Zaterdag 8 januari 2011
Als we de tuin van ons
vakantiehuis bij het
Franse dorpje
Saint-Paul-en-Forêt
binnenlopen, wor
den we begroet door de zoete
geur van lavendel. We volgen
sleutelhoudster Nathalie, die na
mens de huiseigenaren het huis
schoonhoudt en de gasten ver
welkomt. De eigenaren kochten
het huis, omdat ze op slag ver
liefd werden op het uitzicht.
Daar kunnen we ons iets bij
voorstellen. Door de ligging op
500 meter hoogte, kijken we uit
over een zee van bomen en over
de rode rotsen van natuurgebied
Estérel-en-Roquebrune.
Vanuit onze tuin lopen we zo de
natuur in. Twintig minuten later
staan we aan het Lac du
Rioutard. Het kunstmatige meer
tje, in 1971 aangelegd als water
reservoir voor de bestrijding van
bosbranden, is ontdekt door vis
sers, wandelaars én wilde zwij
nen. Laatstgenoemden komen er
regelmatig water drinken. Rond
het meertje groeien pijnbomen,
witte eiken en afhankelijk van
het seizoen wilde salie, tijm, je
neverbes, asperges en allerlei eet
bare paddenstoelen.
Het dichtstbijzijnde dorp is
Saint-Paul-en-Forêt, een slaperig
plaatsje met restaurantjes, een
bakker, slager en postkantoor.
8 kilometer verder ligt Fayence.
Via een sterk stijgende kronkel
weg bereiken we het dorp.
Bij de VW halen we een wan
delgidsje en besluiten een route
van 6 kilometer door de vallei
van de Camandre-rivier te lo
pen. De route is aangegeven op
boomstammen en elektriciteits-
palen en leidt ons langs vrijstaan
de huizen met grote tuinen.
Vaak met zwembad.
Over een verharde weg lopen we
langs grasvelden met bloeiende
bloemen. In dit bloementapijt
staan olijfbomen, waarvan de
takken zwaar zijn van de olijven.
Zo nu en dan klimt de weg be
hoorlijk en is het zweten gebla
zen, maar eenmaal in het bos is
het lekker koel. Tijdens de wan
deling komen we slechts twee
passanten tegen. Verder niets
dan stilte, op een ruisend beekje
en fluitende vogels na.
Wie de rust, ruimte en natuur
rond Saint-Paul-en-Forêt te veel
wordt, rijdt naar Saint-Tropez,
Toulon of Nice. Op de wegen
naar Saint-Tropez kan het in het
hoogseizoen enorm druk zijn.
Om files te vermijden, nemen
we de ferry vanaf Sainte-Maxi-
me. Als echte miljonairs varen
we de haven van Saint-Tropez
binnen en vergapen ons aan de
jachten die er liggen.
De snelste weg naar marinestad
Toulon is de tolweg A8. In de ha
ven zien we oorlogsschepen, ple
zierjachten en cruiseschepen ge
broederlijk voor anker. Gids Ina
Bérato leidt ons over de boule
vard naar het Marinemuseum.
Ze wijst naar een bronzen beeld.
„In de Tweede Wereldoorlog is
het beeld bijna door de Duitsers
omgesmolten. De enige reden
dat het er nog staat, is dat ie
mand zei dat op de plaquette de
naam van de Duitse ontdekkings
reiziger Behring staat. Toen
mocht het beeld blijven."
In het museum vertellen maquet
tes van achttiende-eeuwse zeil
schepen en modellen van moder
ne oorlogsschepen over de Fran
se marine. Foto's tonen hoe in
1942 een groot deel van de eigen
vloot tot zinken werd gebracht,
zodat die niet in handen van de
Duitsers kon vallen. Een zwarte
bladzij in de Franse marinege
schiedenis.
Voor het ware Cöte d'Azur-ge-
voel rijden we langs de kust te
rug. We stoppen in Bormes-
les-Mimosas, waar de straatjes
bevolkt worden door toeristen.
De mimosa waarnaar het middel
eeuwse stadje is genoemd, bloeit
in februari. Maar het is geen straf
om Bormes-les-Mimosas in een
andere maand te bezoeken. In
het bloemenstadje groeien zeven
honderd soorten planten. Er
bloeit dus altijd wel iets.
Nice is met 350.000 inwoners de
grootste stad aan de Franse Ri-
vièra. De entree tot de stad is de
7 kilometer lange Promenade
des Anglais. De boulevard is het
domein van fietsers, joggers, ska
ters en wandelaars. Toeristen
vind je in Nice vooral op de bloe
men- en fruitmarkt en in de
smalle, schaduwrijke straatjes
van het oude stadscentrum.
Daar stikt het van de restaurant
jes, souvenir- en specialiteiten
winkels. Winkels zijn volledig ge
wijd aan verschillende soorten
pasta, zeepjes in de heerlijkste
geuren, olijfolie in aluminium
blikken, tientallen soorten zout
en specerijen. Wij zijn geïnteres
seerd in fleur du sel (zeezout),
dat we gisteravond over onze en-
trecote hebben gestrooid. We ko
pen meteen een zakje voor
thuis.
Op de terugweg naar Saint-Paul-
en-Forêt rijden we langs de rode
rotsen van het Estérelgebergte
en de azuurblauwe zee. Het
zandstrand van Agay ziet er aan
trekkelijk uit, maar we besluiten
door te rijden naar ons vakantie
huis. We hebben tenslotte zelf
een zwembad. Hoogste tijd om
daar een duik in te nemen.
Reageren?
redactie.reizen@wegener.nl
Grote foto:
Uitzicht op de daken van Fayence.
Kleine foto's:
Elk Zuid-Frans dorpje nodigt uit tot
luieren en genieten.
Zout proeven op de markt in Nice.
Ook in Frankrijk giebelen meisjes
als ze op de foto worden gezet.
foto's Lutske Bonsma
Het vakantiehuis waarin wij verbleven heeft Nederlandse
eigenaren. De voordelen hiervan zijn dat je vaak ook
Nederlandse televisiekanalen kunt ontvangen en dat de
instructies van keuken- en andere apparatuur in het
Nederlands zijn. Ons huis wordt verhuurd door Topic
Travel: www.topictravel.nl
Saint-Paul-en-Forêt ligt op 1300 kilometer van Utrecht. De
dichtstbijzijnde internationale luchthaven is Nice.
Wij verkenden de omgeving met een huurauto van Sunny
Cars: www.sunnycars.nl
Saint-Paul-en-Forêt ligt in het departement Le Var in de regio
Provence-Alpes-Cöte d'Azur.
Meer informatie over deze Zuid-Franse regio op
www.visitvar.fr
LaBBHIH r-i-
Saint-Paul-en-Forêt ce