Een huis onder de zon 19 reizen WÊSÊk Een vakantiehuis in Zuid-Frankrijk? Wie zich geen tweede optrekje kan of wil veroorloven, huurt gewoon een huis. Lutske Bonsma nam de proef op de som. Tff reizen@wegener.nl 024-3650360 Zaterdag 8 januari 2011 Als we de tuin van ons vakantiehuis bij het Franse dorpje Saint-Paul-en-Forêt binnenlopen, wor den we begroet door de zoete geur van lavendel. We volgen sleutelhoudster Nathalie, die na mens de huiseigenaren het huis schoonhoudt en de gasten ver welkomt. De eigenaren kochten het huis, omdat ze op slag ver liefd werden op het uitzicht. Daar kunnen we ons iets bij voorstellen. Door de ligging op 500 meter hoogte, kijken we uit over een zee van bomen en over de rode rotsen van natuurgebied Estérel-en-Roquebrune. Vanuit onze tuin lopen we zo de natuur in. Twintig minuten later staan we aan het Lac du Rioutard. Het kunstmatige meer tje, in 1971 aangelegd als water reservoir voor de bestrijding van bosbranden, is ontdekt door vis sers, wandelaars én wilde zwij nen. Laatstgenoemden komen er regelmatig water drinken. Rond het meertje groeien pijnbomen, witte eiken en afhankelijk van het seizoen wilde salie, tijm, je neverbes, asperges en allerlei eet bare paddenstoelen. Het dichtstbijzijnde dorp is Saint-Paul-en-Forêt, een slaperig plaatsje met restaurantjes, een bakker, slager en postkantoor. 8 kilometer verder ligt Fayence. Via een sterk stijgende kronkel weg bereiken we het dorp. Bij de VW halen we een wan delgidsje en besluiten een route van 6 kilometer door de vallei van de Camandre-rivier te lo pen. De route is aangegeven op boomstammen en elektriciteits- palen en leidt ons langs vrijstaan de huizen met grote tuinen. Vaak met zwembad. Over een verharde weg lopen we langs grasvelden met bloeiende bloemen. In dit bloementapijt staan olijfbomen, waarvan de takken zwaar zijn van de olijven. Zo nu en dan klimt de weg be hoorlijk en is het zweten gebla zen, maar eenmaal in het bos is het lekker koel. Tijdens de wan deling komen we slechts twee passanten tegen. Verder niets dan stilte, op een ruisend beekje en fluitende vogels na. Wie de rust, ruimte en natuur rond Saint-Paul-en-Forêt te veel wordt, rijdt naar Saint-Tropez, Toulon of Nice. Op de wegen naar Saint-Tropez kan het in het hoogseizoen enorm druk zijn. Om files te vermijden, nemen we de ferry vanaf Sainte-Maxi- me. Als echte miljonairs varen we de haven van Saint-Tropez binnen en vergapen ons aan de jachten die er liggen. De snelste weg naar marinestad Toulon is de tolweg A8. In de ha ven zien we oorlogsschepen, ple zierjachten en cruiseschepen ge broederlijk voor anker. Gids Ina Bérato leidt ons over de boule vard naar het Marinemuseum. Ze wijst naar een bronzen beeld. „In de Tweede Wereldoorlog is het beeld bijna door de Duitsers omgesmolten. De enige reden dat het er nog staat, is dat ie mand zei dat op de plaquette de naam van de Duitse ontdekkings reiziger Behring staat. Toen mocht het beeld blijven." In het museum vertellen maquet tes van achttiende-eeuwse zeil schepen en modellen van moder ne oorlogsschepen over de Fran se marine. Foto's tonen hoe in 1942 een groot deel van de eigen vloot tot zinken werd gebracht, zodat die niet in handen van de Duitsers kon vallen. Een zwarte bladzij in de Franse marinege schiedenis. Voor het ware Cöte d'Azur-ge- voel rijden we langs de kust te rug. We stoppen in Bormes- les-Mimosas, waar de straatjes bevolkt worden door toeristen. De mimosa waarnaar het middel eeuwse stadje is genoemd, bloeit in februari. Maar het is geen straf om Bormes-les-Mimosas in een andere maand te bezoeken. In het bloemenstadje groeien zeven honderd soorten planten. Er bloeit dus altijd wel iets. Nice is met 350.000 inwoners de grootste stad aan de Franse Ri- vièra. De entree tot de stad is de 7 kilometer lange Promenade des Anglais. De boulevard is het domein van fietsers, joggers, ska ters en wandelaars. Toeristen vind je in Nice vooral op de bloe men- en fruitmarkt en in de smalle, schaduwrijke straatjes van het oude stadscentrum. Daar stikt het van de restaurant jes, souvenir- en specialiteiten winkels. Winkels zijn volledig ge wijd aan verschillende soorten pasta, zeepjes in de heerlijkste geuren, olijfolie in aluminium blikken, tientallen soorten zout en specerijen. Wij zijn geïnteres seerd in fleur du sel (zeezout), dat we gisteravond over onze en- trecote hebben gestrooid. We ko pen meteen een zakje voor thuis. Op de terugweg naar Saint-Paul- en-Forêt rijden we langs de rode rotsen van het Estérelgebergte en de azuurblauwe zee. Het zandstrand van Agay ziet er aan trekkelijk uit, maar we besluiten door te rijden naar ons vakantie huis. We hebben tenslotte zelf een zwembad. Hoogste tijd om daar een duik in te nemen. Reageren? redactie.reizen@wegener.nl Grote foto: Uitzicht op de daken van Fayence. Kleine foto's: Elk Zuid-Frans dorpje nodigt uit tot luieren en genieten. Zout proeven op de markt in Nice. Ook in Frankrijk giebelen meisjes als ze op de foto worden gezet. foto's Lutske Bonsma Het vakantiehuis waarin wij verbleven heeft Nederlandse eigenaren. De voordelen hiervan zijn dat je vaak ook Nederlandse televisiekanalen kunt ontvangen en dat de instructies van keuken- en andere apparatuur in het Nederlands zijn. Ons huis wordt verhuurd door Topic Travel: www.topictravel.nl Saint-Paul-en-Forêt ligt op 1300 kilometer van Utrecht. De dichtstbijzijnde internationale luchthaven is Nice. Wij verkenden de omgeving met een huurauto van Sunny Cars: www.sunnycars.nl Saint-Paul-en-Forêt ligt in het departement Le Var in de regio Provence-Alpes-Cöte d'Azur. Meer informatie over deze Zuid-Franse regio op www.visitvar.fr LaBBHIH r-i- Saint-Paul-en-Forêt ce

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 93