Es reizen@wegener.nl 2 reizen De campings zijn meestal prachtig gelegen. Het sanitair is schoon, er is draadloos internet en de bewoners zijn allervriendelijkst. Canada is een camperland bij uitstek. En 'camperen'? Dat heb je zo in de vingers. Willemijn Bos reisde door West-Canada. |5I 024-3650360 illS 1 Zaterdag 8 januari 2011 men langs de Columbia Icefields gletsjer, die zo dik is als de Eiffel- toren hoog (ruim 300 meter) en waarover je per bus een tocht van anderhalf uur kunt maken. Overal langs de Icefields Parkway zijn uitzichtpunten en plekken waarvandaan je tochten kunt ma ken. Heldere, schone lucht. Eigen lijk zouden we hier veel langer willen blijven om lange wande lingen te maken. We merken dat we de klassieke beginnersfout van de onervaren 'camperaar' ma ken. We rijden teveel omdat we een te ambitieuze route hebben gepland. Het enige wat er nu op zit, is alles dan maar in één keer goed te bekijken. Dat kan alleen per helikopter boven de Rockies. Vanuit de lucht zien we hoge, groene en turkooizen bergme ren, elanden, uitwaaierende rivie ren rond de witte bergtoppen. Na de helikoptervlucht gaan we op weg naar Banff Een gezellige stad met veel bont- en chocolade winkels. Ons avondeten bestaat uit Mountain smoked meat platter en Kicking horse grill buffalo ribs. Kortom veel vlees. Na Banff gaan we richting Van couver. Het is inmiddels novem ber en de dagen zijn kleurloos, met laaghangende bewolking. Weg zijn de knisperende verge zichten, weg zijn de vlammen uit de bomen. De hele dag valt fijne regen, die al spoedig in sneeuw zal veranderen. Er schijnt hier een meter sneeuw per nacht te kunnen vallen. Dan is het skiën geblazen en is Canada opnieuw een sprookje. Ook mooi per cam per, maar dan wel met sneeuw kettingen. Reageren? 1 redactie.reizen@wegener.nl ft Tips voor onderweg: Om in een camper te rijden, is geen speciaal rijbewijs nodig. Rijden in een camper met automaat is even wennen, maar vereist geen bijzondere vaardigheden. In het hoogseizoen is het verstandig vooraf campings te reserveren. De Visitor Information Centers langs de weg zijn buitengewoon nuttig. Rij per dag niet meer dan 250 kilometer. Plan tijdens de route ook rustdagen. Voor deze campervakantie boekten wij een reis bij Travelhome, die camperreizen aanbiedt in Amerika, Canada, Alaska, Australië, Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika, Zuid-Amerika en Europa. Travelhome heeft ook begeleide camperreizen en groepsreizen. Kijk op www.travelhome.nl. Voor persoonlijk advies kun je bellen naar 040-2113938. Informatie over de Inside Passage (de overtocht naar Prince Rupert) is te vinden op www.bcferries.com Kleine foto's van bovenaf: De Highway 93 is een van de mooiste wegen van Canada. Van Port Hardy naar Prince Rupert is het veertien uur varen. Overal in West-Canada kom je totempalen tegen. Het voordeel van een camper is dat je overal kunt stoppen voor een vers gezet kopje koffie. foto's Willemijn Bos Canada Prins Rupert Vancouver VER. STATEN Grote foto links: Icefields Parkway, Highway 93, tussen Jasper en Banff. Bucket meal, bargain, 26 dollar. Even verderop Be prepared to meet God. We rijden over highway 16 richting Rocky Moun tains. Vannacht was het bar koud in de camper. Hoe de kachel aan moet, wisten we niet meer en we konden het niet opbrengen om het in de kou te gaan uitzoeken. Daarom trokken we maar wat extra kleren aan en zijn vervol gens weer in slaap gevallen. „That's a hundred dollars for you, folks." Wablief? Wat hebben we gedaan of achterwege gelaten om dit te moeten betalen? De vrouw in het huisje op de snelweg met opschrift Lane Control had ge vraagd hoeveel nachten we in Jas per zullen blijven en hoeveel in Banff In totaal 5, zeiden wij. Nou, 5 keer 20 dollar is dus 100 dollar. Tja, voor Jasper National Park moet je betalen. Overal worden bezoekers er via informatieborden en folders op gewezen dat etensresten in de hermetisch afgesloten afvalcontai ners moeten. Anders lokken we de beren naar de mensenwereld: de parkeerplaatsen, de campings. Mochten we toch een beer op ons pad vinden, dan weten we via weer andere folders hoe we dat moeten overleven. Wanneer hou je je dood, wanneer spreek je ze met overwicht toe en wan neer pak je de spuitbus met berenspray. We arriveren in Jasper, een klein, intiem bergdorp waar de bewo ners hun fiets niet op slot zetten. Veel winkels met sportkleding en gezellige restaurants met uitzicht op de Rockies. Vlak voor we de camping bereiken, steekt doodge moedereerd een poema de weg over. Hij bekijkt onze camper even en loopt dan zonder haast het bos in. De kleur van z'n vacht is een mengeling van dorre bladeren en berkenstammen. Het lijkt vandaag wel dierendag. Op ons aanrechtje zit opeens een eekhoorn, langs de weg zien we elanden en in het centrum van Jasper knabbelen herten aan de struiken in gemeentelijke plant soentjes. Als ik de camper verlaat om een hert te fotograferen, stapt hij pedant weg langs het postkantoor, alsof hij net een brief heeft gepost. Dan komt één van de hoogtepun ten van de tocht, de Icefields Parkway. Deze weg (230 kilome ter lang) leidt van Jasper naar Banff en is de mooiste van West-Canada. Hij slingert door de Rocky Mountains langs canyons, rivieren, besneeuwde bergtoppen en gletsjers. We ko- den we naar het noorden van Vancouver Island, naar Port Har dy, om daar de Inside Passage te nemen, die ons naar het noorden van Canada zal varen, naar Prin ce Rupert. De ferry doet er zo'n veertien uur over en vaart tussen eilanden en fjorden door. Prachti ge vergezichten. We kijken een film, doen een dutje in onze hut en nuttigen een heerlijk maal. Een mooie rustdag op de boot. Vanuit Prince Rupert rijden we oostwaarts, langs de rivier de Skeena. Het is nog net septem ber. Overal staan berken. Hun geel verkleurde blad vlamt in de zon en steekt prachtig af tegen dé helblauwe lucht. De Skeena schittert. Het is een windstille dag. We zien meren, bergen, in poedersneeuw gedoopte bergtop pen. Een sprookje is het. In het indianenplaatsje Old Ha- zelton bezoeken we het open luchtmuseum. Houten, beschil derde onderkomens van india nen met ervoor enorme totempa len die de lucht in priemen. Op eens kan ik me wel voorstellen dat het een veilig gevoel geeft, zul ke jongens voor de deur. Verder weer. Bijna een bon voor niet stoppen bij een stopbord. Aardige agent, die het ons ver geeft. Een bord langs de weg met

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 101