20
'Die hamer, daar draait alles om'
VOORUIT MET TOPSPORTERS Sport helpt kansarme jongeren bij terugkeer in de maatschappij
Jonge organisatie
/voensdag 29 december 2010
Mensen stoppen graag alles in
hokjes. Zo zou je sport in twee
categorieën kunnen indelen: top
sport en recreatiesport. Maar er
is natuurlijk meer. Sport kan
ook een middel zijn om een
plaats te veroveren in de maat
schappij. Dat geldt bijvoorbeeld
voor Jim, een jongen die zo'n
beetje alles deed wat God verbo
den heeft. Via Vooruit met Top
sporters vecht hij letterlijk en fi
guurlijk terug. Met als ultieme
doel de zware hamer die niet in
Nederland te koop is. „Dit is de
hamer waar iedereen voor
vecht", zegt Jims (wellicht) toe
komstige baas van Interlashing,
een bedrijf in de Vlissingse ha
ven. „Als je die mag gebruiken
dan is je opleiding geslaagd."
Bhwaam, bhwaam,
bhwaam. Jim leeft zich
lekker uit. In een zaaltje
van een fitnesscentrum
in Hoogerheide slaat de
twintigjarige Bevelander vol passie
op de handschoenen van Hafid.
Linkse directe, rechtse directie,
linksrechts-combinatie, opstoot, al
les zit erin. Het zweet staat op Jims
voorhoofd, hij hijgt als een plaat
werker, maar opgeven doet hij niet.
Zeker niet omdat John Midavaine
hem staat aan te moedigen. „Goed
zo Jim! Prima! Ga door, ga door!"
lim is niet de grootste maar je ziet
hem groeien.
Midavaine is de trainer van dienst.
De veelvoudig Nederlands kam
pioen worstelen, deelnemer aan de
Spelen van 1984 in Los Angelos en
wereldkampioen in de vechtsport
MMA, is 'even' uit Zeist gekomen
om Jim en Hafid aan het werk te
zetten. Een bokskampioen hoeft
Jim van hem niet te worden. Het
gaat om iets anders. John wil lim
helpen een volwaardig bestaan op
te bouwen. Boksen is daartoe niet
het doel, maar een middel.
Midavaine is met Hans van Breuke-
len en Zierikzeeënaar Gerard Eg
berts oprichter van 'Vooruit met
Topsporters'. De in februari 2010
opgestarte organisatie probeert jon
gens als Jim uit de negatieve spiraal
te halen. Vooruit met Topsporters
begeleidt de jongeren, zoekt werk
gevers en probeert ze via een strak
programma van sport en scholing
terug te brengen in de maatschap
pij.
„Het enige diploma dat ik heb, is
m'n veterstrikdiploma", is Jims eer
ste mededeling. Hij moet er zelf
een beetje om lachen. Jim is net
twintig, komt uit een eenouderge
zin, heeft flink aan de drugs geze
ten, is herhaaldelijk in aanraking ge
komen met justitie en is wat je
noemt kansarm. Hij woonde eerst
op Schouwen, maar is daar niet
meer welkom. Nu zit hij op een ka
mertje in een Bevelands dorp.
T im heeft het licht gezien via een
I vriend. Die was de eerste Zeeuw
die opgepikt werd door Vooruit
met Topsporters. „Ik zag dat hij in
korte tijd helemaal veranderde",
vertelt Jim. „Hij was opeens bezig
met een opleiding en deed aan bok
sen. In de supermarkt was hij op
zoek naar voeding met veel eiwit,
jim (op de rug gezien) werkt zich in het zweet tijdens een bokstraining van John Midavaine (links), foto Koen de Vries
Vooruit met Topsporters is in fe
bruari opgericht en probeert
jongens als Jim te helpen zich te
rug te vechten in de maatschappij.
Gerard Egberts, Hans van Breuke-
len en John Midavaine zijn de op
richters.
Het idee is dat je probleemjonge
ren alleen goed kunt helpen met
een integrale aanpak. Van Breuke-
len zoekt werkgevers die pro
bleemjongeren een tweede kans
willen geven, Egberts houdt mid
dels zijn bedrijf contact met die
werkgevers en Midavaine brengt
hen in trainingen allerlei vaardighe
den bij.
De Brabantse psycholoog Jaap
Brandjes begeleidt Zeeuwse en Bra
bantse jongeren bij allerlei zaken in
het dagelijks leven.
om meer spieren te krijgen. Zo se
rieus had ik hem nog nooit gezien.
Dat wilde ik ook wel. Ik heb inmid
dels in de gaten wat ik heb laten lig
gen. Het was altijd lang leve de lol,
maar ik wil op m'n dertigste niet
nog op m'n kamertje zitten."
Dat Jim bij Vooruit met Topspor
ters terechtkwam, verbaast hemzelf
nog het meest. „Ik zat vroeger op
tv naar dit soort programma's te kij
ken. Ik dacht 'bij mij gaat dat niet
werken'. Nou, mooi wel dus. Als ik
nu mijn vrienden van vroeger
drugs zie gebruiken, dan wil ik dat
niet meer. Ik moet om ze lachen."
Sport is de eerste activiteit waar
mee jongens als Jim te maken krij
gen. Twee keer in de week doen ze
fitness en een vechtsport, boksen
in dit geval. Kort daarna volgt een
lange opleiding bij de werkgever.
„Voor veel jongeren is een vecht
sporter een rolmodel", verklaart Ge
rard Egberts de keuze voor boksen.
Hij was vroeger een goede wielren
ner, maar een zware val zorgde
voor een abrubt eind van zijn car
rière. Egberts heeft nu een reïnte
gratie- en outplacementbureau in
Zierikzee, Egberts Consulting.
In februari werd Vooruit met Topsporters opgericht. Op de foto onder ande
ren John Midavaine (helemaal links), Gerard Egberts (helemaal rechts), Hans
van Breukelen (tweede van rechts) en Jaap Brandjes (gehurkt links), foto PZC
„Sommige vechtsporters hebben
een verleden, net als die jongens.
Ze hebben zich via sport een plaats
veroverd in de maatschappij. Dat
maakt indruk. Ze kunnen een ge
voelige snaar raken, motiveren, hel
pen bij het omzetten van een
knop. Ze benaderen de jongens po
sitief en dat heeft vaak een geweldi
ge uitwerking. Ze zijn zoiets hele
maal niet gewend."
Dat blijkt tijdens de training van
Midavaine, die overigens geen 'ver
leden' heeft. Tijdens zijn topsport
carrière rondde hij ook nog eens
zijn studie medicijnen af Het be
gint met de warming-up, met alles
erop en eraan. Dan komen de
springtouwen uit de tas. Natuurlijk
gaat het om springen, maar dat
niet alleen. John let op concentra
tie en coördinatie, iets waaraan het
bij deze jongeren nogal eens ont
breekt.
Na een kwartiertje worden de boks-
handschoenen aangetrokken. Bij
bokstrainingen gaat het om onder
meer samenwerking, zelfbeheer
sing, overleg. Eerst is er het begroe
tingsritueel, de highfive. Midavai
ne: „Laat zien dat je respect hebt
voor elkaar." Het begint met droog-
boksen, tegen de spiegel. Vervol
gens meppen de jongens op eikaars
handschoen. En dan mogen ze el
kaar met hele zachte tikjes raken.
Eerst op het voorhoofd en de buik.
Ze moeten elkaar blijven aankij
ken. Daarna op het achterhoofd en
de rug. „Ik was de eerste keer heel
geïrriteerd", weet Jim nog toen hij
met deze oefening kennismaakte.
„Dat lichamelijke contact was ik he
lemaal niet gewend. Ik moest me
echt inhouden om geen flinke mep
terug te geven. Nu laat ik het ge
woon gebeuren. Ik weet dat het
een oefening in zelfbeheersing is."
Als afsluiting van het boksen mo
gen de jongens er nog een schepje
bovenop doen. Een stoot ontwij
ken en zelf toeslaan. Op de hand
schoen van de tegenstander wel te
verstaan. Ook van deze oefening
heeft Jim al wat geleerd, toen Hafid
hem per ongeluk een paar keer op
zijn neus raakte. Jim wilde dat even
goed maken door hem een flink te
rug te meppen. Gelukkig was Mida
vaine alert. Jim: „Ik snap nu dat hij
het niet expres deed. Hij is gewoon
onhandig met die bokshandschoe-
nen. Maar het had niet veel ge
scheeld of ik had hem een enorme
oplawaai gegeven. Nu tel ik eerst
tot drie voordat ik wat doe, ik denk
Na het boksen is het gewicht
heffen geblazen, zijn er
nog wat concentratieoefe
ningen en tenslotte is er de nabe
spreking met psycholoog Jaap
Brandjes en John Midavaine. Deze
training ging goed, constateert
Brandjes, ooit scheidsrechter in het
betaalde voetbal.
De vorige was een stuk minder.
Jim was geïrriteerd dat hij bij Inter
lashing het examen poortinstructie
net niet gehaaid heeft. En dat hij
daar een afspraak heeft gemist.
Jaap en John dringen erop aan dat
Jim dat goedmaakt door sorry te
zeggen. Maar dat ziet hij niet zit
ten. „Ik heb niks fout gedaan",
weet hij zeker. Dat sorry meer bete
kent dan alleen een schuldbekente
nis, dringt na een langdurige discus
sie langzaam tot hem door. „Kan ik
er van op aan dat je dit probleem
oplost?", wil Jaap Brandjes tenslot
te weten.
Jim is niet erg enthousiast. Wel
licht moet dit probleem nog eens
besproken worden.
Bijkomend probleem is dat Jim
weer voor de rechtbank moet ver
schijnen en nieuwe boetes heeft
binnengekregen. Jaap gaat Jim hel
pen. Hij gaat met hem mee naar de
rechter. „Als de rechter ziet dat ie
mand aan een project als dit mee
doet, wil dat wel eens helpen", zegt
hij.
Het project vereist flinke opofferin
gen van alle partijen. Van Jim, die
opeens hard moet werken, veel
moet leren en zich moet ontworste
len aan het verleden. Van Gerard
Egberts, Hans van Breukelen, John
Midavaine en Jaap Brandjes, die
voor dit werk nauwelijks een fat
soenlijke vergoeding krijgen. En
van Interlashing, dat veel tijd en
energie in de opleiding steekt en
lang niet zeker is van de opbrengst.
„Als iedereen diep naar zichzelf
kijkt, zal hij zich realiseren dat hij
ook op de stoel van Jim had kun
nen zitten", vindt Erik de Koning,
leidinggevende bij Interlashing. „Ie
dereen verdient een tweede kans
omdat iedereen ook goede dingen
in zich heeft. Die halen we er hier
uit, daar gaan we mee verder. Ik be
schouw dit project als een maat
schappelijke verplichting. Als alles
goed gaat, mogen de jongens na
een lang traject met deze hamer
werken. Daarmee sla je de lading
vast in de schepen. Die hamer, daar
draait alles om."
Als Jim na een opleiding van circa
een halfjaar slaagt, is iedereen win
naar. Jim zelf, Vooruit met Topspor
ters en Interlashing. En ook 'de
maatschappij', die een probleemge
val minder heeft en zijn geld aan
andere dingen kan besteden.
Koen de Vries
Jim is een gefingeerde naam.
