Beste onthult
81 uit
donderdag 23 december 2010
de vloer. De schilderijen, tekenin
gen, de grafiek en beelden hebben
allemaal esthetische kwaliteiten.
Anders gezegd het is mooi werk:
vorm, materiaal en techniek wor
den effectief gebruikt. De kunste
naars maken waar wat ze pretende
ren en dat is een verdienste.
Wat is de noodzaak die
de kunstenaars aanzet
tot werken? Die ligt
over het algemeen in het metier
zelf. Je ziet het plezier in het ont
dekken, het handschrift, het com
bineren van vormen en kleuren,
het de dingen op de juiste plaats
zetten, het recht doen aan het ma
teriaal. Dat gebeurt meestal bin
nen de grenzen die de modernen
in de eerste decennia van de vori
ge eeuw hebben getrokken en die
vlak na de Tweede Wereldoorlog
verder zijn ontwikkeld. Daarbin
nen is ruimte voor een persoonlij
ke invulling, een eigen taal.
Een tentoonstelling als deze biedt
bij uitstek de gelegenheid te verge
lijken. Dan zie ik een goede verte
genwoordiging van de abstracte be
nadering. Adrie Geelhoed zette de
stap van landschap naar abstractie.
Nog steeds bouwt hij zijn composi
ties op uit kleurvlakken op een
donkere ondergrond. Maar er is
nu meer ruimte voor visuele ver
rassingen en Geelhoed speelt dat
prima uit.
Nieuwkomer Peter A. van de
Kreeke verrast met jazzy schriftu
ren die zowel plattegronden en
verbindingen kunnen zijn als tali
ge tekens in een oneindige ruimte.
En Jan de Heer blijft overtuigen
door de combinatie van subtiele
vlekken en lijntjes waarmee hij tas
tend introverte levenstekens in de
leegte van het vlak plaatst.
De composities van Ben Game roe
pen juist extraverte levenskracht
op, verbinden zichtbare en on
zichtbare vormen van beweging in
een ritmische schriftuur. En hoe
wel de landschappen van Jorien
Brugmans en van Leen van Dui-
Willem Behr
Willem Behr geeft expressief vorm
aan thema's als urbanisatie, loze
normen en waarden, de aard van
de werkelijkheid en existentiële
twijfels. Dat krijgt vorm in snel ge
schilderde voorstellingen die zich
concentreren op de symbolische la
ding van het beeld.
T/m 30/1. Tijdelijke galerie De
Ouverture 2, Boulevard de Wielingen
64, Cadzand Bad. Do. t/m zo. 13-17
uur, 27 t/m 30/12 ook 14-18 uur.
heid, want op een paar afwezigen
en een enkele nieuweling na is het
ensemble van leden en hun werk
gelijk aan dat van eind 2009. De in
valshoeken die ik toen noteerde
zie ik weer terug: de mens, de na
tuur en het spel met beeld, werke
lijkheid en illusie. Wie er vorig
jaar bij was, bouwt meestal voort
op wat ik toen zag en dat is lo
gisch.
De tentoonstelling is door Nanky
de Vreeze mooi en rustig inge
richt, met de blokken op de mid-
denas van de hal, werk in en bo
ven de nissen en af en toe ook op
Saskia Eggink: Ballenverzameling.
Armeen Casparian
Armeen Gasparian combineert rea
listische personages en beelden
met symbolische sferen en situa
ties. Zo ontstaan dromerige voor
stellingen, waarin parallelle werke
lijkheden elkaar ontmoeten. Er
waart magie door zijn werk, dat
zich op persoonlijke wijze verstaat
met de kunst van oudheid en re-
naisance.
26/12-2/1. Duingalerie, Badhuisweg 2,
Domburg. Vr. t/m zo. 12 17 uur.
Wil Lof
Wil Lof is oorspronkelijk dessin
ontwerpster. Dat sluit aan bij de
subtiele kleurschakeringen die in
haar schilderijen met vrouwenge
stalten sferen en emoties oproe
pen van vreugde, verdriet, liefde
en eenzaamheid. Door haar schil
derdoek te beplakken met bewerkt
Japans papier weet Lof haar com
posities levendig te houden.
T/m 6/1. Post Art, 's Gravenhofplein
21, Hulst. Vr. t/m zo. 13-17 uur.
Nico Out gaat elke week op
zoek naar het beste wat
Zeeland op het gebied van
beeldende kunst
te bieden heeft.
Een stuk over Blokken 3,
de eindejaarsexpositie
van de Zeeuwse Kunst
kring is onontkoombaar
in deze tijd van het jaar. Het is
de enige tentoonstelling in Zee
land waar je alle dagen terecht
kunt en er is altijd veel te zien.
Ik was er afgelopen maandag, toen
de muziekzender 100% NL met
glimmende auto's de Markt aan
deed en een onvermijdelijk plat
Amsterdams accent muzikale cli
chés tot in de Vleeshal deed door
dringen. Ik had heimwee naar vori
ge week toen de meerstemmige
etherische klanken van Zeeuwse
zangers Schumanns Innere Stimme
met de ruimte deden samensmel
ten. En bedacht me dat de huidige
tentoonstelling zich zonder
schreeuwerig te zijn tussen die
twee polen positioneert.
Ik doel dan op de voorspelbaar
vendijk figuratief zijn, zit hun kwa
liteit juist in vorm- en materiaalbe
handeling: bij Brugmans het ver
fijnd schuiven met vlakken en bij
Van Duivendijk de losse vlekjes en
spetters die zich tot voren in de
aarde of bladeren aan een boom
vormen.
De beste figuratieve kunst is eigen
lijk abstract. Dat valt ook op bij de
'Ancient Images' van Rijnhard
Schregardus, die prachtig op de
grens van beide balanceren. In de
non-figuratieve beelden zie je nog
steeds de taal van Henry Moore te
rug: in de liefdevol golvend gepo
lijste rondingen van de sculpturen
van Jan Kettelerij, die - heel an
ders - ook een uit buizen opge
bouwd beeld brengt, geïnspireerd
op het gezelschapsspel mikado.
Miems van Cittters laat zien dat zij
op beidéfrónten uit de voeten
kan. Zij toont een portret in
brons, een 'Kieviet' en een geraffi
neerde ruimtelijke constellatie van
bruinvissen, maar ook een abstrac
te 'Bron', een spannende combina
tie van hout en staal.
Een van aanknopingspunten
voor kwaliteit is het onthou
den van wat je zag. 'Beel
den' die mij positief bijblijven kun
nen tot de beste behoren, nadat ze
een kritische evaluatie hebben
doorstaan waarbij de mix van au
thenticiteit, vakmanschap en origi
naliteit leidend is.
In dat gebied plaats ik naast het
werk van Jan de Heer de eigenzin
nige kleine tekeningen van kinde
ren die Marja de Lange maakte. En
de sterke en persoonlijke composi
ties van Sjaak de Wit. 'Zwijgen' is
raadselachtig, lijkt te gaan over keu
zes maken of juist niet maken.
Erlend Steiner Lovisa weet op het
thema dat ik 'de menselijke staat'
noem, steeds figuren te presente
ren die blijven intrigeren. Dat
komt enerzijds door het uitspelen
van wat zijn personages verbergen
en anderzijds door de knappe ma
nier van weergeven.
Machteld van der Wijst
Machteld van der Wijst stelt de
vraag 'Zeg mij hoe te leven' via 7
grote en 12 kleine schilderijen die
geladen zijn met wanhoop en
kwetsbaarheid. Een tere, elemen
tair aangeduide gestalte bevindt
zich in een verder leeg vlak, een
huis lost op in het licht. Indringen
de, sobere expositie.
T/m 6/2. Zeeuwse Bibliotheek,
Kousteensedijk 7, Middelburg. Di. t/m
vr. 10-21 uur. za. 10-16 uur.
- v-srv. yj* i
®T- T'. X_
Han Reijnhout
Han Reijnhout is een autodidact
met gouden handen. Zijn tekenin
gen en beeldjes leggen haarscherp
het leven aan en met het water
vast. Daarnaast zet hij alledaagse
momenten neer en tovert hij zo
een expressief geschilderd ge
strand schip uit zijn mouw.
T/m 8/5 (verlengd). MuZeeum,
Nieuwendijk 11, Vlissingen. Ma. t/m vr.
10-17 uur, za. en zo. en feestdagen
13-17 uur. 1/1 gesloten.
Blokken 3, Zeeuwse Kunstkring,
Vleeshal, Markt, Middelburg. T/m 2
januari 2011. Dagelijks 12.00-17.00
uur.
Het gemeenschappelijke aan het
werk dat ik als het beste zie is dat
het zich niet in één keer onthult,
waardoor het blijft boeien. Dat
geldt ook voor de foto 'Infante and
pokerplayer' van Hajo Hoffman
en de breekbare stillevens van Els
je van Ree.
Daarnaast vermeld ik ook graag de
'Ballenverzameling' van Saskia Eg
gink als ode aan het spel en 'Cand-
letable' van Renee Mink, die over
tuigend werkelijkheid en illusie
met elkaar verbindt. Wie er nog
meer exposeren? Cobi Boone, An
neke Coppoolse, Paula Mosmans,
Mira Peters, Robert Schilder, Con-
ny Umbgrove, Goos Verwoest en
Christel Wijland.
