5 spectrum
Weer een jaar voorbij
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
stille nacht
Marjan
Berk
Zaterdag 18 december 2010
pijl van de Decembermaand is daar Oud en
Nieuw. Mijn kleinzoons halen het vuurwerk
voor de dag, het is iets van jongens en mannen.
Ik blijf meestal veilig achter het raam toekijken,
met van tijd tot tijd mijn handen voor mijn
oren... Ik houd alleen van zachte knallen, sissen
de voetzoekers en kleurige fonteinen hoog in de
hemel. De vuurwerkbommen en granaten mo
gen ze van mij houden.
Maar eerst reis ik voor drie dagen naar Enge
land, naar een oude vriend die in Londen
woont „Wil je alsjeblieft een flesje Cherry Bran
dy voor me meebrengen? Dat deed ik vroeger al
tijd vóór Kerstmis samen met Jonathan!"
Jonahan is zijn helaas overleden partner. Mijn
viend bewandelt zijn Memory Lane. Cherry
Brandy... ik pijnig mijn hersens. Is dat niet een
mierzoet likeurtje? Ik stroop vijf drankwinkels
af. „Cherry Brandy", verschillende verkopers
krabben zich op het hoofd. „Dat bestaat niet
meer", zegt er een. Een ander: „Ik weet niet wat
het is. Zeker iets van voor mijn tijd!"
„En je mag geen drank meenemen", roept een
bereisde vriendin. „Alleen wanneer je het op
Schiphol koopt. Dan wordt het officiéél verze
geld. Wanneer je het gewoon in je koffer stopt,
dus niet in de handbagage, dan mag je het ook
meenemen!"
Een van de meest eigenaardige uitspraken die ik
de laatste dagen mocht vernemen was de tip,
om de bijna ontslagen postbodes aan de gang te
houden. „Je moet geen postcode op de kerstkaar
ten zetten! Dan zijn ze zolang bezig om die post
codes er bij te zoeken dat ze nog heel lang veel
werk hebben. En zolang ze niet klaar zijn met
die postcodes, kunnen ze niet worden ontsla
gen!" Ik visualiseer dit ogenblikkelijk. Ik krijg
een beeld voor ogen van een enorme hoeveel
heid postbodes, die zo rond Pasen bezig zijn
met de nog niet verwerkte Kerstkaarten!
„Wij maken ons werk af! Eerder vertrekken wij
niet!", roept de actieleider.
Ik wens U allen een heerlijke Kersttijd, en de
postbodes veel werk, eventueel ergens anders.
En bovenal wens ik U allen een vredig nieuw
jaar. Met veel mooie boeken en fijne muziek en
lekker eten en een harmonieus familieleven. Tot
volgend jaar!
In de maand December met alle klassieke
feesten achter elkaar, schiet ik geheel van
zelfsprekend in de eindejaarshandelingen.
Sinterklaas: saucijzenbroodjes, taart en toma
tensoep nam ik voor mijn rekening, dit jaar
voor eenentwintig personen. Mijn dochter deed
de broodjes en het vorstelijk beleg. Dan de aan
loop naar Kerstmis: slechts één dag verzorg ik
de Kerstvictualiën. „Kaasfondue!", roep ik balda
dig „sla vooraf en brandende plumpudding
toe!"
Er komt geen protest Ha! Dat scheelt weer het
braden van een Kerstrollade! Gewoon pakken
Zwitserse kaasfondue bij de grootgrutter halen.
Mijn klassiek kerstgevoel glijdt prettig afin ge
makzucht. Het gaat om het gevoel. En wanneer
het nu ook nog een witte Kerst gaat worden,
dan is die kaasfondue helemaal to the point!
Op Kerstavond wordt er in Kalenberg door de
harmonie een aubade gebracht. Het muziek
korps loopt met de blaasinstrumenten langs het
pad, en de muziek stroomt direct je hart binnen.
Geen betere kerstmuziek dan blaasmuziek in de
avond, in de open lucht. En als klap op de vuur
