R00i)K00llö
Koor neemt publiek mee
iól
De dokter redde mij
Beeldopera Jacob ter Veldhuis
Roemenen zetten de schijnwerper
zeeland
in de
vorige
eeuw
ANÜNA Vermaard Iers ensemble treedt vandaag op in De Mythe in Goes
maandag 13 december 2010
«ww 5*s:
ife-SK
';r M
In de rubriek raadkaart aandacht voor kleine gehuchten. Uit de serie
kaarten van Hans Lindenbergh brengen we dorpen en buurtschappen
in beeld. Onze vraag is: waar is deze foto genomen? We zijn nieuwsgie
rig naar de locatie en lezen al te graag anekdotes of verhalen over de
plek, toen en nu.
Stuur uw oplossingen naar: redactie@pzc.nl of stuur een brief naar de
PZC, postbus 91, 4330 AB Middelburg.
Drie inzenders van goede antwoorden krijgen een waardebon.
Als geboren en getogen
Lamswaardenaar (1952)
was de foto van 6 decem
ber 2010 niet zo moeilijk te herken
nen, schrijft Ewald Platjouw.
„De raadkaart betreft een foto van
de Jacobus de Waalstraat in Lams-
waarde. De foto is gemaakt bij bin
nenkomst van Lamswaarde vanaf
de Boudeloodijk, ook wel Het
Snaai genoemd. De rooms-katho-
lieke Heilige Corneliuskerk springt
het meest in het oog, deze is trou
wens pas volledig gerestaureerd. In
het huis rechtsmidden met de
twee schoorsteentjes heeft familie
De Deijn jarenlang gewoond. Daar
zat een café en smederij."
Peter de Rooij uit Kloetinge meldt
dat de Corneliuskerk in 1873 is in
gewijd door de deken van Hulst.
Volgens Middelburger Kees Ste-
vense was dat de deken Buys. „De
kerk - een neogotische kruisbasi
liek - is ontworpen door architect
P. Soffers." Stevense is verrast over
het aantal kroegen destijds in het
dorp. „Er waren maar liefst der
tien cafés: na afloop van de heilige
mis hadden de kerkgangers dus
een ruime keuze..!" Piet Scheer
ders uit Hulst heeft het over de
Dorpsstraat zoals de huidige Jaco
bus de Waalstraat vroeger heette.
„Gezien vanaf de watergang bij de
hoeve Petrus en Paul'us. Links de
woningen van toentertijd de wedu
we Strobbe en de heer Hoefijzers.
Later was daar de bakkerij van
Blommaart. Het hoge pand mid
den op de achtergrond was de Boe
renleenbank." Daarvan was vol
gens Ewald Platjouw Marie van
den Eijnde de beheerster.
De raadkaart doet Goesenaar Hans
Blommaart herinneren aan be
nauwde momenten die hij in
Lamswaarde heeft beleefd. „In een
van de eerste huizen aan de linker
kant heeft mijn opa Piet Blom
maart een bakkerij gehad. Ikzelf
ben op zeer jonge leeftijd een keer
in de watergang gevallen. De naast
de sloot wonende dokter heeft mij
toen het leven gered."
Winnaars waardebonnen: Ewald Plat
jouw uit Lamswaarde, familie v.d. Meu-
len uit Oostburg en Piet Scheerders uit
Hulst.
door Ton Ouwehand
Onder de noemer A Cel
tic Christmas with
Anüna trekken twaalf
Ieren door ons land.
Vanavond treedt het koor op in
De Mythe in Goes
Helemaal in het begin stopte muzi
kaal leider Michael McGlynn al
met fysiek dirigeren van het door
hem opgerichte koor. Ten eerste
omdat hij het niet kón, maar ook
omdat toch geen van de koorleden
naar zijn gezwaai keek. Ze hadden
het te druk met de bladmuziek.
We zijn 23 jaar verder. Volgens Mc
Glynn is het stoppen met dirige
ren een van de belangrijkste mo
menten in de ontwikkeling van
het koor gebleken.
Want de Anüna is een uitermate
succesvol vocaal ensemble. Met
succes van Japan tot Zweden en
van Nederland tot China. Een
koor met drie Grammy's in de tro-
feeënkast. Aan bladmuziek heb
ben ze nooit meer gedaan. Alles
gaat op gehoor. Ze creëren een ei
gen klankwereld, gecomponeerd
en gearrangeerd door McGlynn.
„Ik was negentien toen ik het koor
begon. Dat was ongebruikelijk. In
Ierland wordt klassieke muziek ge
zien als pure luxe. Het zijn vooral
ouderen die zich ermee bezighou
den. Maar ik was zo jong al geobse
deerd door koormuziek. En ik was
ook bezeten van de klassieke mu
ziek van Ierland."
Dat wilde McGlynn uitdragen. „Ik
vond dat de Ieren hun eigen klas
sieke koormuziek zouden moeten
horen. Maar dirigeren kon ik niet.
Wat ik zwaaide sloeg nergens op.
Maar ik ben wel een goede zanger.
Ik ben zeifin het koor gaan staan
en ik dwong de koorleden daar
mee naar elkaar te luisteren."
Inmiddels zingt Anüna geen klas
sieke muziek meer. „Het is geen Ri-
verdance of traditionele Ierse of
Keltische muziek. Het is muziek
die volkomen op zichzelf staat.
Iets unieks, iets afwijkends. Ik
denk dat we door dë jaren een ma
nier hebben ontwikkeld waarmee
we de mensen in onze wereld trek
ken. Ook in kleding. De vrouwen
dragen lange jurken, de mannen
lijken zo uit een aflevering van
Star Trek te zijn weggelopen. We
dragen mantels, gebruiken kaar
sen. De zangers moeten lopen tij
dens het zingen. En erbij kijken of
het allemaal heel simpel is."
Anüna heeft zesendertig leden.
Maar ze reizen met twaalf. Geen
van de Anüna-zangers leeft van de
groep. McGlynn zelf verdient zijn
boterham met het componeren.
„Het zijn allemaal professionele
zangers en zangeressen, maar ie
dereen heeft wel een beroep er
naast."
McGlynn is een serieus man, maar
als de Ierse crisis ter sprake komt,
slaat de ironie toe. „Bij de uitgang
zetten we een collectebus neer.
Dan kunnen mensen geld done
ren voor Ierland. Maar goud, juwe
len en horloges mogen ook."
A Celtic Christman with Anüna, van
avond in De Mythe In Goes. Aanvang:
20.00 uur.
Het Ierse koor Anüna.
door Mischa Beckers
De muziek van de Neder
landse componist Jacob
ter Veldhuis (1951) laat
zich niet eenvoudig labelen. Hij
versmelt onder meer klassiek, mi
nimalistische invloeden, rock, jazz
en pop. Bijzonder is de integratie
van bewerkte tekstsamples die hij
gebruikt als melodische instrumen
ten, en beeldmateriaal.
Morgen wordt het stuk Cities chan
ge the songs of birds van Ter Veld
huis in Middelburg uitgevoerd.
Dat is het eerste deel van een ze
vendelige suite. In de energieke
show interacteert, speelt en zingt
een zevenkoppige band mee met
een videospektakel. Het stuk weer
spiegelt zijn fascinatie voor wereld
gebeurtenissen en, in dit geval,
Amerikaanse media.
Men noemt Cities change the songs
of birds wel een beeldopera. Voor
de uiteindelijke uitwerking van
het beeld zette Ter Veldhuis video
kunstenaars in. Daar ging een se
cuur proces aan vooraf. „Ik zocht
eerst de soundbytes, toen de mu
ziek en daarna de beelden erbij,
met name tekstanimaties", legt
Ter Veldhuis uit. Op het podium
komen de leadvocalen - samenge
steld uit de verzamelde soundby
tes - uit de luidsprekers, maar de
band speelt live. Dat is wat onge
bruikelijk. Het is een afwijkende
manier van muziek maken voor
door Jeanette Vergouwen
Vele componisten werden
geïnspireerd door de per
soon Maria. Dat bete
kent dat er over deze
vrouw eeuwenlang in verschillen
de stijlperioden muziek gecompo
neerd is. Ave Maria's tussen 1600
en 2000 werden vertolkt door het
koor van de Roemeense Staatsphil-
harmonie Iasi. Daarnaast stonden
geestelijke werken en bekende in
ternationale kerstliederen, vooral
bekende Engelse carols, op het pro
gramma.
Wat onmiddellijk opvalt bij een
optreden van een Oost-Europees
gezelschap is de ijzeren discipline.
De concertkleding is traditioneel,
Ave Maria
Maria en Kerstmuziek uit verschil
lende landen. Door het koor van
de Roemeense Staats Philharmo
nic Moldova Iasi en solisten o.l.v.
Doru Morariu. Gehoord zaterdag
11 december in het Scheldethea-
ter in Terneuzen (werd ook uitge
voerd zondag 12 december in
Middelburg).
de mannen in rokkostuum en de
dames in het lang, de partituren
keurig gebundeld in een map met
op de kaft een foto van kaarseri.
Volledig in stijl dus. De liederen
werden gedisciplineerd gebracht.
Het programma was een aaneen
schakeling van (vooral) bekende
composities die de schijnwerper
zetten op Maria en kerst. Het Roe
meense koor zong ook in de tradi
tie van Oost-Europa: sonore bas
partijen en knappe meerstemmige
passages, maar ook met een groot
vibrato en een stevig volume.
Dirigent Morariu had een aantal
bekende werken gearrangeerd zo
dat zijn koor soms autonoom op
trad en soms vocaal de solisten be
geleidde. De instrumentale begelei
ding was dun met enkele toetsin
strumenten en af en toe de in
breng door dwarsfluit of gitaar.
Persoonlijk vond ik de invulling
van de Ave Maria's van Schubert
Lamsv/aarda
DorpMt/sit
