komen de mensen op af
3 spectrum
Zaterdag 11 december 2010
Boven en rechts: veilingdag.
dat ene scheurtje nou precies is." Wie mee
wil bieden op een kavel hoeft op de vei-
lingdagen niet per se fysiek aanwezig te
zijn. Het is ook mogelijk een telefoonlijn
aan te vragen en daarnaast kan vooraf
schriftelijk een bod worden uitgebracht.
De Visser wijst op Robin Peters (22), taxa
teur en de jongste veilingmeester van Ne
derland, die druk doende is. „Hij is al de
hele ochtend bezig biedingen uit zijn com
puter te halen."
Bij het Zeeuws Veilinghuis - met het Mid
delburgs Veilinghuis van Ab Verhage als
enige branchegenoot in de provincie - is
het no cure, no pay. Wie iets waardevols
aanbiedt, heeft pas kosten als het ook
wordt verkocht.
De spullen komen van particulieren. „Uit
heel Nederland en België" zegt De Visser.
„Inboedels zijn voor ons het belangrijk
ste." Lang niet alles wat wordt aangebo
den, komt ook onder de hamer. „We heb
ben nu meer dan 2000 kavels, maar we
hebben er wel 20.000 gezien." Bij inboe
dels is het veilinghuis relatief soepel. „Dan
nemen we vaak ook de mindere dingen
mee, om de mensen niet teleur te stellen.
Het prettige voor hen is juist dat ze er in
één keer helemaal van af zijn."
Ze horen bij de betere veilinghuizen van
het land, zegt De Visser. „Je hebt zo'n der
tig veilinghuizen, maar driekwart laat zich
volrijden door de handel. Dat willen wij
bewust niet. Handelaren proberen toch te
slijten wat ze zelf niet kwijt kunnen. Wij
houden van frisse handel, dingen die soms
al jaren niet op de markt zijn geweest.
Daar komen de mensen op af.
Terwijl de bekende huizen Christie's en So
theby's alleen zaken vanaf 10.000 euro vei
len, richt het Zeeuws Veilinghuis zich op
een breder publiek. Dé topper tot dusverre
was een schilderij van Lee Man Fong, dat
in 2007175.000 euro opbracht.
De uiteindelijk hamerprijs laat zich niet al
tijd goed voorspellen. „Het gaat toch om
unieke objecten. Het is nu eenmaal geen
Opel Astra", zoals De Visser het formu
leert. Twee geïnteresseerden die bereid te
zijn ver te gaan, kunnen voldoende zijn
om een prijs flink op te drijven.
Dinsdagmiddag. De zaal is op de
eerste van drie veilingdagen met
zo'n honderd belangstellenden be
hoorlijk gevuld. De Vlaming Luc de Bak
ker is ingehuurd als extra veilingmeester,
vanwege het grote aanbod. Het is goed op
letten. Het tempo ligt hoog. Mensen in de
zaal - soms merkbaar gespannen - bieden
nauwelijks waarneembaar, terwijl De Bak
ker ook de schriftelijke biedingen in de ga
ten moet houden. Veilingmedewerkers bel
len ondertussen op het juiste moment de
mensen die telefonisch willen meedingen.
Alles wat de afgelopen tijd nauwgezet is
voorbereid, valt hier naadloos op zijn
plaats. Het is beheerste hectiek.
Onvermoeibaar werkt De Bakker de kavels
af Nummer 5146, bestaande uit vijf albums
met oude ansichtkaarten. Daarvoor ook een
commissienota en telefonische bieding. Ik ver
trek met 130 euro op commissie, 140,150 op
commissie, 160, commissie intussen vervallen,
170,180,180 euro..., 190. En 200, 220, 240 bij
de 26, 260, 280. Ik heb 280 bij de 26... 300,
320,320 euro..., 340 bij de telefoon, 360 bij me
neer 26.360..., 380. En ik heb 400 bij de 26,
400 euro. Niemand meer dan 400Iedereen
goed nagedacht? 400 voor biednummer 26!
En de hamer valt. Zo gaat het kavel na ka
vel, uren achtereen.
Donderdagavond, na drie dagen intensief
veilen, kan René de Visser tevreden zijn.
Driekwart van kavels is verkocht, met als
topper een Chinees huisaltaar, waarvoor
een bieder uit Shanghai 38.000 euro neer
telt. In totaal is zo'n 800.000 euro omge
zet. „Al met al een prima veiling. Wel is
duidelijk dat de markt kritisch is. Goede
kwaliteit brengt goede prijzen op, minder
of matig werk is lastig te verkopen."
