Met vuurwerk
io uit
n
donderdag 9 december 2010
Nico Out gaat elke week Of
zoek naar het beste wat
Zeeland op het gebied van
beeldende kunst
te bieden heeft.
ook met expressief uitgevoerde co-
mic-achtige personages die zich
soms heftig bezighouden met het
kijken naar kunst. De staalkaart
aan benaderingen is raak en met
plezier geschilderd. Het geheel
roept naast visueel genoegen ook
gedachten op over kunst, kunst
waardering en museumpraktijk.
De denkbeeldige explosie heeft
'de' ordening doorbroken. In een
groter perspectief dan dat van het
hier en nu vallen de verschillen
weg en vervagen geijkte waarderin
gen. Je kunt de presentatie ook
zien als een vraag: wat is (blij
vend) van waarde? Daarin kiezen
Knoote en Van der Schoor in mijn
ogen niet voor een nihilistisch
standpunt. Het laddertje immers
kan wijzen op de moeite die je
kunt doen om op te stijgen in je
zoektocht naar betekenis en zinge
ving. Dat vraagt in hun ogen blijk
baar een jezelf losmaken van je vas
te plek. Een prikkelende visie.
Ook Sebastiaan Spit (1958) put uit
de kunsthistorie in zijn 'Encyclope
die van het landschap', een collage
van schilderijen waarbij hij wél de
wanden gebruikt. Nageschilderde
landschappen uit alle tijden
brengt hij (soms letterlijk) samen
met dito naakten. Je kunt Ruys-
dael herkennen, Botticelli, Ingres
en Courbet. Er zijn ook abstract ex
pressionistische composities, colla
ges met 19e eeuws aandoend be
hang én de subtiele wolkenschilde
rijen die Spits handelsmerk zijn.
Ook hij verlaat door zijn presenta
tie de vaste kaders. Ie zou de expo
sitie kunnen zien als een verzame
ling verwijzingen naar schilderkun
stige benaderingen die uiteindelijk
op hetzelfde neerkomen: het zoe
ken naar schoonheid, het zoeken
naar een overstijgend beeld. Je ziet
in enkele kleine, mooie tekenin
gen dat Spit het naakt net zo neer
zet als het landschap. Spit creëert
net als zijn voorgangers een eigen
werkelijkheid. Daarbij kun je met
hem de vraag stellen wat meer
'waar' is: de 'échte' of de geschil
derde werkelijkheid? Hij neigt zo
lijkt het naar het laatste. Ik zou
daar vrede mee hebben onder één
voorwaarde waaraan door zijn
voorbeelden wél, maar door Spit
niet wordt voldaan: 'natura artis
magistra', 'de natuur is de leer
meester van de kunst'. Dat vraagt
niet alleen een investering in de vi
sie, maar ook in het handwerk,
het schilderen zelf. En hoewel Spit
in enkele werken laat zien dat hij
kan schilderen, doet hij dat vaker
niet dan wel. Daarom blijven de
meeste schilderijen vlak gepenseel
de plaatjes en daarmee doet hij
geen recht aan zijn visie noch aan
die van zijn voorgangers.
Maartje Korstanje (1982) exposeer
de vorig jaar op uitnodiging van
Stichting Ik in Oost-Souburg en
nu in de Bewaerschole en in het
Zeeuws Museum. Op die presenta
tie kom ik in 2011 terug, maar vóór
de kerst wil ik graag haar tentoon
stelling in Burgh-Haamstede on
der de aandacht brengen. Er is niet
meer dan één beeld te zien, maar
dat heeft door het formaat en de
vorm een grote kracht. Het is een
gedrocht van 6 meter lang, van kar
ton, epoxyhars en polyester, dat
aan touwen hangt. Het lijkt een
ontwortelde en halfvergane boom,
maar kan ook een deel zijn van
een nog reusachtiger ooit levend
wezen. Een vreemd element is de
verzameling vuurwerkpijpjes die
in de sculptuur is verwerkt en
zelfs de aanleiding zou zijn ge
weest het beeld te maken. Vuur
werk is van oudsher bedoeld om
demonen te verdrijven en vanuit
die associatie kan ik me de keuze
voorstellen. Het beeld is angstwek
kend. Maar het roept ook medelij
den op, zoals het daar machteloos
hangt als trofee van een plunder
tocht over de aarde. Ik noemde
haar beelden eerder archetypen
van het verlangen en de noodzaak
je als mens een plaats te verwer
ven in een wereld die vol gevaren
is. Het zijn ook mentale beelden
heeft gerukt. De tijd is even stilge
zet. Er hangt een laddertje tussen
de bonte verzameling doeken; een
laddertje voor je gedachten, want
het zweeft ook en je kunt er dus
niet opklimmen. Het is een speels
surrealistische situatie. De schilde
rijen, op doek - dat zweeft makke
lijk - tonen uiteenlopende voorstel
lingen. Ik zie vlot gepenseelde in
terpretaties van 'De Schreeuw' van
Munch, een stilleven naar Cezan
ne en gestileerde mensfiguren die
doen denken aan Malevich en de
Russische constructivisten. Ze wor
den gecombineerd met subtiele se-
mi-abstracte composities maar
Schilderijen van Sebastiaan Spit.
die de angst en onzekerheid van
mensen van nu verbeelden in een
taal die ons verbindt met onze
voorouders. Dit beeld voegt daar
aan iets wezenlijks toe: het is ook
een indrukwekkende aanklacht te
gen de ontkenning van de natuur
door de mens.
Eric Knoote, Rob van der Schoor:
Kunstruimte DeWillem3, Oranjestraat
4, Vlissingen. T/m 9/1. Wo. t/m zo.
11.00- 17.00 uur. Gesloten van 24/12
t/m 02/1/2011.
Maartje Korstanje: Bewaerschole,
Weststraat 18, Haamstede. T/m
24/12. Wo. t/m zo. 14.00 - 17.00 uur.
12/12 van 14.00 - 16.00 uur geeft
Maartje Korstanje een workshop voor
iedereen van 7 tot 100 jaar.
Deze week bezocht ik
exposities in DeWil-
lem3, Vlissingen en
in de Bewaerschole,
Burgh-Haamstede.
Werk van Maartje
Korstanje in de
Bewaerschole in
Burgh-Haamstede.
Ik schreef al eerder over de con
fronterende schilderijen die Pascal-
le Mansvelders in DeWillem3
toont. Haar werk is geladen met
ethische vragen. De beide andere
exposities lijken in eerste instantie
meer kunst- dan maatschappijge
richt, maar zijn zeker zo opval
lend. Eric Knoote (1953) en Rob
van der Schoor (1952) maken naar
een idee Leo Kogan (1974) sinds
2004 af en toe samen tentoonstel
lingen onder de naam 'Museum
Explosion'. In plaats van hun schil
derijen keurig geordend aan de
wand te hangen, bevestigen zij ze
in een schijnbare wanorde met
draden aan het plafond. Daardoor
lijkt het alsof ze zweven, nadat
een ontploffing ze van hun plaats
Ingrid van der Hoeven Harry VandeVliet
De beelden van Ingrid van der
Hoeven zijn als het ware zelfpor
tretten waarin het ontbreken van
de ogen erop wijst dat identiteit
vooral wordt bepaald door de blik
van de ander. Katinka Lampe schil
dert 'portretten' van kinderen
waarin de ogen opvallen.
T/m 11/12: 'Look at me. Look into my
eyes', Galerie van den Berge, Westwal
45, Goes. Do t/m za 12.00 - 17.00 uur
en op afspraak.
Harry VandeVliet transformeerde
de intieme tentoonstellingsruimte
tot een spannende plek waar on
der het toeziend oog van Marcel
Duchamp het beeld, het denken
en de bezoeker met elkaar in ge
sprek kunnen gaan. Met lege con
soles, steen, glaswol en glasplaten
verwijst VandeVliet naar de waar
de van het denken en de dialoog.
T/m 12/12. Mon Capitaine, Kinderdijk
56, Middelburg. Alleen zo. 13-17 uur.
Kleintje Kunst 1
In de Kunstuitleen Terneuzen ex
poseert een tiental kunstenaars.
Elk toont één of meer grotere wer
ken en vijf kleinere. Alle genres
zijn aanwezig, van de afgebeelde
fietser van Jean Kamps tot de ma
teriaalexperimenten van Roger
Walschots, die voorwerpen inpakt
in draden van schilderslinnen.
T/m 22/12: Kunstuitleen Terneuzen,
Bellamystraat 26a, Terneuzen. Di t/m
vrij. 13.00 - 17.00 uur, za. 10-14 uur.
Kleintje Kunst 2
Kunstuitleen De Bevelanden toont
gevarieerd werk van vijftien
Zeeuwse kunstenaars. Met onder
andere fraaie abstracte landschap
simpressies van Wim Bakker,
Glenn Priester en Janneke Rottier,
intrigerende etsen van Erlend Stei-
ner Lovisa, verrassende keramiek
van Betsy de Jonge.
T/m 5/1: Kunstuitleen De Bevelanden,
Westwal 45, Goes. Wo t/m za 13-17
uur. Kerstsluiting: 23/12-3/1 2011.
Susan de Kruiff
Susan de Kruiff wil in haar foto's
via het aanwezige zichtbaar maken
wat je niet ziet, maar voelt. Subtie
le sporen van menselijke aanwezig
heid in cultuur en natuur scheme
ren door haar verstilde foto's. Daar
naast toont zij het drieluik 'Happi
ness', een serie foto's, die voort
komt uit de samenwerking met
schilder Rineke Kop.
T/m 21/1: Pand 3, Gentsebreedstraat
3, Philippine. Wo t/m vr. 13-16.30 u.
