Lorelei Nergens zit je dichter bij de Huis van de schipper Die heerlijke golvende vloeiende lijnen i6l zeeland in de vorige eeuw Verfilming van bestseller Giordano maandag 29 november 2010 In de rubriek raadkaart aandacht voor kleine gehuchten. Uit de serie kaarten van Hans Lindenbergh brengen we dorpen en buurtschappen in beeld. Onze vraag is: waar is deze foto genomen? We zijn nieuwsgie rig naar de locatie en lezen al te graag anekdotes of verhalen over de plek, toen en nu. Stuur uw oplossingen naar: redactie@pzc.nl of stuur een brief naar de PZC, postbus 91, 4330 AB Middelburg. Drie inzenders van goede antwoorden krijgen een waardebon. De raadkaart van vorige week, de haven van Bath, lijkt klaarblijkelijk erg veel op het haven tje van Geersdijk. Een groot aantal deelnemers noemde laatste haven namelijk als oplossing voor de raadkaart. Het is echter het land- bouwhaventje van Bath, volgens sommigen gefotografeerd in 1920 en volgens anderen in 1910. Op de kaart staat naast de zeedijk het huis van beurtschipper Job Dron- kers. „Op de achtergrond staat het pijlhuis. Op de voorgrond rechts het schuurtje voor de stutbalken voor de coupure en een stapel rog- gestro, dat gebruikt werd voor het krammatten van zwakkere plek ken in de zeewering", schrijft H. de Leeuw uit Rilland-Bath. Het huis is door de tijd heen ver schillende keren verbouwd en het oorspronkelijke huis is er volgens De Leeuw niet meer in terug te vinden. Latere bewoners waren volgens Kees Stevense uit Middel burg de Belgische familie Damen en de familie Kamps. Stevense vertelt dat Bath oorspron kelijk een in 1786-1787 op de noor- delijke Schelde-oever gebouwd fort was. Vanuit Fort Bath werd controle uitgeoefend over de scheepvaart over de Schelde van en naar Antwerpen. De Leeuw schrijft dat het haventje vroeger werd gebruikt voor de aanvoer van zand, grind, stenen en kunstmest in balen van 100 kilo en voor de af voer van bieten, stro, aardappelen en vlas. Vanuit Bath voer het beurt schip volgens Stevense op Rotter dam en Bergen op Zoom. J. Traas uit Rilland meldt dat ook op Mid delburg en Vlissingen werd geva ren. „Het beurtveer werd ingesteld na de indijking van de Reigersberg- sche Polder in 1773 en was toen al in handen van de familie Dron- kers. Op 26 juni 1906 werd het beurtveer op Rotterdam opgehe ven en het schip verkocht", aldus Stevense. Ook voer volgens hem bij de ha ven een overzetveer door de zoge noemde 'Geul van het paviljoen'. Winnaars van de waardebonnen zijn: J.C. Traas, Rilland; Corrie de Looff, Heinkenszand; C. van Damme, Heinkenszand. door Jeanette Vergouwen Volgens Paul van Nevel is de muziek van Vlaamse polyfonisten als poëzie. Door de pure klanken duiken herinneringen aan vervlo gen tijden op. Wij kunnen ons als 21ste eeuwers nauwelijks een idee vormen van het leven in de mid deleeuwen en renaissance. Interes se in de historie kan helpen de mu ziek in een context te plaatsen, maar de beleving van de emoties die de muziek uitdrukt, zijn voor iedere individu anders. Componisten kunnen aangeven in hun partituren hoe de muziek geïnterpreteerd moet worden, maar die originele partituren ge ven nooit de echte geheimen prijs. Wat schuilt er achter de noten, welke tempi en ritmen zijn de juis te? Vragen die weer vragen oproe pen en die nooit exact zullen wor den beantwoord. De speurder Van Nevel blijft geboeid door deze par tituren en voert nu al meer dan veertig jaar polyfone werken uit met zijn Huelgas Ensemble en met het Nederlands Kamerkoor. Op het programma stonden wer ken van componisten die in de 15de en 16de eeuw werkten in He negouwen. Het topensemble NKK werd in Vlissingen geleid door een rasmusicus. De Jacobskerk met zijn ietwat droge akoestiek was de ideale ruimte voor deze muziek. Geestelijke werken werden afge wisseld met een rondeau of een chanson. De opstelling van de vo- MUZIEK Muziekpodium Zeeland 'Het verloren land van Henegou wen', door het Nederlands Kamer koor o.l.v. Paul van Nevel. Gehoord: zondag 28 november in de Sint Jacobskerk in Vlissingen. calisten in kring was interessant en effectvol. Juist door deze opstel ling vloeiden de melodielijnen in elkaar. De attent luisterende zan gers produceerden op hetzelfde moment de juiste vibraties en emoties. Er werd ademloos geluis terd naar deze rijke muziek, die vol nuances werd vertolkt. Hoe knap die laatste triller op de slot- toon, hoe subtiel het begeleidende geneurie in het rondeau van Hor- lay, hoe heerlijk die loepzuivere in tonatie in het Sanctus van Binchois. Indrukwekkend was de Lamentatio van De Orto, met een sublieme invulling van de eerste woorden (zoals Aleph en Beth). Heerlijk die golvende vloeiende le gato gezongen lijnen, gewoon he melse muziek. Na de pauze klon ken 16de eeuwse composities, rijk aan melodie, verrassend met agogi sche accenten. In Faulte dargent van Manchicourt was gedoseerde smart en een vleugje humor te ho ren. Het Adieu van Clemens non papa was ontroerend en het recital werd subliem afgesloten met een dramatisch Fremuit spiritus Jesu. Een optreden van pure klasse. vlissingen - 'Film by the Sea door het jaar' presenteert morgen om 19.30 uur in CineCity Vlissingen de voorpremière van De eenzaam heid van de priemgetallen, de verfil ming van de gelijknamige bestsel ler van Paolo Giordano. De film gaat over Alice en Mattia, die allebei worden achtervolgd door tragedies uit hun jeugd. Als tieners ontmoeten ze elkaar op school, herkennen eikaars pijn en sluiten vriendschap. Maar dan ver trekt Mattia naar het buitenland en hij en Alice verliezen elkaar uit het oog. Wanneer zij elkaar jaren later weer terugzien, doen beiden een onthullende bekentenis. Zangeres Lorelei LaMuse, oftewel vlissingen - Het 16e Nationaal COC Songfestival, dat zaterdag avond in het Arsenaaltheater in Vlissingen is gehouden, is gewon nen door de formatie Straight Cats, die uitkwam voor het Homo longeren Platform. De Straight Cats, bestaande uit ze ven studenten van de Herman Brood Academie in Utrecht, brach ten het pop/disco-nummer Stay Gay. Frontvrouw Lorelei LaMuse (jazz- en soulzangeres Felicia Braam) gooide vorig jaar ook al ho ge ogen tijdens de vorige editie door Rolf Bosboom Het is passen en meten in de achterkamer van de galerie/espressobar in de Lange Noordstraat in Middelburg. Zo'n zeventig mensen vinden uit eindelijk hun plek, op bankjes langs de zijkant of zittend op de grond. Een bescheiden hoekje blijft over voor de band, die het pu bliek letterlijk aan haar voeten weet. Nergens zit je dichter bij de artiest dan bij Avonduren, dat gis teren voor het eerst een compleet festival presenteerde. De formule is even simpel als doel treffend: kleinschalige en veelal on versterkte optredens in een intie- *me setting. Tonnie Dieleman be gon een jaar geleden dit particulie re initiatief, liet zich daarbij leiden door zijn eigen muzieksmaak en vond in de galerie van William Verstraeten een ideale locatie, voor al dankzij die fraaie achterkamer. Na een reeks 'losse' concerten de afgelopen maanden bood het eer ste Avondurenfestival - al ruim voor aanvang uitverkocht - giste ren maar liefst tien optredens op een rij. Acts uit binnen- én buiten land traden aan. Bekende namen in hun genre, zoals I Am Oak, ook artiesten die wel enige introductie behoefden, maar steevast de moei te waard. Een van de toppers was halverwe ge de middag de innemende indie- folkpopband The Black Atlantic, die inmiddels wereldwijd succes boekt, maar met zichtbaar genoe gen ook Middelburg aandeed en oprecht betreurde dat zij niet het héle festival kon bijwonen. De Gro ningse formatie {"We zijn speciaal vroeg opgestaan om hier op te tre den'), voor de gelegenheid uitge dund tot een trio, vond met haar vaak verstilde, akoestische muziek een toegewijd publiek, dat met vol le aandacht luisterde en elk num mer beloonde met een applaus dat harder klonk dan bij menig groter concert. Het was een ontvangst die vrijwel alle Avonduren-muzi- kanten ten deel viel. Aan het eind van de middag ver plaatste het festival zich korte tijd i naar een andere bijzondere loca tie: de Vleeshal, waar twee lokale elektronische acts optraden. Ro- land9000 maakte er een compleet schouwspel van, inclusief vier dan seressen, maar wist desondanks slechts een deel van het publiek te boeien. Hoe sfeervol de plek ook, het mist de intieme beslotenheid van de galerie in de Lange Noord straat die juist de kracht van Avonduren is. Het festival bewees gisteren de p- tentie te hebben om uit te groei tot een jaarlijks evenement. De gende reguliere Avonduren-cor eert staat ook al vast: op 7 janr luiden vijftien Zeeuwse sing"1 songwriters het nieuwe

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 50