Arko Hoondert, rugbyer 34 Derksen en Luiten met dikke portemonnee terug uit de woestijn Tess van 't Westende verrast met N K-brons NEDERLAND-DUITSLAND Bevelander komt slechts drie minuten in actie ti| maandag 29 november 2010 door Edwin Alblas DUBAI - Na vier dagen golfen in Du bai voor veel geld en bij een tempe ratuur van dertig graden, had Ro- bert-Jan Derksen nog wel zin in een potje tennis. „Dat heb ik al tweeënhalf jaar niet gedaan." Die afspraak had hij eerder deze week gemaakt met zijn fysiotherapeut. „Moe? Nee, niet echt. Het was een lang seizoen, maar dit kan er ook nog wel bij." Derksen eindigde gisteren in het Dubai World Championship, het laatste en meest lucratieve golftoer- nooi van de Europese Tour, op een gedeelde elfde plaats. De 36-ja- rige Nederlander verdiende daar mee ruim 110.000 euro. Die som bracht zijn seizoenstotaal op bijna 700.000 euro. Derksen speelt nu acht jaar onafge broken op het hoogste niveau en alleen in 2007 kreeg hij aan prijzen geld meer op zijn bankrekening ge stort (800.000). Op de jaarranglijst moet Derksen nog wel landgenoot Joost Luiten voor zich dulden. Luiten viel in Dubai door een slechte slotdag net buiten de top-25, toch nog altijd goed voor 50.000 euro. Maar over een heel jaar deed hij het beter dan Derksen: top-30 van Europa en 900.000 euro aan prijzengeld. Het golfsalaris van de Nederlan ders valt in het niet bij de bakken geld die de echte toppers over zich heen krijgen uitgestort. Martin Kaymer, de Duitser die de 'Race to Dubai' won, verdiende 5,5 miljoen euro. Robert-Jan Derksen „Maar dit is natuurlijk niet slecht voor mijn eerste volledige jaar op de Europese Tour", zei de 24-jari- ge Luiten nadat hij de ergste teleur stelling over zijn matige slotak koord had verwerkt. Waar de Bleiswijker na een gemis te kans op de slothole met de pest in zijn lijf van de baan kwam, be leefde Derksen juist heel veel ple zier aan zijn laatste putt; die hem een birdie opleverde en een slordi ge 20.000 euro meer. „Constant is misschien het woord dat het best past bij mijn seizoen", aldus Derksen. „Eigenlijk is een ze ge het enige dat er aan heeft ont broken." De 36-jarige Derksen, dit seizoen de nummer 54 de Europese Tour, is een routinier in het circuit. Ei genlijk heeft hij het er wel gezien. „Dubai is Dubai, ik ben hier al tien keer geweest en misschien klinkt het lullig, maar het is hier gewoon saai. En eigenlijk geldt dat voor veel plekken waar ik al zo vaak ben geweest." Derksen zou graag nog eens op de Amerikaanse Tour willen spelen, de speelplaats van Tiger Woods en Phil Mickelson. „Niet omdat Amer rika zo boeiend is, met een McDo nald's op de ene hoek en een Holi day Inn op de andere, maar de ba nen en de spelers zijn anders. Dat kan verfrissend werken." Maar om zijn kans in Amerika te wagen, moet hij eerst nog een keer op de Europese Tour winnen. „Dan heb ik voor twee jaar een speelkaart en hoef ik niet per se toernooien te spelen om mijn speelrecht te behouden." Voor Joost Luiten is het avontuur op de Europese Tour nog maar net begonnen. „Ooit wil ik ook in Amerika spelen, maar als ik in Eu ropa nog geen toernooien heb ge wonnen, heb ik in Amerika nog niets te zoeken." Over twee maanden keren beide Nederlandse golfers al terug naar de woestijn aan de Perzische Golf Eerst naar Abu Dhabi en dan weer naar Dubai. De economie in het emiraat ligt op zijn gat, maar het golf gaat er gewoon door. ROTTERDAM - Tess van 't Westende heeft zaterdag op het Nederlands kampioenschap judo voor vrou wen brons gepakt in de klasse tot 57 kilo. De pas zeventienjarige Vlis- singse won in het duel om de der de plek van titelverdedigster Mi chelle Diemeer, die ze versloeg op ippon. Van 't Westende had in haar eer ste ronde in het Topsportcentrum in Rotterdam verloren van Sha- reen Richardson. In de herkansin gen won ze vervolgens van Linsey Verhagen. Daardoor plaatste ze zich voor het medaillegevecht, dat ze met een vol punt won. Van 't Westende is judoka bij Bu dokan Rotterdam. Ze stond eerder op het podium tijdens het NK on der zeventien jaar en het NK on der twintig jaar. In bijna alle gewichtsklassen won nen de favorieten het goud. Zo wa ren de vijf vrouwen uit de nationa le ploeg de beste in hun categorie. Birgit Ente (-48) was in de finale te sterk voor Sandra de Hoop, Kitty Bravik (-52) versloeg Floortje Stoop, Juul Franssen (-57) rekende af met Shareen Richardson, Anicka van Emden (-63) won - bij afwezigheid van Elisabeth Wille- boordse - van Jennifer Wichers en Marhinde Verkerk (-78) behaalde goud ten koste van Guusje Steen huis. In de klasse tot 70 kilo ont brak favoriete Edith Bosch. De ti tel ging nu naar Kim Polling, die in de eindstrijd beter was dan Mar- loes van Mourik. In de zwaarste ca tegorie, waarin Carola Uilenhoed niet meedeed; versloeg Janine Pen- ders in de finale Gerdien Kupers. Arko Hoondert stond er na afloop van de rugby- interland Nederland- Du itsland beteuterd bij. Terwijl de bondscoach in de nabe spreking uitgebreid zijn teleurstel ling verwoordde, staarde de Beve lander alleen maar naar de grond. Nederland had met 10-29 verloren en Hoondert had maar drie minu ten in het veld gestaan. „Ik heb er niets aan kunnen doen. Dat geeft een machteloos gevoel." De 23-jarige Hoondert maakte vori ge week tegen Tsjechië als invaller zijn debuut in Oranje. Hij was daarmee na Arno Seybel, Benja min Mast en Christian Moeliker de vierde Zeeuw die voor het Ne derlands rugbyvijftiental uit kwam. Hoondert had verwacht dat hij za terdag tegen de oosterburen in de basis zou beginnen. Woensdag zag de voormalige Tovaal-speler zijn kansen stijgen nadat bondscoach Jean Bidal de selectie had bekend gemaakt. De twee spelers met wie hij een week eerder moest concur reren voor een basisplaats, waren nu buiten de selectie gelaten. Twee dagen later werden zijn illusies ech ter de grond ingeboord. Op de spe lerslijst zag hij dat hij niet het shirt met nummer dertien, maar dat met nummer twintig moest aan trekken. Achtenzeventig lange minu ten moest Hoondert zater dag op het ijskoude rugby- centrum in Amsterdam toezien hoe zijn ploeggenoten er weinig van bakten. Het leek wel of ze glij middel op hun handen hadden, want ze lieten de ene na de andere bal door de vingers glippen. Boven dien misten de kicks veelal de goe de richting en ook op de line-outs was veel aan te merken. Om toch nog wat te doen te hebben, bracht Hoondert bij dode spelmomenten flessen water naar zijn ploeggeno ten. En bij vrije trappen en conver sies bracht hij de tee, het onderzet- tertje voor de bal, naar de plaats van bestemming. „Op die manier kon ik een beetje warm blijven en voelde ik me nog een beetje bij de ploeg betrokken. Ik wilde er zo ver schrikkelijk graag in", keek het Zeeuwse rugbytalent terug. „Maar het mocht niet. Ik raakte enorm opgefokt." Zaterdag 27 november 2010 werd zodoende een smetje op zijn ver der voorspoedig verlopende rugby- carrière. De in de Perponcherpol- der (tussen Wolphaartsdijk en 's-Heer Arendskerke) geboren en getogen Arko Hoondert begon op zijn tiende bij het Goese Tovaal met rugbyen. Hij bleek een groot talent en doorliep nagenoeg alle jeugdselecties. Op z'n zeventiende verkaste hij naar Oisterwijk Oysters, dat in de ereklasse speel de. Twee jaar later stapte hij over naar Rugbyclub Etten-Leur (REL), eveneens een ereklassen Daar speelt Hoondert nu drie jaar. De Bevelander zorgde vorige week voor een mijlpaal bij Tovaal. Hij werd de eerste speler van die club in het grote Oranje. „Schrijf dat lie ver maar niet op, want dat doet pijn", zegt Alex Vlieland. De 31-ja- rige Kapellenaar bracht Hoondert dertien jaar geleden de eerste be ginselen van het rugby bij. Vlie land had zelf de eerste Tovaal-spe ler in de nationale A-selectie wil len zijn. Evenals zijn pupil door liep hij alle jeugdselecties, maar toen de laatste stap gemaakt moest worden, raakte hij gebles seerd aan zijn schouder. Desondanks streelt het Vlieland dat zijn pupil het zo ver geschopt heeft. Hoondert is een superta lent, vindt hij. Maar daarmee al leen kom je er niet. „Hij is ook enorm nieuwsgierig. Daardoor heeft hij veel geleerd en leert hij nog steeds. Je ziet hem elk jaar be ter worden." Zijn loopvermogen is een van zijn sterke punten", vindt Vlie land. „En zijn timing niet te verge ten. Hij duikt op het juiste mo ment de gaten in. „Ik ben in de driekwarten een van de snelste spelers van de ereklas se", weet Hoondert zelf. „Vooral mijn versnelling is sterk. Van tach tig naar honderd procent, van z'n vijf naar z'n zes zeg maar, daar ben ik goed in. Je kunt dan net het verschil maken tussen wel of niet getackeld worden. Je kunt zo ook voor extra ruimte zorgen op de flanken. Omdat ze jou in bedwang moeten houden, komen de tegen standers daar dan mensen tekort." Verder kent zijn inzet geen gren zen. Hoondert zet alles aan de kant voor zijn sport. Bijvoorbeeld in de afgelopen weken, waarin hij zich met Oranje op de twee inter lands voorbereidde. ,„Ik heb het even erg druk", erkent hij. De laat ste weken bestonden alleen uit werken, rugbyen en rusten. „Ik heb sinds drie weken een baan en al langer een vriendin. Zij vindt het momenteel niet zo leuk." Als voorbereiding op de in terlands tegen Tsjechië en Duitsland trainde Hoon dert op maandag, woensdag, vrij dag en zondag met het Neder lands team. Op dinsdag en donder- V4AA- "2 Arko Hoondert (m) luistert naar bondscoach Jean Bidal. foto Koen de Vries Arko Hoondert beleeft een frustrerende ijii dag trainde hij bij zijn club REL. Als klap op de vuurpijl moest hij vrijdag ook nog even naar de Fon- tys Hogeschool in Tilburg. Daar kreeg hij zijn diploma uitgereikt, omdat hij is afgestudeerd in de commerciële economie. Hij deed geen vier, maar vijfjaar over zijn studie, in verband met het rugby. Met dank aan NOCNSF, dat bij droeg in de extra kosten. Hoondert en Vlieland spelen nu bij REL, de rugbyclub uit Et ten-Leur. Ze zijn niet de enige To- vaal-spelers; Jacco Korstanje en Sjoerd Wartena rugbyen daar ook. Ze hebben geen afscheid genomen van Tovaal. Vlieland, aanvoerder bij REL, is nog steeds bestuurslid bij de Goe se club. En hij weet nu al dat hij daar zijn g rrière zal afbouwen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 42