Eindelijk van ons u 25 wonen M 'Nu alleen nog ons oude huis verkopen...' Ik heb al vaker meegemaakt dat katten mijn Een beestje, wellicht een sluipwesp, heeft zich net geplante bloembollen weer opgraven. in een gaatje bij de videofoon genesteld. I wonen@wegener.nl I 024-3650509 Zaterdag 27 november 2010 llze Rike en haar gezin zijn bezig met het bouwen van een eigen huis. In deze krant doet zij regelmatig verslag van wat daarbij komt kijken. In deze laatste reguliere aflevering schrijft ze over de oplevering en de inrichting. Met een kritische blik loopt de bouwkun dige door ons huis. Hij probeert alle kra nen, kijkt hoe lang het duurt voordat het water warm is en of het snel ge noeg wegloopt. Sluiten de ramen soe pel genoeg En hé, het ventilatierooster boven sommi ge ramen kan niet helemaal open. Dat moet toch even worden aangepast. Een opleveringskeuring is altijd een spannend mo ment, weten we nog van de bouw van ons vorige huis en later van de verbouwing daarvan. Deze keer waren we zo intensief bij het hele bouwproces betrokken, dat we eigenlijk zelf al konden bedenken wat er in ieder ge val nog op het rapport zou komen te staan: de ontbre kende plintjes (die worden geplaatst na het behangen) en de ontbrekende kranen en wastafels (die worden ge monteerd als de kast is gebouwd). Het complete 'proces verbaal' van de opleveringskeu ring paste precies op één A4'tje. Van de 34 punten wa ren er maar een paar een 'verrassing'. Zo blijkt er nog een bijzetslot op het dakraam te horen. Er ontbreken wat kitrandjes. En een stuk van 50 centimeter profiel- lijst langs de plafondbalken blijkt net een paar millime ter breder dan alle andere. Als de keuring er bijna op zit, steekt de architect zijn neus om de hoek. Hij wil graag zien hoe zijn ontwerp realiteit is geworden. Hij herinnert ons er nog.even aan hoe we in 2004 voor het eerst kennismaakten. Het heeft heel wat tijd, geduld en moeite gekost, maar nu is onze papieren droom eindelijk in stenen omge zet. Reden genoeg om daarop te klinken met een goed glas champagne. Samen met de archi tect, de aannemer en de mensen die de bouw zo goed hebben begeleid. Het huis is nu eindelijk van ons. We lopen er al het hele jaar in rond en de laatste weken konden we er zelfs al wat werk doen, maar toch voelt het anders nu het officieel is. Alsof we er eindelijk mee getrouwd zijn, na een ja renlange verkering. Dat gevoel is na de oplevering alleen maar ster- Foto boven: De voorgevel vlak na de oplevering. Foto linksonder. De schuifdeuren naar de werkkamer. De kast, de tafel en de stoelen geven een mooie sfeer. Foto rechtsonder Kaptafeltje op dochter Kiki's slaapkamer. foto's llze Rike ker geworden. Elke dag wordt het huis nog meer van ons, bijvoorbeeld als er weer iets nieuws wordt ge bracht of gemonteerd. Je zou denken dat het went, maar elk nieuwigheidje brengt de verhuizing een stap je dichterbij. De wandbrede en plafondhoge kast geeft een bijzondere sfeer aan de plek waar ik straks mag werken. In de inloopkast en de werkkamer staan stevi ge wandkastsystemen. De vloerbedekking boven zorgt voor een ander geluid in huis: eindelijk is de echo weg. De donkere kleur op de houten vloer beneden had bijna een week nodig om te drogen, maar dat was het zeker waard. Het op maat gemaakte glas in lood siert de schuifdeuren. Afgelopen week kwamen de eerste meubels: twee grote tafels, eetkamerstoelen, een mooie hoekbank. En de gordijnen maken het plaatje compleet. We kunnen verhuizen. Nu alleen nog ons oude huis verkopen... Reageren? redactie.wonen@wegener.nl Oproep nieuwe rubriek over uw wooncarrière Mensen verhuizen om uiteenlopende redenen. Voor een nieuwe, maandelijkse serie in de Wonen-bijlage zijn wij op zoek naar mensen die in woord en beeld willen vertellen over hun eigen wooncarrière. Op welk moment van uw leven maakte u de keuze voor een ander huis en vooral: waarom? Verhuisde u van Middelburg naar Enschede om een paar jaar later in Den Bosch te eindigen? Bleef u uw hele leven in een straal van nog geen kilometer van uw ouderlijk huis wonen? Of vertrok u naar het buitenland? Wie mee wil doen en - bij voorkeur - nog over fo to's beschikt van vroegere woningen of woonloca ties die wij ter illustratie bij het verhaal mogen ge bruiken, kan zich aanmelden via wonen@wegener.nl door Jan van Mullem redactie.wonen@wegener.nl 024-3650509 'Ik wil bloembollen zet ten, maar heb vaker meegemaakt dat katten de bollen weer opgra ven', mailt B. van der Sterren. 'Wat kan ik doen opdat de bolletjes in de tuin blijven?' „Eigenlijk luidt de vraag: hoe houd ik katten weg", concludeert Romke van de Kaa. „Mooist is een (zwakl)stroomdraad- je. Als dat niet kan, zijn er sproeisys- temen met bewegingsmelder. Duur maar afdoend. Dan heb je nog de supersoaker, een reuzenwaterpistool. De kat die een paar keer is geraakt, blijft weg. Ook takken van berberis of meidoorn op de plek waar bollen geplant zijn, houdt kat ten uit de buurt. En peper doet won deren, maar werkt kort. Bij fietsen makers kun je soms oude spaken krijgen. Zet die rechtop in de grond waar bollen zijn geplant." K. Harmsen woont in een appartementencom plex waar zij met 23 an dere eigenaars gebruik maakt van de videofoon. 'Het microfoontje - met piepkleine ingang - van de videofoon bevindt zich bij de hoofdingang. Sinds afgelopen jaar heeft er drie keer een beestje, wel licht een sluipwesp, stuifmeel met larven in genesteld. Toen de micro foon beschadigde, is er een nieuwe ingezet. Die is met alco hol ontsmet, maar het beestje komt toch weer terug. Hoe kunnen we dit bestrijden? Heeft u tips?' Deskundige Romke van de Kaa, aan wie ik deze niet-specifieke tuinvraag toch voor leg, heeft raad: „Een mottenbal of iets dergelijks zal het wespje weg houden, denk ik. Wel een komisch voorval; weer eens wat anders dan een mezennest in de brievenbus!"

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 119