Corporaties balen van nieuwe wet 'Als ik kón verhuizen, was ik hier allang weg geweest' vandaag uitgelicht Op last van Brussel vrijdag 26 november 2010 Huurders en corporaties zijn eensgezind: de nieuwe inkomensgrens voor sociale huurhui zen is een gedrocht. Huishoudens die vanaf 1 januari 2011 meer dan 33.000 euro bruto verdienen, ko men niet meer in aanmerking voor een woning met een maand- huur tot 652 euro. Wie al huurt van een woningcorporatie mag blijven zitten, maar verhuizen naar een soortgelijke woning kan niet meer. De gevolgen zijn ingrijpend. „We weten natuurlijk dat er grote groe pen middeninkomens zijn voor wie een huis kopen geen reële op tie is", zegt woordvoerder Eric Bos man van Aedes, de koepelorganisa tie van woningbouwverenigingen. „Met een inkomen van 35.000 eu ro, kun je circa 160.000 euro lenen voor een hypotheek. Daar koop je in veel regio's echt geen eengezins woning voor. De particuliere huur markt is ook geen alternatief 800 euro per maand aan huur ophoes ten met een maandinkomen van ongeveer 1.700 euro netto, drukt te zwaar op je koopkracht." De groep die het betreft, bestaat uit ruim een half miljoen huishou dens, leert onderzoek in opdracht van Aedes en de Woonbond, die opkomt voor huurdersbelangen. „Die zullen niet allemaal direct willen verhuizen, maar ze kunnen uiteindelijk geen kant meer op", zegt directeur Ronald Paping van de Woonbond. Het gevolg van de loondrempel is volgens Paping dat de woonmarkt nog meer op slot raakt. Daarnaast veroorzaakt de maatregel een grote bureaucrati sche rompslomp want de inko mensgrens moet vastgesteld en ge controleerd worden. Aedes vreest bovendien voor gettovorming. Bos man: „In Nederland hebben we een brede opvatting over volks huisvesting en wonen verschillen de inkomensgroepen bij elkaar. Dit gaat het ontstaan van rijke en arme wijken, en daarmee segrega tie, tegen. Straks is dat niet meer zo. Hiervoor hebben wij grote hui- ver."Aanleiding voor de '33.000 eu- ro'-maatregel is een uitspraak van de Europese Commissie. Omdat woningcorporaties staatssteun ont vangen, moeten ze zich nog meer toeleggen op het huisvesten van mensen met lage inkomens. Wie meer dan modaal verdient, zo is de redenering, hoeft niet gesubsidi eerd te wonen. Minister Donner (Binnenlandse Zaken) heeft zich daarbij neergelegd. Straks mag 10 procent van de socia le huurwoningen nog wel toe wor den gewezen aan mensen die meer verdienen dan 33.000 euro, maar deze categorie heeft veel min der dan 10 procent kans, omdat ook urgente woningzoekers in de ze categorie gaan vallen. Volgens Aedes is de inkomenstoets een geï soleerde maatregel. „De visie op de huur- en koopmarkt ontbreekt volledig. Wij willen deze kwestie zien in samenhang met de hele woningmarkt en tegelijkertijd be handelen met de'herziening van de Woningwet die eraan komt. Dan kunnen we ons beleid geleide lijk aanpassen. Nu is het allemaal erg kort dag." Een lobby van corporaties, ge meenten en Woonbond richting parlement om de maatregel van ta fel te krijgen, mislukte. Toch heeft Woonbonddirecteur Paping nog wel wat hoop. „Donner moet van de Tweede Kamer terug naar Brus sel om te onderhandelen over de hoogte van de inkomensgrens. Want die 33.000 is arbitrair." foto Phil Nijhuis/ANP De inkomensgrens wordt opgelegd door de Europese Commissie. Brussel kwam in actie na een klacht van commerciële verhuurders, die vinden dat corporaties oneerlijke concurrenten zijn. Lees meer op zie: Uitgelicht op onze website Berry Oosterbaan en zijn vrouw willen vanwege de overlast van hangjongeren en junks graag ver huizen. Maar er zijn geen betaalba re alternatieven. Eigenlijk woont hij prachtig: een ruim appartement midden in het centrum van Den Haag met twee verdiepingen en een eigen parkeergarage. En dat voor een (kale) huur van 500 euro. Inclusief servicekosten en gas, water en licht komt hij op zo'n 800 euro per maand uit. Toch willen hij en zijn vrouw verhuizen. Liefst vandaag nog. „De overlast is te erg. Mijn vrouw ligt er echt wakker van. We wonen in een com plex uit de jaren tachtig met veel pleintjes en beschutte portiekjes. Heel gezellig allemaal, maar het trekt drugsgebruikers en hangjonge ren aan die het heel gewoon vinden om mid denin de nacht een feestje te geven. Er wordt al heel lang over gesproken om de overlast aan te pakken maar er verandert niets. We zouden graag cameratoezicht willen maar daar blijkt nu geen budget voor te zijn. We zijn het zat. Wij willen naar een andere buurt waar het wat rustiger is." Berry werkt fulltime als consultant en zijn vrouw heeft een parttime baan. Samen verdie nen ze circa 40.000 euro, te veel dus volgens de nieuwe Europese regels met een inkomens grens van maximaal 33.000 euro. „Begrijp me goed, we zijn niet zielig. We zitten niet op de schopstoel. Maar ons aanbod is wel zeer be perkt." Door de nieuwe regels is hun kans op een an dere sociale huurwoning verkeken. Maar ande re opties ziet hij niet. „Ik kan mijn heil gaan zoeken op de vrije markt maar dan zit ik zo op 1.100 tot 1.200 euro in de maand. Nou wil ik best wat meer betalen voor een ander huis. Maar een verdubbeling van de woonlasten vind ik niet fair. Dat kan Bruintje niet trek ken!" Een huis kopen is ook geen alternatief. „Als ik een jonge starter zou zijn, dan wist ik het wel. Dan hadden we jaren geleden al een huisje gekocht. Maar ik ben 56 jaar. Probeer dan nog maar eens een hypotheek te krijgen. Banken zeggen: prima meneer, ik wil u wel fi nancieren voor de executiewaarde maar verder kunnen we niet gaan. En dat is voor mij na tuurlijk niet aantrekkelijk. Sowieso vind ik het niet eerlijk dat huizenkopers zo zwaar gesubsi dieerd worden via de hypotheekrente. Voor de huurders is te weinig aandacht." De nieuwe Europese regeling werkt averechts, zegt Oosterbaan. „Ik kan nu niet meer aanklop pen bij de wooncorporatie voor een ander huis. In de 23 jaar dat ik in dit huis woon, heb ik carrière gemaakt. Ik ben een scheefwoner, zoals dat heet. Ik verdien te veel voor een socia le woning. Als je meer geld hebt, word je nor maal gesproken getriggerd om beter te gaan wo nen. Maar ik kan nergens heen. Dus blijf ik zit ten waar ik zit. En zo is er nauwelijks nog door stroming." Betaalbare koopwoningen Percentage van alle huishoudens per regio met een inkomen boven de 33.000 euro, dat geen betaalbare koopwoning kan vinden. De beschikbaarheid van koop woningen zegt niets over de kwaliteit van deze huizen. PI 0-2% ■3.7* 8-12% 13-16% 15% 13: >17% 17% 18% 7% 15% 0% 13% *16% 7-\. 18% 19% 0% 21% 20% 17% 10% infographics CRWI bron RIGO Research en Advies

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 11