ed mijn ogen dicht'
sport 135
op de stip
Happen
maandag 22 november 2010
Rinus ziet het niet. Hij kijkt naar
het witte plafond. Wit... „Ik had
zoveel pijn. In mijn buik. In mijn
rug. Ik kon niet ademen. Ik kon
niet meer. Ik wilde niet meer. Ik
deed mijn ogen dicht en het werd
wit voor m'n ogen. Met vlekken.
Ik zag allemaal dunne mensen, al
lemaal in het wit, in witte rokken.
Ze hadden geen gezichten. Op één
na. Dat was m'n opoe."
Rinus beseft het. Het is een Derek
Ogilvie-achtige ervaring. Zelf was
hij er ook altijd sceptisch over.
„Een paar maanden geleden is
opoe gestorven. Ik ben gelovig,
maar in zulke dingen heb ik eigen
lijk nooit geloofd. Maar ik zag
opoe. Echt. Ik weet het zeker. En
zij zei telkens dat ik terug moest
gaan. En dan deed ik m'n ogen
weer open. Ik heb het vier keer ge
probeerd. Telkens moest ik terug
van opoe."
Moeder Janneke droogt de
slapen van haar zoon. Be
wegen gaat al wel, maar
in slow motion. En kracht kan hij
nog niet zetten. Plakband van een.
cadeau pulken of sms'en zijn vin
gerbewegingen voor later. Maar
het gaat nu goed met hem. „Ik heb
slechte dagen gehad hoor. Dagen
dat de pijn niet te harden was en
dat ik 's nachts geen oog dicht
deed."
Vijf gebroken ruggenwervels, zes
gebroken ribben, een gebroken
borstbeen, meniscus en enkel ge
kwetst. „Ik begrijp mijn vader nu",
zegt vader Giel. „Toen ik nog jong
was, kwam ik met een motor
thuis. Wat moet je ervoor hebben,
vroeg m'n vader. Ik snapte er niks,
maar ik zei 1200 gulden. Verkocht,
zei hij. Hij nam de motor mee en
heeft 'm onder een groot blok ij
zer geplet."
Had hij Rinus in het verleden nu
maar verre gehouden van die rot
dingen, schiet wel 's door zijn
hoofd. Net als zijn vader bij hem
had gedaan. Maar nu heeft Rinus
het zelf besloten. „Ik zal het ver
schrikkelijk missen", zegt hij.
„Maar ik ga me niet schuldig voe
len over de beslissing. Ik heb een
moeilijk leven gehad, maar ik
vond het crossen zó mooi dat ik
het ervoor over had."
„Nu niet meer. Weet je, ik heb de
laatste jaren altijd met pijn gere
den. Ik kan me geen wedstrijd heu
gen dat ik zonder pijn heb gere
den. Na een wedstrijd kon ik soms
drie dagen niet lopen. Ik weet niet
meer beter. Hardlopen deed ik de
laatste jaren niet meer. Dat deed té
veel pijn. Ik had altijd wel ergens
last van. Nee, dat is niet normaal.
Maar ik wilde het niet zien."
De laatste twee jaren had ik ook
nul komma nul zin meer om te
crossen. Het ging gewoon niet lek
ker. Niks lukte. Ja, soms ging het
wel, maar dan ging ik weer door
een bocht alsof ik voor het eerst
op een motor zat. Dan was ik in
mijn hoofd alweer op weg naar
huis. Nadat ik de ziekte van Pfeif
fer had gehad, ging het weer even
lekker. Maar toen raakte ik wéér ge
blesseerd."
Zijn medisch dossier van de laat
ste tien jaar is dikker dan een ge
middelde Nederlander in zijn hele
leven opbouwt. Hoe komt dat?
Oud-wereldkampioen Sven Breu-
gelmans zei negen jaar geleden het
volgende over zijn toenmalige trai
ningsmaatje. „Hij is een beetje
Plakband van een cadeau pulken of sms'en zijn vingerbewegingen voor la
ter. Maar het gaat nu goed met Rinus van de Ven. „Ik heb slechte dagen
gehad hoor." foto Rudy Boogert
klein. Hij kan niet alle klappen
met zijn lichaam opvangen. Daar
door heeft hij zijn machine niet al
tijd onder controle."
Het is waar, zegt Rinus, al kunnen
niet alle kwetsuren daaraan gewe
ten worden. Wél weet hij dat door
al die hinderlijke onderbrekingen
de gouden toekomst die hem door
velen voorspeld werd nooit is uit
gekomen. „In de jeugd hield ik jon
gens achter me die nu wereldkam
pioen zijn geworden. Terwijl ik tel
kens geblesseerd raakte, konden
die jongens doorgroeien."
Maar nu is het klaar. Het is
tijd voor deel 2 van het le
ven van Rinus van de
Ven. Hij heeft een baan in de bin
nenvaart, laat een huis bouwen en
heeft een vriendin, Dominique,
die al negen dagen niet van zijn
bed is weg te slaan. Hetzelfde geldt
voor zijn zusje Nancy. Zij zal voor
lopig de enige verbinding zijn tus
sen Rinus en de motorcross.
Onder de vleugels van haar grote
broer ontpopt Nancy zich immers
op jeugdige leeftijd al tot een ta
lent a la Rinus. „Ik heb het haar ge
zegd: Kijk naar mij wat er met je
kan gebeuren", zegt Rinus. Maar
zijn zusje wil er niet aan. Vader
Giel, hoofdschuddend: „Daar zul
len we nog de nodige woorden
over wisselen."
Dag in dag uit ligt hij in een wit
schort op zijn pijnlijke rug in een
ziekenhuisbed. De doktoren kun
nen nog geen indicatie geven wan
neer hij naar een ziekenhuis dich
ter bij huis kan worden vervoerd.
Vermoedelijk kan hij volledig her
stellen, maar tijd is daarin momen
teel het belangrijkste medicijn.
Maar Rinus durft al vooruit te kij
ken.
In de toekomst wil hij zich gaan
bezighouden met Zeeuwse motor
crosstalenten. „Toen ik jaren gele
den begon, moesten we alles zelf
uitzoeken. We stonden bijvoor
beeld maar met z'n vijven achter
het starthek. Ga nu kijken: het is
dringen aan het starthek. Zeker bij
die kleintjes zitten er talentjes bij
hoor. Voor hen wil ik me inzet
ten."
En als het weer gaat kriebelen? Ri
nus kan het zich niet voorstellen.
Vader Giel ook niet. „Nooit meer.
Als je nog een souvenir wilt heb
ben, moet je het snel komen ha
len. Ik gooi alles weg." Op één
ding na. Van jongsaf aan hebben
Janneke en Giel alle wedstrijden
van Rinus op video vastgelegd.
„Daar ga ik nu een film van ma
ken", zegt Giel.
De slotscène wordt een kippenvel
moment. Rinus rijdt de 'tafel' in
Stuttgart op, springt eraf en valt
voorover. Zus Nancy, die de came
ra hanteert, wendt het beeld
abrupt af. Met een ijzingwekkende
gil-
Rudy Boogert
In de topper tussen Ajax en PSV beging Luis
Suarez een verwerpelijke daad. Voor het oog van
de televisiecamera's beet de Ajax-aanvoerder en
spits PSV'er Otman Bakkal in zijn nek.
door René van Stee
Elkaar bijten in een sportwedstrijd
was toch alleen voorbehouden aan
de boksring?
Niet helemaal. De happende Mike
Tyson die Evander Holyfield een
stuk uit zijn oor beet staat bij ie
dereen nog op het netvlies. Ook in
de eredivisie gebeurde het al eens.
Begin februari 2007 beet de Frans
man Sebastien Sansoni van Vites
se de toen bij NEC spelende Roy
Beerens in zijn neus.
Die Fransman werd uiteraard zwaar
gestraft?
Dat viel mee. Ook die overtreding
was duidelijk waarneembaar. Toch
kreeg hij slechts twee wedstrijden
schorsing, waarvan één onvoor
waardelijk. Vitesse strafte hem
met een geldboete.
Suarez komt er wellicht genadig van
af?
Dat is niet te hopen. Hoewel Bak
kal er na afloop van de wedstrijd
niks meer over kwijt wilde,
Ajax-trainer Martin Jol sprak over
een Tiefdesbeet' en PSV-oefen-
meester Fred Rutten het incident
blijkbaar niet had gezien, verdient
hij een flinke straf Zeker als aan
voerder heeft hij een voorbeeld
functie. Het is een onbegrijpelijke
en een verwerpelijke daad.
Er zijn mensen die beweren dat ik bezig ben Ajax kapot te ma
ken. Die begrijpen het dus niet."
Johan CruijfFin De Telegraaf.
„Ik ben er na al die jaren klaar mee. Na zeventien jaar betaald
voetbal wordt hetfysiek en mentaal steeds lastiger."
NAC-aanvoerder Rob Penders stopt na dit seizoen, in VI.
„Ik voel me wel in de steek gelaten door de mensen uit het begelei
dingsteam. Na de wedstrijd in de tweemansbob heb ik ze twee da
gen niet gezien. Ze zullen ongetwijfeld ook teleurgesteld zijn ge
weest, maar ze waren er niet voor me. Ik stond op een eilandje.
Bobsleeër Edwin van Calker startte niet met zijn team tij
dens de Olympische Spelen van 2010 in De Pers.
„Bij belangrijke wedstrijden kregen we van alles toegediend. Wat
het precies was, weet ik niet. Na tien minuten in de wedstrijd voel
de je je plotseling sterker worden. Ik voelde geen enkele vermoeid
heid meer."
Oud-Feyenoorder Jan Peters denkt dat hij doping toege
diend kreeg in zijn tijd bij de club, in het AD.
„Als Feyenoord mijn kennis wil gebruiken, kunnen ze bellen. Ik
ben zestien jaar voorzitter geweest van AZ en ken alle valkuilen."
Dirk Scheringa in De Telegraaf.
„Inmiddels ben ik shirtsponsor van FC Gorilla Hearts, een club
van oerwoudgidsen, die op blote voeten voetballen op een zand
vlakte met bonenstaken als doeltjes. Ik heb na de vakantie een pak
ket shirts, broekjes en schoenen gestuurd."
Guus Hiddink in De Telegraaf
„Als TNT nou gewoon voor altijd blijft staken, krijg ik nooit meer
blauwe enveloppen van de belasting. Prima!"
Oud-judoka Dennis van der Geest op Twitter.
„Vooral de fel oranje broek is echt over de top De Toppers zullen
die straks graag lenen voor een concert in de Arena."
Schaatscoach Geert Kuiper in de Volkskrant.
Moet Ajax niet de eerste stap zetten?
Dat zou heel verstandig zijn. Het
lijkt hoog tijd om de spits tegen
zichzelf in bescherming te nemen.
Want je zou toch haast denken dat
het in zijn bovenkamer niet hele
maal goed zit en hij mede daarom
een poos in de luwte gehouden
dient te worden.
Hij is overspannen?
Daar lijkt het wel op, anders doe
je zoiets niet. Feit is dat die jongen
wordt geleefd. De competitie, een
WK voetbal, nauwelijks vakantie
met daarna de start van een nieuw
seizoen en deze week bijvoorbeeld
eventjes op en neer naar Uruguay
voor een helftje in een vriend
schappelijk duel met Chili. Je zou
om minder omver vallen of enigs
zins vreemd gedrag gaan verto
nen.
Zou Ajax baat hebben bij de tijdelij
ke afwezigheid van Suarez?
Waarschijnlijk wel. Suarez is heel
dominant aanwezig. Dat lijkt ver
lammend te werken op andere spe
lers. Samen met El Hamdaoui in
de spits loopt het nog niet lekker.
Misschien dat hij zonder Suarez
naast zich beter tot zijn recht
komt en ook andere jongens beter
zullen presteren.
