'Geef mij maar nieuwbouw1 wonen43 Zaterdag 20 november 2010 wonen@wegener.nl 024-3650509 Jeffrey van Dierendonck en Petra Vermeulen voor hun huis in nieuwbouwwijk De Groote Jonkvrouw. foto Peter Nicolai Met de overvloedige regenval van de afgelopen dagen liggen de rubbe ren kaplaarzen voor het grijpen in de kofferbak van de auto. Een bezoek aan een gloednieuwe wijk, waar een paar maanden geleden nog huizen werden opgeleverd, kan immers niet anders dan een modderig zootje be tekenen. Maar surprise, surprise, wijk De Groote [onkvrouw in IJzendij- ke ligt er pico bello bij. „Ja", knikt een van de nieuwe bewoonsters, Petra Vermeulen, ingenomen, „de straten waren al klaar voordat de eerste ver huiswagens kwamen." door Dennis Rijsbergen Het geeft een vervreemdend ge- Hvoel wanneer je door de fonkel nieuwe buurt rijdt. Het is alsof je een paar decennia terug de tijd in reist. De huizen stam men uit de jaren veertig, vijftig, zou je zweren, maar de bakstenen vertonen geen spoortje van verweer en vervuiling. De straten zijn strak, de lantaarnpalen nieuw in de lak en er is geen boom te zien. Zo moet een nieuwbouwwijk anno 1950 eruit hebben ge zien. De 28-jarige Petra Vermeulen is de trotse eigenaar van een van de starterswoningen in De Groote Jonkvrouw. Na jaren een huis ge huurd te hebben, was ze klaar voor de overstap naar een koopwoning. Nieuwbouw sprak haar eigenlijk meteen aan. „Alleen een bestaand huis waar je echt niets aan hoefde te doen, was eventueel een optie geweest, maar nieuwbouw had zeker mijn voorkeur. Ik ben totaal niet han dig. En wil je een betaalbaar bestaand huis ko pen, dan moet er vaak nog heel wat aan gebeu ren." Twee jaar geleden besloot Petra naar een infor matieavond over De Groote Jonkvrouw te gaan. Het plan had meteen haar interesse. Vooral door de historische stijl van de wonin gen en de herbouw van een deel van de Staats-Spaanse linies. „Ik hou niet zo van mo derne bouw. Geef mij maar de oude bouw, niet dat strakke moderne met al dat glas." In maart kregen Petra en haar vriend Jeffrey van Dierendonck de sleutel. En in mei verhuisde het stel zijn spullen naar de nieuwe stek. Petra zegt geen enkele spijt te hebben een nieuwbouwhuis te hebben gekocht. Integen deel. „Het mooie van nieuwbouw is dat je het huis helemaal in je eigen smaak kunt inrich ten. In een bestaande woning is altijd wel iets wat niet helemaal je smaak is, zoals een badka mer of een keuken. Je hoeft in een nieuwbouw huis niet te breken en te slopen en de eerst ko mende jaren hoef je niet aan groot onderhoud te doen. De ketel is gloednieuw en de kozijnen zijn van kunststof en dus onderhoudsvrij." Wat het wonen in een gloednieuwe wijk zo bij zonder maakt, is de saamhorigheid, zegt Petra. „Ie hebt hier eigenlijk alleen maar jonge men sen. En allemaal zijn ze bezig hun huis in te richten. Vooral in het begin tijdens het klus sen, ga je bij elkaar kijken om eens te vragen: 'Hé, hoe doen jullie dat nou?' Het was voor mij de eerste keer dat ik een heel huis moest in richten. Dan is het wel leuk om te zien hoe an dere mensen dat aanpakken en ideeën op te doen." De buurtgenoten leenden gereedschap van el kaar en gingen samen om de tafel zitten om met de buurt dezelfde schuttingen en hekwer ken uit te kiezen. Die saamhorigheid mondde zelfs uit in een etentje waar zowat de hele buurt aan meedeed. Ja, De Groote Jonkvrouw is een leuke wijk geworden, knikt Petra. „Erg vriendelijke mensen." Het stel, dat in mei Bras serie Petit Paris in IJzendijke overnam, is veel aan het werk en komt vaak laat thuis. Maar Pe tra voelt zich veilig in haar nieuwe buurt, ook door de goede sociale controle. Zijn er dan helemaal geen minpunten aan het wonen in een net opgeleverde nieuwbouw wijk? Toegegeven, het probleem van straten die jarenlang openliggen, bouwrommel dat maanden en maanden blijft liggen en smerige modderpoelen speelt in De Groote Jonkvrouw niet. „Zelfs de lantaarnpalen stonden er al toen we we gingen verhuizen", stelt Petra. „Eigen lijk kan ik niets negatiefs bedenken. In de zo mer hebben ze zelfs al het gras ingezaaid. Dat is door de droogte niet opgekomen, maar ze hebben het in elk geval geprobeerd. Als het straks meer begroeid is en er een speelplek voor de kinderen is aangelegd, wordt het alle maal nog mooier." Er is wel een punt waar Pe tra zich zorgen om maakt, maar dat heeft met de wijk niet zo zeer van doen. „Ik zie dat in IJ zendijke steeds meer zaken dicht gaan. De sla gerij staat te koop en de drogisterij is sinds kort ook weg. Ik hoop dat de andere ondernemers wel blijven."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 139