4 - jgt haar prins Film Auschwitz drukt jeugd met neus op 'erfschande' buitenland 19 Unesco is het met de Fransen eens dat ritueel bij hun eten cultuur is een relatie van acht jaar Duizenden doden door antibiotica Optimisme over formatie België Cholera eist ruim duizend levens Haïti Tiener doodt moeder na kritiek op gamen woensdag 17 november 2010 Kate en William poseren na de bekendmaking van hun verloving. Zij draagt de verlovingsring van wijlen prinses Diana, de moeder van William. Die kreeg ze van hem bij het huwelijksaanzoek. foto Kirsty Wigglesworth/AP door onze correspondent Cees van Zweeden PARIJS - Nadat bij hem kanker was vastgesteld, reisde Francois Mitter rand naar Egypte om dicht bij de farao's te zijn. In de piramide van Gizeh overpeinsde hij wat voor een man van zijn statuur een ge paste, laatste daad kon zijn. Mitterrand koos voor een 'orto laanmaaltijd'. Een ortolaan is een zangvogeltje, dat naar rijke traditie op rituele wijze wordt genuttigd. Een groepje mannen schaart zich rond een tafel. Voor elk van hen wordt een levende ortolaan in de armagnac gedompeld. Eenmaal verdronken, gaan de vogeltjes de oven in alvorens ze met kop en al worden opgediend. Mitterrand en zijn gasten drapeer den de enorme servetten over hun hoofden. Daarna beten ze de kop jes af, en aten de vogeltjes in een enkele hap op, met bot en al. Dit was een van de laatste maaltijden van de man die 14 jaar president van Frankrijk was geweest. Een aantal traditionele gastronomi sche maaltijden van de Fransen zijn gisteren door de Unesco offici eel uitgeroepen tot immaterieel cultureel werelderfgoed. De cultu rele poot van de VN boog zich de ze week in Kenia over een Frans verzoek daartoe. Wat het land beschermd wilde zien, is niet het voedsel, maar het ritueel. Het ritueel waar de sterven de Mitterrand voor koos, maakte overigens officieel geen onderdeel uit van de Franse indiening. Maar er zijn nog genoeg rituelen over die volgens de Franse delega tie in Kenia het Unesco-keurmerk rechtvaardigen. „Een maaltijd is meer dan het nuttigen van voed sel", zei Annick Vin, hoofd van de delegatie. „Het is een uiting van cultuur." In Frankrijk, ja. Het begint met een menukaart, die zelfs voor informele diners met vrienden, wordt geschreven. Dan is er de wijze van dekken, de vorken met de tanden omlaag. Vervolgens: de wijze waarop de ge lukkigen de kaas mogen afsnijden (in lengterichting). En tenslotte de urenlange gesprekken over het geen zojuist in de maag is beland. De Fransman investeert nog steeds meer in zijn maag dan eni ge andere sterveling. Bijna elke week is er wel ergens een meer daags feest rond een delicatesse. Voor de kikkerbil is elk jaar een carnavalesk weekend in Vittel, de slak wordt genuttigd in Martigny- les-Bains, de kip gekeurd in Bres- se, de bloedworst wordt gegeten in 0 Mortagne-au-Perche, en Dieppe wijdt zich aan de kaas. Wie een keer een marathon wil proberen waar onderweg wijn aan de ren ners wordt geoffreerd, kan in de Médoc bij Bordeaux terecht. Madame Vin zegt dat veel van dit unieke erfgoed wordt bedreigd door de opmars van fast food. Een boterham voor het computer scherm is nog steeds ondenkbaar, maar waar zijn de twee uur duren- de zakenlunches gebleven? Haar campagne om de eetcultuur be schermd te krijgen, werd gesteund door president Sarkozy. Er was echter ook verzet. Sommi- ge experts vrezen dat het label 'erf goed' de eetcultuur tot verouderd bestempelt. Dagblad Le Figaro: „Zodra onze eetcultuur als cultu reel erfgoed staat geboekstaafd, wordt het betreden van een restau rant, het laten opkomen van een soufflé of het openen van een oes ter, iets als slapen in de opera of ga pen boven een boek van Voltaire." Regisseur Uwe Boll wil met zijn film 'Auschwitz' de Duitse jeugd met de neus op de vernietiging van de Europese joden drukken. door onze correspondent Oene van der Wal BERLIJN - Een brandend kind, jo den die in doodsangst worden ver- I gast, een dode bij wie gouden tan- den worden uitgetrokken, een kind dat in het hoofd wordt ge- schoten. Uwe Bolls uiterst schok- I kende speelfilm 'Auschwitz' over het gelijknamige nazivernietigings kamp wil 'alles' laten zien. Van de film, die komend voorjaar moet verschijnen, is nog slechts de trai ler op internet te zien. Maar nu al zijn de reacties vernietigend. Ver scheidene Duitse filmcritici heb ben al laten weten geen aandacht aan de film te willen schenken. De in de Verenigde Staten en Ca nada werkende Boll, die onder filmcritici regelrecht veracht wordt, wil slechts 'provoceren' en 'geld verdienen" hij maakt 'ge- weldspornografie' en is sowieso de 'slechtste regisseur van Hol lywood', zo heet het in Duitse me dia. Inderdaad figureren drie van zijn films onder de honderd slecht ste films aller tijden. Boll is ook vaste klant bij de uitreiking van de alternatieve Oscars voor cinemato grafische wanprestaties. Maar hij wordt ook geprezen. Voor zijn do cumentaire 'Darfur' (2009) kreeg hij een belangrijke Amerikaanse filmprijs. En acteurs van naam werken met Boll. „Wij tonen hoe het werkelijk was", reageert de 45-jarige Duitse regisseur in het weekblad Stern. Geen helden, geen overlevenden, geen bijzondere verhalen. Ijskou de genocide. „Dit is een film die zich nu eens niet bekommert 0111 wat te erg is of te grof Die gewoon Iaat zien dat in Auschwitz massaal mensen vergast werden, hoe ze als vee in een vleesfabriek werden ge dood." Volgens Boll weet de Duit se jeugd nog maar weinig van de Holocaust en is er geen andere ma nier om hen te bereiken dan de verschrikkingen er hard in te ha meren. De film, die deels een 'do cumentaire' zou zijn, begint en eindigt met interviews met gymna siumleerlingen. De gruwelijkste scènes in de gaskamer en het cre matorium zouden 'maar twintig minuten' duren. Boll zegt er 'als Duitser voor te wil len zorgen dat de Holocaust niet vergeten wordt'. Iedere Duitser draagt tegenover de joden en de staat Israël een verantwoordelijk heid voor de schande van de nazi- tijd, meent hij. Ook zij die na de oorlog geboren zijn. Volgens de regisseur kan zijn film verder 'het begrip voor de hou ding van de staat Israël vergroten door te schilderen welk trauma de joden moeten verwerken'. Boll wil zijn film voor het eerst vertonen op het Berlijnse filmfesti val in februari. BRUSSEL In de Europese Unie en in Noorwe gen en IJsland sterven jaarlijks min stens 25.000 mensen aan infecties doordat ze door verkeerd voor- schrijfgedrag resistent worden voor antibiotica. Dat maakte Eric Poudelet van het directoraat-gene raal van Gezondheid en Consumen ten van de Europese Commissie gisteren in Brussel bekend, waar de Europese Antibioticadag werd gelanceerd. Jaarlijks krijgen ruim 400.000 Europese patiënten te ma ken met resistente infecties. BRUSSEL Optimistische geluiden bij de rege ringsvorming in België: bemidde laar Johan Vande Lanotte sprak gis teren over goede vorderingen toen hij tussentijds verslag deed. De ka binetsformatie duurt al ruim 150 dagen. Vande Lanotte is de laatste in een reeks personen die probeert de partijen op een lijn te brengen. De Vlaams-nationalistische N-VA eist meer financiële bevoegdheden voor Vlaanderen. De Franstalige so cialisten vrezen daardoor een verar ming van de rest van België. PORT-AU-PRINCE De cholera-epidemie in Haïti heeft inmiddels meer dan duizend le vens geëist, 1034 om precies te zijn. Dat hebben lokale functionarissen van Volksgezondheid gisteren la ten weten. De uitbraak van de ziek te wint terrein in tentenkampen waarin mensen verblijven die hun woning verloren door de zware aardbeving van januari in het Caraï- bische land. Bijna 17.000 patiënten zijn in het ziekenhuis behandeld. Het dodental stond zondag nog op ruim negenhonderd. BUSAN Een Zuid-Koreaanse jongen van 15 jaar heeft zijn moeder vermoord, die hem had aangesproken op zijn gameverslaving. Na de misdaad pleegde hij zelfmoord. De twaalf jaar oude zus heeft de twee gevon den. Ze zei dat haar moeder en broer vaak ruzie hadden omdat hij veel spelletjes speelde op de com- puter. Zuid-Korea heeft volgens de regering zo'n twee miljoen inter- netverslaafden. Begin dit jaar stierf een 32-jarige man nadat hij vijf da gen achtereen games had gespeeld.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 9