341 sport
Baltus gaat vlak voor
WK door diep dal
Verwijlen hoopt na elfde
plaatst op WK schermen
op extra hulp NOCNSF
TRAMPOLINESPRINGEN Vlissinger twee maanden in vormcrisis
maandag 15 november 2010
Bas Verwijlen is met Nederland als elfde geëindigd op het WK. De kopman
van Oranje hoopt nu op extra financiële steun. foto Robin Utrecht/ANP
door Wilko Voordouw
PARIJS - Met een prima elfde
plaats heeft het Nederlandse de-
genschermteam zaterdag afscheid
genomen van het wereldkampi
oenschap schermen in Parijs. De
Nederlandse ploeg (Bas Verwij
len, Arwin Kardolus, Arnaud Hol
stege en Tristan Tulen) zorgde in
de eerste ronde van het afsluiten
de landentoernooi voor een enor
me klapper door de sterke Zwit
sers te verslaan. „Die gasten staan
negende op de wereldranglijst,
wij 52e", zei Defensie-wachtmees
ter Verwijlen gisteren.
Via Twitter had Verwijlen vrijdag
al laten weten dat het Nederland
se team klaar was voor een stunt.
'WK Parijs: Morgen om 09:00 uur
tegen Zwitserland voor een plek
bij de beste 16 van de wereld.
Moeilijk, maar we zijn klaar voor
een stunt!'
Dat bleek: De Nederlanders won
nen de partij met 45-40. In de
wedstrijd daarna, voor een plaats
bij de beste acht, bleek Duitsland
- vierde op het vorige WK - te
sterk. De ploeg van bondscoach
Roel Verwijlen werd verwezen
naar de herkansingen, waar Oran
je eerst won van Japan, vervol
gens verloor van China en in het
duel om de elfde plaats via een
laatste offensief van Verwijlen aan
het langste eind trok.
„Tegen de laatste tegenstander,
Priinits, ging ik helemaal los. We
stonden 40-32 achter en in mijn
potje kwam ik tot 13-3. Dat was
een super vette partij, waarbij we
het land van de individuele we
reldkampioen hebben verslagen",
aldus Verwijlen. „Estland is echt
een topland."
Verwijlen schreef het succes toe
aan de goede teamspirit. „We heb
ben echt heel veel voor elkaar
over. Dit is een team met toe
komst."
De elfde plaats in de Franse hoofd
stad betekent volgens Verwijlen
dat het hele team recht heeft op
de B-status van NOCNSF. Dat
betekent een beperkte financiële
ondersteuning. Maar Verwijlen,
in het dagelijks leven wacht
meester bij de marechaussee en
lid van de Defensie Topsport Se
lectie, mikt op een grotere be
trokkenheid van de sportkoepel
in de route naar de Spelen van
Londen.
„Schermen is in Nederland een
kleine sport, maar we kloppen al
jaren aan bij de top en we moeten
woekeren met de middelen die
we hebben. Als je ziet tegen welke
landen we op moeten knokken
en de mogelijkheden die landen
als Zwitserland of Duitsland
hebben... Willen we met de
schermsport structureel door
dringen tot de top, dan zal er toch
iets meer steun moeten komen.
Wij hadden in Parijs één bonds
coach, een fysiotherapeut en een
chef de mission. Die andere lan
den nemen een complete staf
mee. Als we op de Olympische
Spelen van 2012 in Londen echt
iets voor willen stellen dan moet
er nu echt in het schermen wor
den geïnvesteerd."
Eerder in de week schermde Bas
Verwijlen zich individueel naar
de tiende plaats op degen. Holste
gen, Kardolus en Tulen wisten
zich niet via de voorronde te kwa
lificeren voor het hoofdtoernooi,
waaraan 64 schermers deelna
men.
Zijn vormcrisis kon op
geen ongelukkiger mo
ment komen. Dwight
Baltus, deze week deel
nemer aan het jeugd-WK in Metz,
was na de zomervakantie al zijn
sprongen helemaal kwijt. Van de
ene op de andere dag wist de Vlis
singer niet meer hoe hij salto's en
schroeven in elkaar kon weven.
„Ik heb dus alles weer opnieuw
moeten leren. Ik ben met mijn
trainers weer helemaal bij de basis
begonnen."
Een dip - de term die Baltus ge
bruikt - komt vaker voor bij tram
polinespringers. Bij de één duurt
die twee weken, bij de ander meer
dere jaren. De zestienjarige havo
5-leerling heeft er twee maanden
mee geworsteld. Hij is nu bezig
uit het dal te klimmen. „Door
mijn doorzettingsvermogen ben
ik weer redelijk snel aan het terug
komen", vertelt hij. „Ik heb ook tij
dens mijn dip gewoon doorge-
traind. Doe je dat niet, dan geef je
op. Dan komt het misschien nooit
meer goed."
Baltus heeft normaal gesproken
plaatjes van alle sprongen in zijn
hoofd. Die waren opeens gewist.
De harde schijf was leeg. „Ik kon
nog wel omhoog springen, maar
alle trucjes waren weg. Het was
alsof ik een voetballer was die niet
meer wist hoe die een bal in de
kruising moest schieten."
Nog altijd, nu zijn eerste wereld
kampioenschap nadert, heeft
Baltus last van angst in de lucht.
„Ik vind het soms nog eng om
een oefening te doen. Het lukt me
ook nog niet altijd om hem hele
maal af te maken. Dan breek ik
hem halverwege af. Tijdens een
wedstrijd kost dat natuurlijk veel
punten."
Martin Wissekerke, één
van zijn trainers bij For-
za Gymnastica, snapt die
angst wel. „De basis die elke top
sporter heeft, is talent. Bij trampo
linespringen is dat talent een
Weekplanning
Dwight Baltus traint zes keer in de
week op de trampoline en doet
twee keer aan fitness. In totaal is
hij - exclusief reistijd - 20 uur be
zig met zijn sport.
De Vlissinger zit in zijn woonplaats
op het Scheldemond College, dat
een LOOT-school is. Daar wordt re
kening gehouden met zijn ontwik
keling in de sport. Eén van zijn pri
vileges is dat hij zijn centrale eind
examen havo dit schooljaar mag
opsplitsen.
Baltus moet strak plannen. Eén
van zijn fitnesstrainingen doet hij
in een twee tussenuren op dins
dag. „Een andere plek in de week
heb ik er niet voor."
Vier van zijn trampolinetrainingen
zijn in Goes, de andere twee in
Den Bosch bij Lennard Villafuer-
te, die jarenlang met zijn broer
Alan tot de wereldtop behoorde.
Langzaam zal het zwaartepunt van
zijn trainingen van Goes naar Den
Bosch worden verplaatst.
gevoel voor oriëntatie en coör
dinatie. Een trampolinespringer
voelt wat zijn lichaam doet in de
lichaam en ziet ook de trampoline
nog, zodat hij weer veilig kan
landen. Als je dat gevoel kwijt
bent, lukt het allemaal even niet."
Een verklaring is niet één-twee
drie te vinden. Zowel de trainer
als de sporter denkt dat de zomer
stop in elk geval heeft bijgedragen
aan de dip. „Misschien moeten we
's zomers langer blijven door-
trainen", zegt Wissekerke. „We
zullen die mogelijkheid gaan bekij
ken."
Daarnaast gelooft hij ook dat het
met de leeftijd van Baltus te ma
ken heeft. „Hoe ouder je wordt,
hoe bewuster je wordt van je keu
zes", stelt Wissekerke. „Er lopen
kinderen bij Forza rond die totaal
nog niet nadenken over hun
sprongen. Die voeren alles ge
woon uit. Dwight zit inmiddels in
de fase waarin hij wel heel bewust
met zijn sprongen bezig is en dus
ook de gevaren gaat zien."
Baltus is echter nooit bij de pak
ken neer gaan zitten. Hij is spelen
derwijs de strijd met zijn pro
bleem aangegaan. „Je kunt wel
naar een psycholoog stappen,
maar dat vond ik niet nodig", zegt
hij. „Ik ben wel met andere tram
polinespringers gaan praten en
vooral Lennard Villafuerte, de
bondscoach, heeft me heel erg ge
holpen. Hij heeft mij een trucje ge
leerd om mijn sprongen weer te
rug te vinden."
In Goes, in het goed geoutilleerde
Sportpunt Zeeland, is Wissekerke
met hem terug gegaan naar de ba
sis. „We knippen oefeningen in
stukjes en plakken die stukje daar
na weer aan elkaar. Het is knip
pen en plakken, knippen en plak
ken... Net zolang totdat hij alle
sprongen en de oefeningen van
tien sprongen weer helemaal be
heerst."
Baltus moet tijdens deze dip één
stap terug doen om er vervolgens
twee vooruit te maken. „Ik weet
zeker dat hij er sterker uit zal ko
men", zegt Wissekerke. „Het kost
hem heel veel energie om uit'het
dal te klimmen, maar hij leert er
wel van. En hij zal straks ook be
ter springen. Het is namelijk ook
niet verkeerd om weer eens hele
maal bij de basis te moeten begin
nen."
Baltus, die zich voor zijn
vormcrisis al geplaatst had
voor het WK, ziet inmid
dels licht aan het einde van de tun
nel. Tijdens internationale optre
dens in Portugal en Italië toonde
hij in de afgelopen maand al veel
progressie. In Portugal was hij al
leen nog maar in staat zijn ver
plichte oefening te doen en die
kon hij niet eens afmaken. In Ita
lië draaide hij kort daarna al een
goede verplichte oefening en had
hij ook alweer een redelijke keu
ze-oefening in huis. En met Rut-
ger de Groot, zijn vaste partner in
het synchroonspringen, greep hij
in Milaan zelfs de eerste plaats.
„We versloegen ook een sterk Itali
aans koppel", vertelt Baltus met
trots in zijn stem.
Het WK, dat zijn eerste en laatste
bij de jeugd zal worden, komt des
alniettemin te vroeg. Baltus en
Wissekerke kijken daarom al wat
verder vooruit. Op het Neder
lands kampioenschap voor senio
ren, in juni 2011, moet de trampoli
nespringer er weer helemaal
staan. Een medaille behoort dan
tot de mogelijkheden.
Wissekerke: „Er zijn ongeveer
twintig trampolinespringers die
op het hoogste niveau in Neder
land uitkomen. Dwight komt daar
nu bij, maar er is natuurlijk ook
een aantal jongens dat op leeftijd
komt en uitstroomt. Als hij zich
goed blijft ontwikkelen, bereikt
hij wel de top van Nederland. Ik
ben ervan overtuigd dat we met
hem straks een Zeeuw in het Ne
derlands team gaan krijgen."
Roeland van Vliet
Dwight Baltus tijdens een training in Sportpunt Zeeland.
55K&Bfc