Ruim baan voor stekkerhybride Puur elektrische Zero accelereert verrukkelijk vrijdag 5 november 2010 AUTOTEST Chevrolet Volt rijdt vrijwel geruisloos De lineaire en zeer krachtige acceleratie maakt het rijden in de Volt tot een werkelijk genoegen. auto in je gezin nodig. Voor de Eu ropese prijs moeten we denken aan rond de dertig mille. Ook vrij duur voor een middenklasser van deze afmetingen (lengte 4,50 m, wielbasis 2,69), maar de puur elek trische auto's elders op deze pagi na kosten dat óók ruim en die daar kleven de bekende bezwaren aan. Ten eerste de beperkte actieradius, waar de Volt ongeveer 60 kilome ter puur elektrisch kan rijden voor- dat-ie aan de lader moet. Maar hij hóéft nog helemaal niet aan het stopcontact, want hij heeft immers die ritverlenger (range ex- tender), een 1,4-liter benzinemo tor die ook door Opel wordt ge bruikt. Die gaat dan een generator aandrijven die stroom levert voor de hoofd-, dus elektrische, motor van de Volt. Met de gemonteerde brandstoftank bedraagt de actiera dius dan 560 km. Gewoon, ook voor een gewone auto. De genera tor kan ook de accu's bijladen, maar dar wordt vermeden omdat het weinig efficiënt is. Als de Volt (of Ampera) 'op de rit verlenger' rijdt gaat bij hogere snel heden de generator ook als motor werken, reduceert dan via een pla netair tandwielstelsel het toerental van de hoofdmotor om nog groter rendement te behalen. Het is alle maal uiterst ingewikkeld en de schakelingen tijdens het rijden zijn talloos, maar je merkt er in de auto helemaal niets van. De Volt is voorzien van het beste wat GM op onderstelgebied te bie den heeft (voortrein van Cadillac CTS, achteras van de nieuwe As- tra) zodat het qua wegligging een topper is. Het ongeveer 200 kg we gende accupakket is zo laag moge lijk gemonteerd en zo'n nederig zwaartepunt helpt het weggedrag buitengewoon. De lineaire en zeer krachtige acceleratie (0-100 in 85, sec, tot 161 km/h) maakt het rijden tot een werkelijk genoegen - mede doordat het vrijwel geruisloos is. •Het comfort staat op een enorm hoog peil, voor een auto in deze klasse, maar vanwege het accupak ket zijn er achterin twee aparte stoelen. De koffer is groot, 300 liter met de stoelen omhoog. Wanneer de Volt moet worden bij geladen kan dat in de VS via het net (dat daar 120 volt levert) in 10 tot 12 uur, koop je voor 490 een 240-volts laadstation (excl. Monta ge die Chevrolet de eerste tijd voor zijn rekening neemt) dan gaat het in ongeveer 4 uur. Er is (via provider OnStar) al een My-Volt app in je iPhone te zetten die het laden geraffineerd kan rege len, bijvoorbeeld door rekening te houden met piek- en daluren. Je kunt ook opgeven hoe laat 's och tends de Volt volgeladen en opge warmd (of juist gekoeld) moet zijn zodat je prettig weg kunt rijden. Stationair verwarmen of koelen kost minder stroom dan rijdend en bovendien houdt de app er re kening mee zodat de accu's toch bij wegrijden helemaal paraat zijn. Het accupakket bestaat uit 288 lithium-ion cellen, vervaardigd door LG Chem, die in een GM-fa- briek te Brownstown, niet ver van de assemblage in de Detroit-Ham- track fabriek, tot het T-vormige pakket aaneen worden gesmeed - en voorzien van duizelingwekken de regelneven die stroom af- en op namen bestieren, alsmede de tem peratuur van het pakket. Zo wor den de accu's nooit helemaal ge vuld en ook nooit volledig ontla den, om de levensduur te vergro ten. Uiterst ingewikkeld, maar ook hier merk je als rijder helemaal niets van. GM heeft op het 16 kW accu pakket een garantie van acht jaar op 100.00, maar we leerden op het batterijlaboratorium dat de pakket ten daar al in simulatie meer dan een miljoen mijlen hebben 'gere den'. Voor recycling heeft een Zwitsers bedrijf vergaande plannen. Ook wat dat betreft: auto's als de Volt hebben de toekomst. Auto's als de Chevrolet Volt hebben de toekomst. foto's CPD Dat elektrische auto's de toekomst hebben wordt door vrijwel niemand meer betwijfeld. Daarom hebben we er vandaag drie in deze autobijlage: twee die alleen op ac cu's kunnen rijden - en dus een beperkte actieradius hebben - en eentje met daarbij een hulpmotor waar door 'gewoon' autogebruik mogelijk wordt. door Robbert ECeegel Naarmate de ontwikke lingen met elektrische (en hybride) auto's vorderen, wordt één ding steeds duidelij ker: echt de toekomst heeft vooral de stekkerhybride of, zoals Chevro let zijn Volt noemt, de elektrische auto met ritverlenger. Het principe is al langer bekend, maar General Motors is ondanks alle tegenslagen van de afgelopen jaren, toch de fabrikant die de eer ste bruikbare - en enigszins betaal bare - stekkerhybride klaar heeft. In tweevoud, want al mag Chevro let in de VS het spits afbijten met zijn Volt, wanneer die tegen eind 2011 ook in Europa te koop komt krijgt hij direct concurrentie van de identieke Opel Ampera. Met die Ampera hebben we een paar maanden terug al kennis kun nen maken, tijdens een stukje rij den rond Opeis ontwikkelingscen trum nabij Frankfurt. Nu waren we te gast bij GM in Detroit, als onderdeel van de intensieve lance ringcampagne van de Volt op de Amerikaanse markt. Daar was ook een kleine ploegje Europese autojournalisten voor ge nood, met uw dienstwillige die naar als enige Nederlander. En nu konden we, tussen een groot aan tal persconferenties die meer op colleges leken, meer dan 200 mij len met de Volt rijden, onder alle mogelijke omstandigheden: stads centra, binnenweggetjes, freeways - en in regen en zonneschijn. Om te beginnen: dat rijden beviel buitengewoon. De al gevestigde overtuiging dat dit dé methode van autovervoer wordt is massief onderbouwd. En dan wat iedereen óók meteen weten wil: de prijs van de Volt in de VS bedraagt net to 33.500 dollar. In de staat Michi gan betekent dat inclusief belastin gen een consumentenprijs van 41.000 - en dan heb je een zeer complete auto, waar alleen wat in terieurpakketten en een parkeer- hulp annex achteruitrijcamera voor grotere investeringen kunnen zorgen. Voor Amerika is de Volt een knap dure auto - in aanschaf, niet in ge bruik, want geheel opladen komt daar op ongeveer 1,50 en je be spaart jaarlijks toch wel 2.100 liter benzine - afgezien van de belas ting- en andere voordelen, zoals gratis parkeren en een centrum elektrisch in mógen rijden. Boven dien heb je met een Volt maar één Stadsautootje voor vier personen is een wat leukere vierdeursversie van de Smart door Robbert Keegel Nóg een puur elektrische auto is de Citroën Zero, net als tweelingbroer Peugeot Ion een getrou we bij na-kopie van de Mitsubishi i-Miev. Met die twee hebben we al eerder gereden, dus veel nieuws bood een ritje door vooral 'duurza me' woonwijken van het Zweedse Malmö niet, maar we waren er toch, vanwege de introductie van de ernstig verbeterde C4. Mitsubis hi bouwt ook de Zero. De Zero (Frans voor 'nul', de waar de die de C02-uitstoot van de au to zelf kent - over die van de stroomcentrale hebben we het niet) is dus vooral een stadsautootje, maar wel eentje waar je met vier personen netjes in past. Om te zien een wat leuke re vierdeursversie van een Smart, ook nogal hoog (1,60 m) op de po ten staand. Maar daar heb je bij het rijden helemaal geen last van, aangezien het accupakket onderin de auto hangt en daardoor het zwaartepunt mooi laag houdt. Hij heeft wel erg smalle bandjes en daardoor wil de Zero wel een beet je aan het schuiven gaan, wanneer je iets te enthousiast een bocht doorrijdt. Dat enthousiasme wordt niet zozeer door de 64 pk van de elektromotor aangewak kerd, als wel door het van nul toe ren af beschikbare koppel van 180 Nm. Elektrische auto's accelereren ver rukkelijk: snel, lineair en heerlijk geruisloos. Als je het gaspedaal (stroompedaal?) bij het driften los laat volgt de Zero terstond de ge plande route. Maar wie gaat er voor 35.165 euro (€29.555 zonder btw, hij is uiteraard vrijgesteld van bpm en mrb en heeft 14% bij tel ling) in zo'n elektrisch autootje rij den? De actieradius van 160 is voor woon-werkverkeer echt wel voldoende, daarna moet je een half uur aan een snellader om de accu weer tot 80% te vullen, of's avonds rustig zes uur aan de 220V - maar dan moet je wel een garage of tenminste een eigen voortuin hebben. Overheden beloven wel dat ze haast maken met oplaad- puriten, maar veel zijn er nog niet.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 61