Johan Boskamp
Struik hoopt haar
Kramer zoekt naar de aanknop
'Laatbloeier' Celine van Gerner
wil zo foutloos mogelijk turnen
Vitesse ontslaat trainer Theo Bos. Te
genvallende resultaten zijn de reden
voor het besluit.
vrijdag 22 oktober 2010
ONTSLAG
Kramer richt zich op het NK allround van eind december. „Ik sta er liever geen heel seizoen naast", zegt hij.
foto Vincent Jannink/ANP
door Johan Stobbe
HOOCEVEEN - Vier jaar lang, 24 uur
per dag. Die tijd was Sven Kramer
de afgelopen vier jaar met schaat
sen bezig. Alles voor olympisch
goud. Waar in Vancouver drie gou
den plakken waren begroot, keer
de hij huiswaarts met slechts een
tje. Dus aast Kramer op revanche,
over vier jaar in Rusland. Om dan
fit te zijn, doet hij het nu rustig
aan. Noodgedwongen, want zijn
lichaam geeft even niet thuis.
Een burn-out, schaatsmoe, roof
bouw? Keer op keer schudt Sven
Kramer zijn hoofd. Niets van dat
alles. „Ik ben nog heel erg gemoti
veerd en heb veel plezier in schaat
sen", zegt hij beslist. „Het liefst sta
ik gewoon aan de start om de men
sen te vermaken. De ijsbaan is
mijn toneel." Alleen is het niveau
dat bij Sven Kramer hoort is er mo
menteel niet. Drie, vier maanden
achterstand heeft hij. Daarom laat
hij het NK afstanden en de eerste
World Cups schieten. Trainings
kampen in Zuid-Afrika en Collal-
bo komen ervoor in de plaats.
Liever had de 24-jarige Fries in de
eerste twee weekeinden van no
vember gewoon geschaatst in zijn
Thialf. Maar alleen als dat kan op
zijn manier. „Ik voel me te groot
om in de achterhoede mee te
doen."
Misschien dat hij met zijn huidige
niveau zelfs nog wel kon winnen.
Niemand die het zou merken. Kra
mer past voor dat scenario. „Dan
moet het uit de tenen komen en
ik wil niet forceren. Ik moet nog
vier jaar. In Sotsji wil ik weer op
mijn best zijn."
De vier jaar die Kramer in Vancou
ver investeerde, waren zwaar. Al
tijd ging hij door. Kleine pijntjes
werden onderdrukt en ook rug
klachten mochten geen belemme
ring zijn in zijn jacht op goud.
„Dat kost veel energie", weet Kra
mer. „Je kunt zoiets wel doen,
maar niet altijd." De tijd om pas
op de plaats te maken, is aangebro
ken. Even tijd voor zichzelf. Zijn
team, de sponsor en al die ande
ren die wat van hem willen, ze
moeten even wachten.
Spijt heeft Kramer geen tel gehad
van al het harde werken in de afge
lopen jaren. De liefde voor zijn
sport is groot, de hunkering naar
succes nog groter. Dat hij nu even
de tol moet betalen, neemt hij
voor lief. Al is dat best moeilijk.
„Topsport is een zwaar beroep",
zegt hij. „Dit is het risico van het
vak. Maar als ik het niet zo had ge
daan, was ik vier jaar lang alleen
maar tweede geworden." Nu is
zijn erelijst indrukwekkend. Alle ti
tels staan achter zijn naam.
Kramer richt zich op het NK all
round van eind december. „Ik sta
er liever geen heel seizoen naast",
zegt hij. „Maar als het zo is, dan is
het niet anders." Hij heeft vertrou
wen dat het uiteindelijk weer goed
komt. „Mijn lichaam heeft me nog
nooit in de steek gelaten. Het was
altijd een kwestie van een druk op
de aanknop. Nu is het zaak die
knop terug te vinden."
ROTTERDAM - Vijftien jaar is Céline
van Gerner nog maar. Volgens Su
zanne Harmes is de turnster van
Turncentrum Sportstad Heeren
veen zoals velen op haar leeftijd.
„Een echt turnstertje, dat in een
heel klein wereldje leeft. Maar wel
een heel talentvolle, die zeker de
top twaalf van de wereld moet
kunnen halen."
Harmes kan het weten als voorma
lig wereldtopper en n< ahijd een
belangrijke schakel in - vader
landse vrouwenturnteam. „Oi Céli
ne zo goed is als Verona van de
Leur? Verona was wel extreem
goed. Maar Céline draait voor haar
leeftijd wel al een zwaar program
ma." Dat zware programma klopt
wat betreft drie toestellen. Op
brug, vloer en balk heeft ze sterke
oefeningen staan. Op sprong moet
ze nog wel uitvoeringen met een
hogere startwaarde kunnen tur
nen. „Wil Céline echt bij de bes
ten van de wereld gaan horen, dan
is dat noodzakelijk", bevestigt haar
trainer Gerben Wiersma.
Wiersma begeleidt haar, samen
met -José van der Veen, al vanaf
2004. Een uitblinkster in de jong
ste klassen was Van Gerner niet.
„Juist niet, ze viel vaak buiten de
boot, miste heel wat keren NK's.
Maar je kon wel al heel vroeg zien
dat ze bijzondere aanleg had. Aan
de manier waarop ze over een
balk loopt, aan hoe ze een spagaat
maakt. En ze is klein. Haar poten
tiële mogelijkheden waren groot,
maar in wedstrijden komt dat er
pas de laatste jaren uit."
Met haar persoonlijke score tij
dens de kwalificatie van 55.399
punten ging ze als zestiende (in de
opgeschoonde lijst) naar de eind
strijd van vandaag. Echt een doel
heeft de als ijskonijn bekend staan
de turnster niet. „Genieten, dat
wil ik in elk geval. Het is wel even
anders omdat ik nu zonder team
moet turnen en daar is toch de he
le voorbereiding op gericht ge
weest. Maar aan de andere kant is
de insteek voor de wedstrijd nog
wel hetzelfde: zo foutloos mogelijk
turnen en dan maar zien welke
scores dat oplevert. Al heb ik wel
in het achterhoofd om 56 punten
te halen."
De Chinese turners hebben
voor de vierde keer op rij de we
reldtitel veroverd. In de landenfina-
le in Rotterdam bleken Japan en
Duitsland de hardnekkigste con
currenten. China kwam tot een to
taalscore van 274,997. Japan volgde
met 273,769. Duitsland, dat eindig
de op voltige, pakte het brons:
271,252. Daarmee was het podium
gelijk aan dat van de landenfinale
bij de WK in Stuttgart in 2007.
LEEUWARDEN - Korfbalster Suzan
ne Struik (23) is net terug van haar
tweede zware blessure in vier jaar.
Met haar gekwetste knie is het
weer helemaal goed, maar ze is
nog wel wat angstig en dus voor
zichtig met haar acties. „Ik ben
daardoor niet zeker van een basis
plaats op het EK", zegt de twintig-
voudig international. „Maar dat is
na zo'n lange afwezigheid ook niet
zo vreemd."
De Europese titelstrijd in eigen
land begint voor Oranje vandaag
in Leeuwarden met een wedstrijd
tegen Duitsland. Op 31 oktober is
in Rotterdam de verwachte finale
Nederland-België. De Rotterdam
se hoopt in de komende tien da
gen op zoveel mogelijk speeltijd.
„Er zijn op dit moment maar drie
mensen die zeker weten dat ze spe
len: Leon Simons, Rick Voorne-
veld en Henriët Brandsma. Dat
kan iedereen aan de trainingen en
oefenwedstrijden aflezen. Ik moet
hopen op één van de vijf andere
plekken."
Struik blesseerde zich op 31 okto-
ber 2009, exact een jaar voor de
EK-fmale. In een oefenduel van
haar club PKC met Mid Fryslan
ging de aanvallende speelster door
haar knie. Ze scheurde haar voor
ste kruisband af „Ik maakte een
beweging die ik honderd keer in
de week maak", herinnert ze zich.
„We hebben de video van het duel
wel eens teruggekeken met de art
sen en die zagen niets bijzonders.
Ik had gewoon pech gehad, was de
conclusie."
Voor de tweede keer in haar jonge
carrière moest Struik, die eerder
met een achillespeesblessure zat,
lange tijd revalideren, „Veel naar
de fysiotherapeut gaan, vaak in
het krachthonk zitten en een
hoop geduld hebben", vat ze de
eerste helft van 2010 samen. „Maar
Theo Bos is de eerste trainer in de eredivisie die dit seizoen wordt ontslagen,
dat we op de goede weg waren."
