in Goes
In Eten doen de
redacteuren Edith
Ramakers en Nadia
Berkelder beurtelings
verslag van een bezoek
aan Zeeuwse
eet gelegenheden.
Prijs-Kwaliteit
De rekening viel tegen, maar dat iag
vooral aan de zeetong van 27,50.
Zonder tong hadden we voor €45,00
drie gangen gegeten met twee.
Bediening
Kordaat en adequaat, soms een beet
je erg doortastend.
Entourage
Een grote lange lichte ruimte, die niet
zo heel sfeervol is.
Conclusie
Eenvoudig eten in grote porties voor
weinig geld. Snel ongecompliceerd tra
ditioneel eten zonder veel fantasie.
Gelukkig is er net een
tafeltje vrij als we res
taurant De Landbouw
aan de Grote Markt in
Goes binnen lopen. Verder zit
het helemaal vol. „We zijn hier
maar gaan zitten, mag dat?", vra
gen we de serveerster wanneer
we neergeploft zijn. „Natuur
lijk", zegt ze. „Dat doet iedereen
hier."
'Doe-maar-gewoon-dan-doe-je-al-
gek-genoeg' blijkt hier de grond
houding. De kaart staat vol eenvou
dige aloude 'Hollandse' klassiekers
zoals biefstuk, een halve kip,
schnitzel, hamburger en saté; de
frisdrank komt hier gewoon in
van die kleintje-pils glazen en
wachten tussen de gangen is hier
niet aan de orde. Bij De Land
bouw kom je om te eten. Klaar.
Het interieur is ook vooral prak
tisch: alles is goed helder verlicht,
er staan makkelijk afneembare ta
fels en er ligt parket op de vloer:
voor sfeervolle romantiek ben je
hier duidelijk verkeerd. Al hangen
er nog wel grote prenten van land-
bouwtaferelen: voor mensen die al
tijd al hadden willen weten hoe
dat nou gaat, de suikerbietenoogst.
Het weekmenu - carpaccio van to
nijn, scampi's in kreeftensaus en
een flensje met vanilleijs - doet
dan weer wel een beetje chique
aan: we besluiten gewoon van de
kaart te kiezen. De uiensoep staat
binnen vijf minuten op tafel: alsof
de kok wist dat we er aankwamen.
Het is een goed gevulde en lekker
donkere soep, met een vleugje
thijm erin: de kaas bovenop het
brood dat er - geheel volgens tradi
tie - in drijft had iets langer onder
de grill mogen liggen. Mijn tafelge-
note eet een 'vistrio': een bord
met gerookte zalm, gerookte pa
ling en garnalen, vergezeld van
een plukje rucola en cocktailsaus.
„Niks bijzonders", klinkt het. Aan
kant-en-klaar gerookte vis valt na
tuurlijk ook weinig culinaire glorie
te ontlenen.
De huisgemaakte supersaté blijkt
inderdaad Hollands: het is een gro
te spies met flinke stukken niet al
te heftig gekruid varkensvlees er
aan geprikt. Eroverheen ligt een
dikke laag - naar mijn smaak iets
te zoetige - pindasaus met gefruite
uitjes. Verder ligt het bord vol met
friet, en een salade die bestaat uit
blaadjes groen, zure wortelstaaljes,
atjar, een schijf ananas, tomaat en
komkommer; een wonderlijke
combinatie. Aan de overkant van
de tafel wordt een zeetong neerge
zet om U tegen te zeggen: een vis
beetje veel. De nagerechten zijn
een maaltijd op zich: ik eet een -
niet al te verse - brownie met ijs,
banaan, chocoladesaus en slag
room, een variatie op de bana-
nasplit. Coupe De Landbouw aan
de overkant van de tafel bestaat
uit ijs, caramel en advocaat. We
ploffen bijna uit elkaar: we heb
ben drie forse gangen achter de
kiezen in amper een uur en een
kwartier.
Intussen is het restaurant leeg; het
personeel trekt de jassen aan; de
voordeur gaat op slot. „We zijn ge
sloten, maar we gaan pas dicht als
jullie weggaan", krijgen we te ho
ren op de vraag of we nog wat
kunnen bestellen. „Dan gaan we
maar", opper ik, maar dat is duide
lijk niet de bedoeling. „Nee. Ik zei
dat we pas dicht gaan als jullie
weggaan." We durven na deze
strenge terechtwijzing niet eens
meer zonder thee te vertrekken,
maar drinken hem wel extra vlug
op. Als we daarna betalen, blijkt
de rekening veel hoger dan ver
wacht. Dat lag aan de tong, die al
leen al bijna net zo duur was als
de rest van het eten samen. Eigen
schuld: hadden we maar moeten
informeren wat de dagprijs was.
Restaurant De Landbouw, Grote Markt
38, 4461 AJ Goes, telefoon:
0113-227952.
www.restaurantdelandbouw.nl
Op dinsdag tot en met zondag
geopend vanaf 9.00 uur.
Maandag gesloten.
van een centimeter of dertig
lang,die perfect bruin gebakken is.
Hij ziet er niet alleen goed uit, de
tong is ook heel erg lekker, zegt
mijn gezelschap. Ze worstelt alleen
met de plakjes citroen die zich las
tig laten uitknijpen. Op tafel staan
van die ouderwets stalen bakjes
met nog meer friet en knapperig
gebakken krielaardappelen erin.
Groenten zijn gek genoeg het on
dergeschoven kindje bij De Land
bouw: een klein bakje niet al te
verse boontjes die vaag Indisch ge
kruid zijn en een bakje sla. En
toch missen we nog iets en geluk
kig voelt de serveerster het - hele
maal uit zichzelf - ook: „Mayonai
se?", vraagt ze.
De porties hier zijn van het for
maat om een hele dag met de
hand aardappels op te rooien of
koeien op te melken: voor kantoor
types als wij is het allemaal een
Prenten met afbeeldingen van landbouwwerktuigen.
Restaurant De Landbouw
Grote Markt 38
Restaurant De Lanbouw in Goes; niet geschikt voor sfeervolle romantiek, wel voor snel een eenvoudig hapje eten.
foto's Willem Mieras
