Villa, zwembad en vakantiehuis in het zuiden van Portugal
wonen@wegener.nl 2. 3 11 18 0
|nf 024-3650509
iiïï I Zaterdag 16 oktober 2010
ÜN'-^s *'v 5. 's'.
mi 1
ten wè aftegen de prestaties van
een ouderwetse hark (merk Garde-
na met verstelbare tanden) en een
gemotoriseerde blazer van Stihl, de
Br 500. Bij voorbaat al een 'oneerlij
ke' test omdat de blazer van Stihl
bijna 700 euro kost en vooral door
professionals in de groenvoorzie
ning wordt gebruikt. Het gaat er bij
deze test dan ook vooral om of de
aanschaf van een bladblazer über
haupt zinvol is.
Omdat het niet bijzonder aardig is
alle rotzooi van mijn dakterras af
te blazen naar de tuin van de bu
ren, een verdieping lager, besluit ik
de tuin van een kennis in Drenthe
onder handen te nemen. Hoewel,
tuin? Met 20 eiken op een opper
vlakte van 30 bij 80 meter heeft
het meer weg van een klein park.
Ik begin op het terras. De Flymo is
uitgerust met een zak die het even
tueel opgezogen groen versnipperd
moet opvangen. Die constructie
maakt geen stevige indruk en moet
tot twee keer toe opnieuw worden
bevestigd. Anders dan de vorm
doet vermoeden, ligt het apparaat
wel goed in de hand en is het on
danks het ielige schouderbandje ge
makkelijk manoeuvreren. Wel zo
handig wanneer je de blaadjes uit
de hoekjes weg wilt hebben.
Het terras is in een mum van tijd
schoon, maar het gazon is een an
der verhaal. Het is vochtig en de
blaadjes plakken stevig aan elkaar
en het gras vast. De Flymo heeft er
moeite mee en moet behoorlijk
dicht bij de grond worden gehou
den om het gewenste resultaat te
bereiken. Maar het werkt.
De zuigoptie, die volgens de recla
me zelfs in staat is lege blikjes op te
zuigen, komt minder nuttig over.
Het aantal verzamelde bladeren is
al snel zó groot, dat je geen timmer
mansoog nodig hebt om te zien
dat dat nooit in één keer in de zak
past. Ook de kracht valt tegen. Kort
om: een nutteloze functie?
Niet helemaal. Bladeren hebben de
neiging in groten getale in de luw
te tot rust te komen: per definitie
bij hoeken en randen, zoals bijvoor
beeld tegen het huis aan. Wie daar
onnadenkend de blazer op zet,
vindt zichzelf al snel terug in een
sneeuwstorm van blad en andere
rotzooi die niet alleen op je eigen
hoofd maar ook op de kozijnen
van de ramen terechtkomt. De
zuigfunctie is daar een uitkomst.
In een kwartier heb ik alsnog het
gazon ter grootte van de gemiddel
Naast bladblazers die op elektriciteit of benzine werken, zijn er ook blad
blazers met een accu. Het grote voordeel van die apparaten is de grotere
bewegingsvrijheid vanwege het ontbreken van een snoer. Nadeel is (vaak)
het kleinere vermogen. Bovendien verliezen accu's naar verloop tijd "aan ca
paciteit en is vervanging prijzig. Nikkel-metaal-hydride-accu's (Ni-MH) bie
den beter prestaties dan de goedkopere nikkel-cadmiumvariant (Ni-Cd).
Er zijn ook 'vrouwvriendelijke' bladblazers op de markt, die minder ge
wicht in de schaal leggen en daardoor makkelijker te hanteren zijn.
Zie www.kieskeurig.nl/bladblazer voor meer praktische informatie en
testgegevens.
de Nederlandse tuin schoon. Rest
ons nog zo'n 60 vierkante meter.
De Stihl Br 500 wordt opgestart.
De motor wordt als een rugzak ge
dragen en is verrassend licht. Ook
het lawaai valt mee.
Het verschil is direct merkbaar. De
rest van de tuin is met een kwar
tier helemaal schoongeblazen. Het
lijkt niet uit te maken of het voch
tig is. Bovendien wordt ook zwaar
der tuinmateriaal als takken aan de
kant geblazen. Wel is het wat lasti
ger de uiteindelijke plek waar de
bladen terechtkomen te bepalen.
Maar wie een park als achtertuin
heeft, hoeft zich daar eigenlijk ook
niet druk over te maken.
Overigens blijkt ook dat wie zijn ga
zonnetje echt compleet bladvrij
wil hebben, niet zonder hark kan.
Beide apparaten laten zo her en
der een paar blaadjes liggen. De
hark is dan ook het enige apparaat
dat een 100 procent-score haalt.
Wel wordt dat zonder dat je eerst
hebt geblazen, al snel een zware
klus. Ook vanwege het vocht.
Afgezien van het feit dat ik, met
mijn mannelijke ego ('ik wil de
grootste') en mijn zwak voor 'toys
for boys', het liefst de Stihl wil heb
ben, gebiedt de eerlijkheid te zeg
gen dat de Flymo voor de gemiddel
de 125 vierkante meter in Neder
land ruim voldoende is. Het appa
raat is uitstekend opgewassen te
gen de taak. Zeker wanneer je
wacht tot de bladeren zijn opge
droogd, wordt het een fluitje van
een cent. Ook is zijn prijs een stuk
vriendelijker. En zolang de buur
man niet zo gek is 700 euro uit te
geven voor de Stihl, komt het met
mijn ego ook wel goed.
www.flymo.nl
www.stihl.nl
r>^ Reageren?
redactie.wonen@wegener.nl
foto PR
Nederlanders weten het altijd beter.
„Zoiets, maar vlak de Portugezen
niet uit. Portugal is alleen niet zo'n
doe-het-zelfland. Het is normaler
een aannemer te bellen. Bouwma
teriaal is even duur als in Neder
land, lonen liggen veel lager. De
wijze van bouwen is klassiek. Ne
derlandse bouwers zijn innovatie
ver. Een voorbeeld? Voor het dak
van ons huis - een archetype van
een langgerekte, witte monte (boer
derij, red) met Nederlandse invloe
den als flinke raampartijen - wilde
ik Unidek-dakplaten. Veel lichter
dan de betonnen methode die Por
tugezen toepassen. We wilden het
dak aan beide kanten laten doorlo
pen, een grote overstek, om veran
da's te maken. Met de Portugese
methode hadden we op de hoeken
en onder de randen om de drie
meter kolommen moeten metse
len: weg uitzicht! Nu niet. Aanne
mer en architect zagen dat ook in."
Wiro van Vilsteren en Margriet Nijhuis voor hun poolhouse. foto WvV
Nederland toen we hoorden dat
de oplevering van het gastenhuis
niet werd gehaald. Nadat we wa
ren aangekomen en we onze in
trek moesten nemen in een cara
van, viel het steeds meer op: het
boterde niet tussen hoofd- en on
deraannemers. Die laatsten kregen
nauwelijks betaald, hoewel wij net
jes de rekeningen voldeden. We
zijn toen verdergegaan met onder
aannemer Joaquim. Met hem kun
wiE: Wiro van Vilsteren (gesprekspart
ner, 49) en Margriet Nijhuis (46)
beroep: eigenaren ontwerpbureau en
vakantiewoning; wijnexporteurs (hob
by) eerder: Rijen, Breda nü: Aldeia de
Rouquenho, Portugal (sinds 2008)
nen we lezen en schrijven. Dat res
pect moesten we overigens wel ver
dienen. Maar na stevige discussies
over het plaatsen van een schuif
deur kreeg hij door dat 'die Neder
landers' toch wel handig waren."
Jullie hebben 5 hectare, met daarop
twee huizen, een zwembad, olijfbo
men... Prijsje in de Staatsloterij?
„Was het maar waar! Het is hard
werken. Uit ervaring, ook met an
dere bouwprojecten die we hier
doen, weten we dat de grond in
dit deel goedkoop is: 2,50 euro per
vierkante meter. Voor agrarische
grond. Maar bestuurders zien in,
dat kleinschalig toerisme de regio
uit de armoe trekt. Met een vakan
tiehuis erop ben je 300.000 euro
kwijt. Wij hebben geïnvesteerd in
luxe extra's als vloerverwarming.
Portugeze huizen hebben dat zel
den. Ook is er een zwembad met
poolhouse. De kust ligt op 60 kilo
meter. Wat de inrichting betreft,
hebben we veel zelf gemaakt. Als
ontwerpbureau hebben we zo
onze voorkeuren en contacten."
Reageren en aanmelden?
redactie.wonen@wegener.nl
De eigen villa met designmeubilair.
