beter leven buiten Iran ii spectrum Zaterdag 9 oktober 2010 Activist Hesam week uit naar Istanbul. Hij wil zo snel mogelijk weer naar Iran. lichten. Uiteindelijk wordt zo'n 20 procent van alle aanvragen gehonoreerd. Veel Iraniërs vragen daarom asiel aan en komen illegaal het land binnen. Zoals de politieke activisten Sirus (35) en Hesam (25). Ook zij gebruiken gefingeerde na men. Ze zijn nauw betrokken bij de oppo sitie in Iran, de Groene Beweging. Sirus staat in Iran op de zwarte lijst van mensen die vanwege hun activiteiten ter dood ver oordeeld kunnen worden. Volgens Amnes ty International zijn vorig jaar in Iran 338 opponenten van hetjregime geëxecuteerd. Het tweetal is op eigen houtje naar Istan bul gekomen. Ze piekeren er niet over asiel aan te vragen. Sirus: „Ik wil absoluut niet als vluchteling door het leven. Ik ga te rug zodra ik kan. In Iran staat veel te ge beuren. Mensen komen eindelijk in op stand." De Iraniërs in Turkije hebben het niet ge makkelijk. Ze worden gediscrimineerd, ze mogen niet werken en moeten constant op hun hoede zijn voor de lange arm van Teheran. Dat weet ook Europarlementa riër Marietje Schaake (D66). Zij sprak, als lid van een delegatie van de Amerikaanse mensenrechtenorganisatie OMID, in maart met ruim zeventig vluchtelingen in Van. Ze vindt dat Europa zich het lot van de Iraanse mensenrechtenactivisten, jour nalisten, studenten en andere vluchtelin gen moet aantrekken. „Het is schandalig dat Europa zo weinig politieke vluchtelin gen uit Iran opneemt", aldus Schaake. De meeste Iraniërs komen uiteindelijk terecht in de VS, Canada of Australië. „Maar ook Europa zou een vrijhaven voor hen moe ten zijn." Schaake pleit ervoor de vluchte lingen op te vangen in zogeheten shelter cities, een bestaand project van de Europe se Unie dat nooit echt van de grond is ge komen. „Dissidenten worden, tijdelijk, in bepaalde Europese steden opgevangen, zonder dat ze het hele asieltraject hoeven in te gaan." In Van maakt mensenrechtenactivist So- ner Calisan duidelijk grote moeite te heb ben met het onderscheid dat wordt ge maakt tussen politieke vluchtelingen en an deren. „Jonge, politieke activisten, die in Iran gezocht worden, hebben de beste kans asiel te krijgen en naar een ander land te kunnen. Een lid van de oppositie dat hier onlangs aankwam, was in nog geen twee weken tijd op weg naar Cana da." Calisan is blij voor de politicus, maar vindt, 'het niet uit te leggen aan andere Ira niërs of Afghanen die al jaren wachten'. „Vooral voor de Afghanen, die uit Iran ko men, is het moeilijk. Geen enkel land wil hen hebben. Het gaat vaak om grote gezin nen, mensen die laag zijn opgeleid." Dan, geëmotioneerd: „Deze mensen zijn het slachtoffer van een groot politiek spel. Iran is nu de grote vijand van het Westen, terwijl Afghanistan alweer oud nieuws is en te gecompliceerd." Fatma Erdemci van hulporganisatie Maz- lum-Der sluit zich hierbij aan. „Zo creëer je een bizarre wedloop onder vluchtelin gen uit Iran. Waarbij de Afghanen vrijwel De 2-jarige Efsane was 2 maanden oud toen haar ouders met haar naar Turkije vluchtten. steeds buiten de boot vallen." Zoals de 21-jarige Meryem, die samen met haar echtgenoot en haar destijds 2 maan den oude dochtertje Efsane, twee jaar gele den via de bergen naar Turkije vluchtte. Meryem is Afghaanse, maar geboren en ge togen in Iran. Vier jaar geleden besloot haar familie terug te keren naar Afghanis tan. „Maar de situatie in Kabul was er al leen maar slechter op geworden. Vooral voor vrouwen was het erg gevaarlijk in de stad", vertelt ze aarzelend in een vervallen, armoedig onderkomen in Van. Het gezin besloot Afghanistan opnieuw te verlaten en naar Iran terug te keren. Maar als soennitische moslims werden ze in het sjiitische Iran niet met open armen ontvan gen. „De discriminatie was groter dan voor heen. We werden niet langer als echte moslims beschouwd." Het gezin vertrok opnieuw. Voor 3.000 dollar werden ze over de Turkse grens ge bracht. De eerste asielaanvraag werd afge wezen, de tweede loopt nog. Meryems echtgenoot verdient nu 2,50 euro per dag met auto's wassen. „We blijven hopen op een beter leven voor onze dochter." reageren? spectrum@wegener.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 105