me kwijt zijn ben ik in de kerk' Warme stoven voor voeten rijken Familiestichting wil naadje van de kous weten over grafrecht Borsele Groto Bloomkool 21 Dorpen en buurtschappen op Schouwen-Duiveland hebben hun eigen sfeer. In deze serie vertellen dorpsbewoners hoe zij die ervaren. per stuk v 0,2)0 1 1 Of 1 1 groen, geel en rood C ij p'~ per kilo "%j I j dinsdag 5 oktober 2010 mmzmmMmmsm:. DORPSBEWONERS „Ik kreeg het aanbod om met de televisiemakers mee, te gaan eten en als figurant mee te lopen in de optocht. Dat zou nog betaald worden ook! Maar dat heb ik niet gedaan want ik moest toezicht houden in de kerk." door Marijke Vaefi Dreischor is zijn dorp. Dat is overduidelijk wanneer hij stralend over de ring loopt met op de revers zijn Koninklijke on derscheiding. Het lintje, toegekend vanwege jarenlange inzet als onbe zoldigd koster, moet zichtbaar zijn wanneer hij voor de krant wordt geportretteerd bij de Sint Adriaans- kerk op de ring. Want dat is de plek waar de 82-jari ge Wannes Dorst een belangrijk deel van de dag doorbrengt. „Als ze me kwijt zijn ben ik in de kerk." Soms voor een kerkdienst, maar meestal om het gebouw schoon te maken, alles gereed te zetten voor een van de vele concer ten die in het monument worden gehouden of om koffie te schen ken voor de bezoekers van zo'n evenement. De kerk is voor Wan nes Dorst ook bij uitstek de plek waar hij andere Reisenaren ont moet. „Zelfs buitenkerkelijke dorpsbewoners willen het gebouw in stand houden, omdat het zo mooi is. Daarom zijn er altijd vrij willigers beschikbaar wanneer er iets moet gebeuren." Het schoonmaken van het monu ment bijvoorbeeld, over enkele we ken wanneer de bouwvakkers zich terug trekken omdat de huidige restauratie van de toren en de graf monumenten is afgerond. „Toen dat werd aangekaart meldden zich direct enkele tientallen vrijwilli gers om te helpen." Daarom woont de bejaarde koster nog altijd graag in het dorp, waar heen zijn ouders verhuisden toen hij 2 jaar was. „De dorpssfeer is anders dan vroe ger, maar de gemeenschap is nog steeds goed met elkaar. De men sen zijn bereid om hard te werken, ook wanneer hun dat geen geld op- Acht kinderen Wannes Dorst werd in 1928 gebo ren in Sirjansland, indertijd beho rend bij de gemeente Oosterland. Toen hij 2 jaar was verhuisden zijn ouders naar Dreischor, waar zijn va der ais landbouwer werkte voor het gezin van 8 kinderen. Wannes was de vierde. 6 In die tijd telde Dreischor drie bak kers, drie smederijen, twee tim mermansbedrijven, een textielwin- keltje en veel kruideniers, olieboe- ren en kolenboeren. Evenals een broer en een zus bleef Wannes Dorst ongetrouwd. Hij woont nog zelfstandig. levert." Voor Wannes is dat laatste vanzelfsprekend. Als vierde telg in een gezin met acht kinderen leer de hij al jong dat iedereen moest meehelpen om eten op tafel te krij gen. „Mijn vader was landarbeider en mijn moeder hielp ook mee op het land. Wij, kinderen, hoepel den, knikkerden en speelden ver stoppertje. We speelden in het he le dorp, maar moesten al jong naar het land. In de zomer raapten we korenaren die na de oogst ble ven liggen op het land. Die liet mijn vader dorsen zodat we van de tarwe brood konden laten bak ken bij de bakker. In het najaar raapten we uien en aardappelen om goedkoop te kunnen eten. Want we waren arm, net als ieder een toen." Behalve hun armoede deelden de dorpsbewoners in de jaren dertig van de vorige eeuw hun lief en leed. „Er werden veel buurpraatjes gehouden op straat en mensen hielpen elkaar." Ook de vele kleine winkeltjes maakten het dorp levendig. „Er was zelfs kermis." Gezelligheid, die Wannes Dorst te genwoordig herkent tijdens de Vlasdag, Koninginnedag en dè jaar lijkse rommelmarkt op het dorp. „Dan worden bij mij in de schuur oliebollen gebakken om te verko pen ten bate van de kerk." De Sint Adriaanskerk op de ring van Dreischor, speelde reeds een rol in het leven van Wannes Dorst toen hij nog kind was. „Mijn vader was hulpkoster en ik moest vaak met hem mee om te helpen. Dat vond ik best leuk. Op zondag stak vader in de kerk de kachel aan en vulde de huurstoven van rijke mensen met gloeiende turfjes. Ik moest die sto ven op de juiste plek zetten, zodat de rijken geen koude voeten kre gen tijdens de dienst." Het vrijwil ligerswerk van de hulpkoster werd steeds omvangrijker omdat de kerk zich op den duur geen betaal de koster meer kon veroorloven. Zo werd eerst zijn vader en later Wannes zelf onbezoldigd koster. „Maar ik doe het werk niet aileen hoor. Er is altijd een groepje men sen dat helpt." Vorig jaar, toen in Dreischor opnamen werden ge maakt voor de televisieserie over Annie M.G. Schmidt dijde die groep uit tot een complete cast. „Dat was leuk! Ik was de hele dag bij de opnamen en zorgde voor koffie en thee. Het was heel leven dig op de ring. Vooral toen er ook soldaten en paarden bij kwamen. De televisiemakers boden me aan om met hen mee te gaan eten en als figurant mee te lopen in de op tocht. Dat zou nog betaald worden ook! Maar dat heb ik niet gedaan want ik moest toezicht houden in de kerk." Nu, vanwege restauratie van de toren en praalgraven, geen evenementen kunnen worden ge houden in de kerk houdt Wannes dagelijks bij hoe de werkzaamhe den vorderen. „Het wordt prach tig! Over een maand hopen we te kunnen beginnen met de schoon maak. Dat moet ook wel want heel december is volgeboekt." DE GOEDKOOPSTE VAN ZEELAND door Raymond de Frel NIEUWDORP - De Stichting Familie De Koeijer doet een beroep op de Wet Openbaarheid Bestuur (WOB) om duidelijk te krijgen welk extra onderhoud de gemeen te Borsele uitvoert op haar begraaf plaatsen. De stichting beheert door het hele land familiegraven. Zo ook die van de grootouders van voorzitter LAdriaan de Koeijer in Nieuwdorp. dij betaalde onder protest 580 eu- i per graf aan de gemeente Borse- |ém de grafrechten met tien jaar plengen, maar wilde graag we- telke diensten de gemeente fer levert. Hij stelt dat Borsele weinig tot geen onderhoud uitvoert. Het col lege van burgmeester en wethou ders liet hem weten dat het ge meentelijk onderhoud van de graf stenen bestaat uit een maal per jaar schoonmaken (vegen en algen- bestrijding) en het na verzakking opnieuw stellen van het gedenkte ken. Ook wordt de beplanting on derhouden. De Koeijer vroeg om een specifica tie van de onderhoudskosten, maar die heeft hij niet gekregen, stelt hij. „Kennelijk wil of durft de gemeente dat niet aan. Jammer, want nu ben ik genoodzaakt om een beroep op de WOB te doen." Borsele betaalt een kwart van het tarief en laat de gebruikers drie kwart betalen. „Borsele moet aantonen dat die 75 procent daadwerkelijk wordt be steed aan extra kosten voor de oude graven. Bij dat 'extra' gaat het om de vergelijking met de si tuatie waarin niet wordt betaald voor grafverlenging. Eigenlijk moet Borsele bij de uitgifte van een graf het volle tarief doorbere kenen aan de nabestaanden voor de komende veertig jaar of meer. Allen op die manier kun je een be graafplaats fatsoenlijk exploiteren en hoefje nabestaanden, als die er al zijn, niet naderhand aan te spre ken op nabetaling", stelt Adriaan de Koeijer DEZE WEEK: U VINDT ONS OP DE WEEKMARKT: GOES Dinsdag 07.30 - 16.00 KAPELLE Dinsdag 07.30 - 12.00 MIDDELBURG Donderdag 07.30- 16.30 VLISSINGEN Vrijdag 07.30 - 16.30 Tevens kunt u dagelijks terecht in onze winkel in Kapelle (naast de Aldi) Vroeger ook, alleen toert gebeurde dat zonder stress." foto Dirk-Jan Gjeltema

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 67