Veluwse safari
doe je op de fiets
Op safari, maar dan zonder
leeuwen, neushoorns of
olifanten. Karei Beckmans
pakte de elektrische fiets en
toerde op z'n gemak door
de Veluwse wildernis.
m reizen@wegener.nl reizen
024-3650360
Zaterdag 2 oktober 2010
I Laurenz Veendrick begeleidt
fietssafari's op de Vel uwe van
april tot en met oktober. Mee
fietsen kost 40 euro op werkda
gen en 50 euro in de weekein
den. Voor 15 euro extra zijn ook
de lunch en versnaperingen on
derweg inbegrepen.
Sinds kort biedt Veendrick ook
fietssafari's aan zonder gids
maar met gps-systeem op het
stuur. Hiervoor is wel enige ken
nis van deze vorm van navigeren
vereist, omdat soms wel erg on
opvallende paden worden ge
volgd.
www.veluwe-fiets-safari.nl
Ontspannen op de fiets op safari.
Een grotere tegenstelling is moei
lijk in een recreatief uitje te com
bineren. De Veluwe Fietssafari
die Laurenz Veendrick aanbiedt,
is in dat opzicht beslist bijzonder, misschien
zelfs uniek. Aan de noordelijke zoom van de Ve
luwe, bij het koetshuis van het voormalige sana
torium Sonnevanck in Harderwijk, is de start
en finish van de tocht. Onderweg wachten
wild, woestenij en veel stille natuur. Dat kun
nen burlen'de edelherten en wroetende ever
zwijnen zijn, maar die willen zich vaak goed
verstoppen. Zingende leeuweriken en lelieblan
ke pauwen staan ook op het programma.
Veendrick legt voor de start uit hoe hij op de
fietssafari is gekomen. „Ik woon al twintig jaar
hier in de bossen. Achter het huis strekt zich
30 kilometer Veluwe uit met 100.000 hectare
aaneengesloten natuurgebied. Het mooiste deel
van de Veluwe vind je hier. Vochtig beekland
schap, zandverstuivingen, heidevelden en heel
veel bos. Maar een bos is veel meer dan alleen
een bos. Dat probeer ik de mensen te laten
zien." De gids laat zijn enorme 'achtertuin'
zien vanaf de fiets. Maar dan wel een gemakke
lijke fiets waarmee je niet bij de eerste de beste
zandverstuiving vast komt te zitten."
Van huis uit is Veendrick wetenschapper. Psy
choloog en criminoloog om precies te zijn. Hoe
wel hij dat werk inmiddels heeft neergelegd,
fietst met de natuurgids toch ook af en toe de
wetenschapper mee. „Als mensen zeggen dat
ze een beetje bang zijn in het bos, leg ik ze uit
dat tegenwoordig juist de boeven het bos mij
den. Vroeger had je struikrovers die zich iniaos-
sen schuilhielden, nu vind je de boeven juist in
de stad. Omdat ze daar gemakkelijker hun
prooi vinden."
Na zijn pensionering is Veendrick safarigids ge
worden. „Ik fietste toch al bijna dagelijks hier
in de bossen. Dat wilde ik blijven doen, maar
dan anders. Nu maak ik vier, vijf keer per week
met groepen een fietssafari en laat ik veel onbe
kende, mooie plekjes zien."
Veendrick heeft de elektrobikes die hij gebruikt
(van de merken Flyers en Kalkhoffs en in alle
soorten en maten) aangepast aan het terrein.
Om de wielen zitten bijvoorbeeld brede terrein
banden. Ook de vering van de fiets is verbe
terd.
De tocht is 55 kilometer lang. Dat schrikt onge
trainde fietsers misschien af, maar met een batte
rij die flink kan 'meetrappen', is de klus bepaald
niet zwaar, laat staan bijzonder vermoeiend. De
accu gaat meestal de hele safari mee, maar voor
de zekerheid stopt Veendrick per twee fietsers
een reservebatterij in de fietstas. Onderweg wor
den tussenstops gemaakt bij historische monu
menten, bijzondere uitzichtpunten en uitspannin
gen waar de lunch en een verfrissing genuttigd
kunnen worden.
Zo bezien lijkt het alsof de safari niet of nauwe
lijks de gebaande paden zal verlaten. Maar al na
enkele kilometers, als we een voormalig galgen
veld, de eerste zandverstuiving en een vroegere,
Spartaanse boswoning hebben bekeken, wordt
het snel stiller. Fietssporen, afdrukken van herten
poten en door wroetende zwijnen verstoorde bos-
bodems verraden dat hier behalve Veendrick en
zijn safarigasten uitsluitend vaste bosbewoners
langskomen.
Ruim 50 kilometer lang onthaasten en toch stevig
doorfietsen. Je hoeft geen fervent fietser te zijn
voor deze afstand. Veendrick: „Ik heb hier al men
sen gehad van ver boven de 70. En gasten die al ja
ren niet meer hadden gefietst. Met de afstand
heeft nog nooit iemand een probleem gehad. Wel
kwam ik echtparen tegen die eindelijk weer eens
op gelijke snelheid samen fietsten."
Volgens de safarigids springen vrouwen meestal
zuiniger met de trapondersteuning om dan hun
partners. „Bij hen gaat de batterij dan ook vaak
langer mee dan bij mannen. Maar er zijn ook
mannen die voor de start melden dat ze helemaal
geen trapondersteuning hoeven. Dan zeg ik: 'die
kun je ook uitschakelen'. Na een tijdje zetten de
meesten de ondersteuning dan toch wel aan."
Bij Vierhouten wordt halt gehouden voor de
lunch. Want voordat we aan de stevige pannen
koek beginnen, meldde de maag dat ook de men
selijke batterij zo langzamerhand wat aanvullen
de energie nodig had.
Dan gaat het naar de Liesberg. Een uitzichtpunt
over de immense hei waar eerder militairen het al
leenrecht hadden. De paden die zij trokken, zijn
nu voor de safari, een enkele wandelaar en de bos
wachter van dienst. De leeuwerik lijkt die veran
dering nog steeds te bejubelen. Bijna terug op het
startpunt meldt ook de koekoek zich nog even. Al
lemaal geluiden waardoor je de stilte graag laat
verstoren.
Vlak voor de finish laat de natuur op een andere
manier zien dat zij leeft. Een omgevallen boom
blokkeert het smalle bospad. „Die lag hier giste
ren nog niet", meldt de gids. Veendrick kijkt wat
rond en duikt daarna het bos in om her en der
wat overhangende takken weg te halen, een paar
vermolmde stammen te verslepen en baant zich
daarna lopend met de fiets een weg langs het ob
stakel. „Als er een boswachter langskomt, zorgt
die wel dat de boom wordt verlegd. En anders
krijgen we straks een nieuwe bocht in het pad."
Ook dat is safari op de Veluwe.
Reageren?
redactie.reizen@wegener.nl
Fietssafari in afwisselende land
schappen. foto's CPD/HDC
