B luteal Si 8
BUuien.
jAOjiies
Bcmvnuut
Het is mei 1989 als een kraan twee pakketten van elk
tonnetje of zes op een perceel midden in de polder bij Rilland
plant. Voor Jacques Boonman komt een droom uit. Hij bouwt
er eigenhandig een 'blokhut' om er in te wonen. „Ik heb in '67
een halfjaar in Canada geleefd, daar hebben ze alleen maar
houten huizen. Sindsdien wilde ik er zelf ook één hebben."
dinsdag 28 september 2010
De warmte van een blokhut
Van een afstandje lijkt de woning een normale villa, eenmaal bij de voordeur zie je dat het huis bestaat uit balken die in die typische blokhutbouw
stijl in elkaar grijpen foto's Lex de Meester
n]e moet erg goed kijken,
wil je het zien. Van een
afstandje lijkt de woning
van Boonman, de motor
achter het succesvolle
Podium Reimerswaal, een
normale villa. Eenmaal bij de voordeur zie je
echter dat het huis bestaat uit balken die in die
typische blokhutbouwstijl in elkaar grij
pen. „Ik heb het huis samen met twee echte
vakmensen gebouwd", vertelt Boonman.
Het is een eenvoudig systeem legt hij uit. De
genummerde balken moet je in de juiste volg
orde op elkaar stapelen. „Op heel de onderste
verdieping hebben we geen spijker hoeven te
gebruiken."
Wie de woning van Boonman betreedt,
begrijpt meteen dat dit een bijzonder huis is.
Binnen waan je je echt in een blokhut. Alles,
ook de muren, is van hout. „In Canada zag ik
geweldig mooie blokhutten. Jaren later besloot
ik zelf ook een houten huis te bouwen. Ik
ben uiteindelijk bij Finnhouse in Gorinchem
terechtgekomen. Die importeren huizen uit
Finland."
Wat trekt Boonman nu zo aan in hout? „Hout
is warm. Letterlijk. Want de isolatiewaarde
van houten huizen is veel hoger dan stenen
huizen. Maar hout geeft bovendien een warme
sfeer, ook als het buiten druilerig en miezerig
is. In een stenen huis is het dan vaak zo kil."
Hout leeft, knikt Boonman. Dat had in de be
ginjaren wel een nadeel. „Het huis moet zich
de eerste tijd zetten. Het hout gaat werken.
Dan lig je 's nachts in je bed en dan, krak...
springt er opeens een balk. Nou dan schik je je
wel de pleuris."
In het gezellige huis valt één centraal punt
meteen op: de serre. Het is de werkplek van
Boonman, het hart van zijn werkzaamheden.
Daar regelt hij de theateroptredens en haalt hij
sterren als Jochem Myjer, Freek de Jonge en
Wibi Soerjadi naar de kleine dorpshuizen in
Reimerswaal. Het is een succesformule en Po
dium Reimerswaal is de kraamkamer gebleken
van Zeeuwse theaterliefhebbers én -talent. De
werkkamer ademt theater. De posters, de kiek
jes aan de muur van bevriende artiesten, het
papierwerk, de telefoon die steeds weer over
gaat. Jacques Boonman is een druk man. Gek
genoeg biedt de werkkamer hem juist rust.
„Rondom zijn er allemaal ramen. Het is net
alsof ik in de tuin zit te werken. Als het lekker
weer is, zet ik de puideuren open en hoor ik de
vogels. Ja, dat is echt heerlijk. Vroeger had ik
vanuit mijn werkkamer vrij uitzicht, helemaal
tot aan de Westerschelde. Jammer genoeg
staan er nu allemaal huizen." Inderdaad, die
ene bijzondere 'blokhut', eenzaam en alleen
in de polder is sinds enkele jaren verleden
tijd. Een woonwijk verrees in de klei en de
woning van Boonman wordt, behalve aan de
voorkant, nu omringd door andere huizen. „Ik
baalde als een stekker, dat mijn uitzicht weg
was. Ik dacht: 'Ze kunnen me wat', en ik heb
een jaar of vijf geleden samen met mijn zwager
een uitkijktoren gebouwd." Het bouwwerk
van houten palen, is zelf ontworpen, telt drie
verdiepingen en is een indrukwekkende acht
meter hoog. „Pas nog was het Sail Antwerpen.
Kwamen al die tallships langs. Prachtig. Ik heb
er toen drie kwartier gezeten."
Dennis Rijsbergen
Een uitkijktoren in de tuin, om over de nieuw
bouw in de omgeving heen te kunnen kijken.
„Ik heb het huis samen met twee vakmensen gebouwd", vertelt Boonman. „Het is een
eenvoudig systeem. De genummerde balken moet je in de juiste volgorde stapelen."
