spectrum 8
MARTIN BOSMA
Martin Bosma is
ex-journalist én de
rechterhand van
Geert Wilders. De
regeringsmacht
gloort voor de
vrienden: volgens
het lid van de
Tweede Kamer
pas de eerste stap
in de permanente
strijd tegen de
multiculturele
elite en de islam.
Zaterdag 25 september 2010
aar zit Geert", zegt Mar-
I tin Bosma. Hij knikt
I richting de door body-
m guards afgeschermde ka-
mer van de PW-voor-
man, een paar stappen verderop. Zo is het
al zes jaar: Bosma is bijna altijd in de buurt
van de Limburger. Ze vormden ooit sa
men de Groep Wilders, 'ergens drie hoog
achter' in het gebouw van de Tweede Ka
mer. Bosma werkte voor 500 euro per
maand als stagiair, Wilders zat als een
zaam Kamerlid in een veredelde bezem-
kast. Nu hebben ze een fractie van 24 man
en is de PVV uitgegroeid tot de derde par
tij van Nederland. Klaar om een kabinet
van CDA en WD in het zadel te helpen.
Wilders is de onbetwiste partijleider en
Bosma de fractiesecretaris, ook wel de chief
whip genoemd, de man die de PW-Kamer-
leden in het gelid moet houden. „We zijn
goede vrienden en collega's", zegt Bosma
over de relatie met Wilders. „We hebben
natuurlijk veel met elkaar meegemaakt."
Het eerste wat opvalt in de ruime kamer
van Bosma, is de Israëlische vlag voor het
raam. Een teken van solidariteit: in Israël
ligt volgens de PW'er de frontlinie van de
strijd tussen de islam en het Westen. Als
Israël valt, valt de vrije wereld. 'Misschien
hebben we over vijftig jaar een Gazastrook
in Rotterdam of Amsterdam' schrijft Bos
ma in zijn deze week verschenen memoi
res De schijn-elite van de valsemunters.
Kom bij Bosma niet aan met verhalen
over het erbarmelijke lot van de Pales-
tijnen. „Hou op, man. Je kijkt te veel naar
het NOS Journaal. Dat is niet goed voor je.
Er is helemaal geen humanitaire crisis. Dat
door Frank Hendrickx
foto's Phil Nijhuis
zegt die Obama, maar dat is lariekoek. Er is
ook geen strijd gaande tussen het Israëli
sche volk en het Palestijnse volk, zoals de
linkse media beweren, in werkelijkheid is
er sprake van een islamitische jihad die Is
raël wil vernietigen."
De betrokkenheid is niet zo groot dat Bos
ma ook actief mee zou gaan vechten als Is
raël ten onder dreigt te gaan. „Ze zien me
al aankomen met mijn buikje. En dan met
een geweer de Sinaïwoestijn in. Ik kan me
niet voorstellen dat het Israëlische leger is
geholpen met mijn twee linkerhanden.
Wij proberen Israël politiek te helpen. Dat
geldt voor de hele PW-fractie. Ik ben niet
de enige hier met een Israëlische vlag op
zijn kamer."
De gemeenschappelijke liefde voor Israël
schiep een band tussen Wilders en Bosma,
beiden werkten op jonge leeftijd in een
kibboets. Belangrijker was nog dat Wilders
'goede dingen had gezegd over de islam'.
„Zonder Geert zou dat onderwerp onbe
sproken zijn gebleven. Iemand moest zeg
gen dat er iets fundamenteels mis is met
de islam en dat massa-immigratie slecht is
voor Nederland."
De politicoloog concludeerde al vroeg dat
de islam een gevaar is. Als scholier las hij
de zeer kritische boeken van V.S. Naipaul,
volgde hoe een fatwa de Britse schrijver
Salman Rushdie ter dood veroordeelde en
zag de Twin Towers in zijn geliefde New
York ten onder gaan. „Ik zat vier jaar in
New York, als student en journalist. Ik zag
de Twin Towers vanuit mijn slaapkamer.
Het was mijn oriëntatiepunt als ik na een
avond stappen naar huis liep. Met gasten
uit Nederland ging ik ook altijd naar het
restaurant op de hopgste verdieping. En
toen waren die toren opeens weg... De
obers die mijn kopjes thee inschonken,
waren waarschijnlijk allemaal dood."
Hij schreef een sollicitatiebrief toen Wil
ders in september 2004 uit de WD stapte.
Het eerste gesprek ging goed. Buiten stond
een cameraploeg om de Limburger vragen
te stellen over zijn nieuwe beweging. Wat
moet ik zo zeggen, vroeg Wilders. „Minder
belastingen, minder misdaad en minder
multikul", zei Bosma. Enkele uren later
was dat antwoord op de landelijke tv.
Bosma groeide vervolgens uit tot Wilders'
trouwste secondant en de woordsmid van
de PW. Bosma leerde als journalist wat de
aandacht trekt en wat niet. „Ik houd van
de bondigheid van de Amerikaanse taal.
We hebben hier twee zinnen nodig voor
wat in de VS met één of twee woorden
kan. Uiteindelijk gaat het niet om specifie
ke woorden, maar om het nieuwe politie
ke verhaal dat de PW heeft geïntrodu
ceerd. Wij zijn volkse dissidenten die het
opnemen tegen de multiculturele elite. An
dere politieke partijen reageren steeds op
dat nieuwe verhaal. We hoeven eigenlijk
amper campagne te voeren. Dat doen on
ze tegenstanders al voor ons. door de PW
voortdurend aan te vallen."
De meeste partijen mijden het onderwerp
van immigratie en islam het liefst, meent
Bosma. Anders komt de interne verdeeld
heid aan het licht In zijn boek beschrijft
Bosma hoe één CDA'er bij een toespraak
van Wilders zegt: „Net als in 1933 (het jaar
waarin Adolf Hitier aan de macht kwam,
red.)" Een tweede CDA'er vertrouwt Bos
ma toe dat zijn achterban 'nog veel meer
