'Erg leuk en héél nostalgisch'
auto 15
Volvo V60: niks verhuiswagen
KLASSIEKER Guido Wal en zijn Citroen 2CV Charleston
STATIONCAR
'Sportbreak' rijdt net zo lekker als de sedan
door Lucas Boot
Het moest een kleine,
goedkope auto worden
voor op het platteland.
Met plek voor twee boe
ren en vijftig kilo aardappelen of
een vat wijn van vijftig liter. En zo
comfortabel dat eieren in een
mand op de achterbank niet moch
ten breken wanneer ermee over
omgeploegd land werd gereden.
De auto die het allemaal kon: de
Lelijke Eend van Citroën (2CV).
Drie jaar na de Tweede Wereldoor
log verscheen de 2CV op de
markt, en pas in 1990 'waggelde'
de laatste uit de fabriek. De teller
stond op ruim 5 miljoen Eendjes.
Een groot deel daarvan tuft inmid
dels rond in het rijk der autoheme-
len, maar gelukkig zijn er tal van
liefhebbers te vinden die het Fran
se cultautootje rijdende houden.
Een van hen is Guido Wal uit Mid
delburg. Hij is in het bezit van de
ze Charleston-uitvoering uit 1987,
herkenbaar aan de kleurstelling
lichtgrijs met donkergrijs. Zijn
Citroën is destijds gebouwd voor
de Duitse markt. Hij verschilt der
halve op wat punten met bijvoor
beeld een Franse Eend. Zo zit er
op het dashboard zit een schake
laartje om een grootlichtsignaal te
geven.
De voorliefde voor de 2CV heeft
Wal geërfd van zijn vader. „Bij ons
thuis reden we altijd Lelijke Een
den. Mijn vader was erg handig en
hield ze goed bij. We zijn er zelfs
met het hele gezin mee op vakan
tie naar Spanje geweest. Als er iets
mis was, kreeg mijn vader 'm met
wat simpele gereedschappen weer
aan de praat." Na zijn overlijden
bleef er nog éen Eend achter op de
parkeerplaats. „Die hebben we uit
eindelijk weggedaan. Dat voelde
heel naar. Ik bedacht me op dat
moment dat het me toch wel erg
leuk leek om er ooit nog eens een
tje te kopen."
En zo geschiedde. Met hulp van
zijn schoonvader knapte de Mid
delburger zijn Eendje op. „Toen ik
'm kocht was het best een roest
bak. Nu ziet-ie er weer perfect uit.
Deze zomer hebben we voor het
eerst mee gereden. Kids op de ach
terbank, dakje opgerold, zonnetje
erbij. Geweldig leuk en ook heel
nostalgisch. Precies zoals ik me
had voorgesteld."
Bent u ook in het bezit van een
bijzondere auto? Oud of nieuw?
Stuur dan een mail naar de re
dactie van deze krant.
vrijdag 24 september 2010
Wanneer Volvo, stationcar-
merk bij uitstek, met een
nieuwe sedan komt, de S60,
weet iedereen dat de bijpas
sende V60 niet lang op zich
zal laten wachten.
door Robbert Keegel
Waar de S60 er, voor
het Zweedse merk,
ongekend sportief
uitziet, heeft de
V60 ook niéts van
de voormalige vierkante verhuis
wagens, maar mag eerder een titel
als 'sportbreak' of zo dragen. In ie
der geval rijdt hij net zo lekker
vlot.
De ombuiging van het imago van
deze Zweden begon al voordat ze
in 1999 door Ford werden aange
schaft en zal zich ook wel voortzet
ten nu ze, om puur financiële rede
nen, weer zijn doorverkocht aan
het Chinese Geely. Tot nu toe heb
ben de Chinezen zich nog niet
met de bedrijfsvoering bemoeid.
Onder Ford is Volvo opgebloeid,
maar is toch te klein om geheel
zelfstandig te kunnen overleven.
Precies is dat niet na te gaan, maar
of ze nu de laatste jaren autonoom
winstgevend waren moet worden
betwijfeld. In ieder geval beschik
ken ze nu weer over moderne tech
niek, vooral wat motoren betreft.
Ook met alternatieve aandrijvin
gen, lijken ze de boot nèt niet te
missen.
Veiligheid is per traditie een van
hun sterke aandachtspunten en
wat dat betreft lopen ze ook nu in
de voorste gelederen. De V60 zit
er boordevol mee, met de adaptie
ve cruise control als voorlopig
hoogtepunt, met de functie bij
een dreigende aanrijding (ook en
vooral met een voetganger) de au
to helemaal tot stilstand kan breng
en. Deze zogeheten City Safety is
nu standaard.
Ondanks al die mogelijke elektroni
sche engelbewaarders is de V60
toch echt een lekkere rijdersauto
De V60 is een stationcar, maar heeft niets van de vierkante verhuiswagens die Volvo zo populair heeft gemaakt.
foto's CPD
geworden. Vooral wat onderstel
techniek betreft hebben ze daar in
Gothenborg erg veel van Ford op
gestoken: de techniek is een eigen
invulling van wat Ford met de
Mondeo presteert. Veel beter is er
momenteel dus niet beschikbaar.
Hij rijdt dus werkelijk héél
erg goed, waarbij geen en
kele afbreuk is gedaan aan
het comfort. Het ziet er
van binnen prachtig uit, met een
zinvoller invulling van de esthe
tisch zo aardige vrijstaande mid
denconsole, die in eerdere editie
wel mooi, maar vooral onhandig
was. Alles wat je eronder wegstop
te vloog er bij de eerste de beste
bocht weer uit - met de akelige
mogelijkheid dat er dan iets onder
je pedalen terechtkwam.
Op zijn wielbasis van 2,78 m heb
ben de inzittenden niet te klagen,
ook niet wat hoofdruimte betreft
onder het mooi aflopende dak. De
bagageruimte meet nog altijd 430 1
met de 40/20/40 neerklapbare ach
terbank in de zitstand en 12411 als
die plat gaat.
Beduidend minder dan de 1600 li
ter van de V70.
De V60 is er met benzinemotoren
van 2,0 tot 3,0 liter en 203 tot 304
pk (en er komt een 1,6 aan) en die
sel van 163 en 205 pk. De prijzen
beginnen bij 35.995 euro, voor een
diesel bij €40.495.
Het dashboard is sober, maar slim. De middenconsole is handig.
Guido Wal in zijn Eend: 'dakje opgerold, zonnetje erbij'. foto Ruben Oreel
éH
