5 spectrum
Film by the Sea
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
poldermodel
Zaterdag 18 september 2010
Een week lang leven op de vierde verdie
ping van hotel Arion met voor de deur
de zee die zich eerst grijs toont en dan
plotseling onder wolkenflarden en zon-
flitsen groen verschiet De westerstorm die ik
nog ken van heel klein kind, dat op een Schou-
wense dijk tegen de wind leunde, zorgt vooral 's
nachts voor spannende achtergrondmuziek.
Zo'n week zou je iedereen cadeau willen doen.
We worden gevoed met zeefruit: wanneer ik
aan mijn toch voortdurend gewassen handen
ruik, blijft de lucht van mosselen en oesters,
krab- en krukels hangen. De eerste platte oesters
gleden gisteren naar binnen, op hetzelfde mo
ment dat de jury van Film by the Sea unaniem
tot de conclusie kwam dat 'Submarino', de
nieuwste film van Vinterberg (Festen), naar het
boek 'Submarino' van Jonas Bengtsson, ons het
meest tot diep betrokken kijkers heeft gemaakt.
Het was voor ons een week van films over het
menselijk tekort en pogingen om ondanks alles
de communicatie toch maar op gang te houden.
Pogingen die tot machteloos veel geweld leid
den en dat allemaal met wisselend succes zicht
baar gemaakt op film. De communicatie binnen
de jury leidde tot vrolijke saamhorigheid en een
opgewekt schoolreisjesgevoel als bijvangst.
Voor de alleen levende vrouw zijn de gezamen
lijke maaltijden aan al die Vlissingsche tafels
hartverwarmend, je zou er bijna gericht van
gaan daten: 'gezellige tafelgenoot gezocht,
Zeeuwse afkomst geen bezwaar!'
Festivaldirecteur Leo Hannewijk heeft voor het
twaalfde jaar weer een festival uit de Zeeuwse
klei getrokken dat zich onderscheidt van alle an
dere festivals op dit gebied, met een team van
betrokken vrijwilligers. Jurylid Franca Treur
overnachtte deze week stoer in haar eentje in
een strandhuisje, maar nu de storm aanwakkert
komt ze toch schuilen binnen de stadswallen en
hotelmuren. Johanna Tersteege krijgen we nog
even te zien in een rol in een van de festival
films 'Waterfall' een in Nieuw Zeeland gemaak
te film. Zij is bekend genoeg in ons land, maar
zij werkt heel veel in het buitenland: Hongarije,
Duitsland, Frankrijk. Prachtige verhalen over sa
menwerking en vreemd gedrag van regisseur
Jean LucGodard, samenwerking die op het laat
ste moment werd afgeblazen; ontmoetingen
met Stanley Kubrick en zijn familie, aan tafel
hangen wij aan haar lip.
Ook schrijfster Rosita Steenbeek en Kees van
Kooten zijn in het anekdotisch vlak sterke vertel
lers. Mijn verhaal van een vrolijk opgestart inter
view met wereldberoemde regisseur Robert Alt-
mann, die na een aanvankelijk welwillend beant
woorden van mijn vragen bij het belanden aan
de gevoelige grens van het bespreken van zijn
leeftijd in het kader van de doelgroep voor wie
het interview bedoeld was, plotseling zonder
enige waarschuwing spierwit wegtrok, opstond
en wegliep. Een schaamtevol ogenblik in mijn
werkverleden, dat mij zeker een hele week to
taal van slag wist te brengen!
Na deze heerlijke wilde woeste Zeeuwse week
reizen wij vanmiddag weer terug naar dat ande
re Wilde Westen van de randstad, in de koffer
de Zeeuwse babbelaars en de herinneringen.
En ik weet zeker dat heimwee naar de grijs-groe
ne zee en al die verse vissen mij met kracht zul
len terugvoeren naar Zeeland, waar terugkomen
ook altijd een beetje thuiskomen betekent.
