Jesus Christ Superstar TERUGGESPOELD Marc van der Linden (40) mag zich de onbetwiste nestor van de Nederlandse royaltyjournalistiek noemen. Monique Brandt sprak met de hoofdredacteur van het blad Royalty en koningshuisdeskundige van RTL Boulevard, die nu werkt aan een boek over de nakomelingen van Bernhard. media@wegener.nl Zj. media j 024-3650570 Zaterdag 18 september 2010 Fascinatie voor het sprookje In de serie Teruggespoeld staat wekelijks de spot gericht op een filmklassieker die op veel mensen een onuitwisbare indruk heeft gemaakt. Uitgelaten kwam mijn moeder te rug van de bioscoop. Ze snelde naar binnen om de duffe thuisblij vers te vertellen wat voor een prachtige film ze net had gezien. ,,'Jesus Christ Superstar', wat was dat geweldig!", zuchtte ze. Na 'Sissi' was mijn moeder niet meer naar de bioscoop geweest. In het plat telandszaaltje draaiden ze namelijks alleen 'Ben Hur' en 'De kanonnen van Navarone'. Niets voor mijn moeder. Mijn zus die mee was geweest naar de reli-rockopera, keek nog wat beduusd uit de ogen en zat stil naast mijn moeder, die maar niet uitge praat raakte over 'die mooie Jezus en die leuke jongelui, die zo fraai zongen en dans ten in de woestijn'. Ik was thuisgebleven. Ik was ze beu, al die religieuze beats en goddelijk geïnspireerde tamboerijnen. In 1973 had ik al 15 jaar mis dienaarschap achter de knieën. Tal van ke ren 'Tantum Ergo' meegeblèrd en slaapver wekkende preken aangehoord. Eind jaren zestig was het zeurderige kerkorgel voor even verdrongen door ritmisch handgeklap van jongens en meisjes in soepjurken op het altaar, met slaggitaren en drumstellen. Maar na vijf van die beatmissen had ik het wel gehad met die nieuwerwetse koorge zangen, met teksten die bol stonden van ra re beeldspraak en manke vergelijkingen. Ik stond dus helemaal niet open voor de blij de boodschap waarmee mijn moeder terug keerde van haar celluloidopenbaring. Jaren later, toen Philip Toubus, die de rol van Petrus speelde in 'Jesus Christ Super- Ted Neely als de sympathieke en sexy Jezus in Jesus Christ Superstar. foto CPD star', zijn naam had veranderd in Paul Tho mas en pornoster was geworden, zag ik de film die nu nog steeds mensen in vervoe ring brengt. Zoals een collega: hij had de film in 1973 tien keer gezien en vond het nog steeds een 'fantastische cultfilm'. Hij heeft gelijk. 'Jesus Christ Superstar' was een andere Jezusfilm dan iedereen gewend was. Geen brave diender die zich gedwee aan het kruis liet slaan, maar een hippie, een rockster met twijfels, woede-uitbarstin gen en verliefdheden. Swingend en sexy. Maar toch geen echt rebelse zoon Gods, eer der een sympathiek knokkertje tegen zijn onafwendbare lotsbestemming. Toch was niet Jezus de echte ster in dit kas succes voor het toen nog jonge duo Tim Ri ce en Andrew Lloyd Webber. Dat was Ju das, vanuit wiens perspectief de film is ge maakt. Met zijn pezige lenigheid gaf Carl Anderson fraai uitdrukking aan de gevoe lens van angst, afgunst en verwarring, die Judas tot zijn einde zullen kwellen. Moeder, zus en tal van andere vrouwen wa ren helemaal 'into' Ted (Jezus) Neely. Zelf was ik al gauw bekeerd tot Yvonne Elli- man, die Jezus' liefje duivelsmooi speelde. door Ray Simoen van der Vorst, zijn huidige royalty partner bij RTL Boulevard. Het tweetal is nog immer niet toegela ten tot de door de Rijksvoorlich tingsdienst erkende Vereniging Verslaggevers Koninklijk Huis (WKH), omdat beiden niet 'se rieus' genoeg zouden zijn. Echte tegenwerking krijgt hij overi gens niet meer. Van der Linden: „Ik snap heus wel dat het belang van de Oranjes is om zo veel moge lijk geheim te houden. Op het mo ment dat wij alles weten, dat we te duidelijk te zien krijgen dat het ge wone mensen zijn, is de illusie weg. Willem-Alexander is af en toe nog te veel '9 to 5-royalty': we doen de deur dicht en dan willen we niet meer worden lastig geval len. Maar je kunt als royal niet ge woon zijn. Je bent nu eenmaal van koninklijke bloede. En vergeet niet: het koningshuis bestaat bij de gratie van het volk." Of de monarchie in zijn ogen toe komst heeft? „Ik denk dat het slim is dat Willem-Alexander met een buitenlandse is getrouwd en niet met een gewoon Nederlands meis je. Het sprookje moet in stand wor den gehouden. Op het moment dat Amalia straks verliefd wordt op de bakkerszoon, wordt het las tig. De royals leven bij de gratie van ons geloof in het sprookje. De vraag is natuurlijk of het nog wel van deze tijd is om van mensen te verlangen dat ze hun privéleven opofferen voor de monarchie. „Kan Amalia straks met een mos limjongen trouwen? Aan de ene kant hoop je dat ze die keuze zou kunnen maken, maar de grote vraag is of de maatschappij dat ac cepteert. Wij willen het sprookje. De drie B's - Baby, Bruiloft, Begra fenis - creëren een band. Dat we Amalia als baby'tje hebben gezien, zorgt ervoor dat we straks met tra nen in de ogen naar haar huwelijk zullen kijken. We hebben haar im mers zien opgroeien." Reageren? redactie.media@wegener.nl Vorig jaar zou De vrou wen van Prins Bern hard al in de winkels liggen. Zijn nieuwste boek over de gehei me liefdes en de bui tenechtelijke dochters van Bern hard is er echter nog steeds niet. „Maar ik ben nu echt in de afron dende fase", verzekert RTL Boule vards royaltydeskundige Marc van der Linden. Reden voor het opont houd is de research voor het boek, die hem op het spoor bracht van mogelijk nóg een buitenechtelijk kind van Bernhard. Het nieuws is nog niet helemaal keihard en veel wil hij er liever ook nog niet over kwijt. „Ik hoop dit jaar klaar te zijn", ver telt Van der Linden in zijn kan toor van uitgever Audax, waar hij als hoofdredacteur de scepter zwaait over 'zijn' blad Royalty. „Ik besef dat het een hoop ergernis zal veroorzaken bij de vier officiële dochters. Ik ben er niet op uit el lende van mensen voor het voet licht te brengen. Maar dit is mijn werk. Ik ben met alle kanten van royalty bezig. De officiële kant en de kant die onze royals liever ver borgen houden." De nietsontziende Oranjejager is milder geworden. „Journalistiek betekent voor mij een voortduren de discussie met mezelf over waar mijn grenzen liggen. Ik ben veran derd. Ik heb, in de tijd dat Wil lem-Alexander ging stappen en Marc van der Linden: „Ik ben er niet op uit ellende van mensen voor het voetlicht te brengen. Maar dit is mijn werk." foto Rick Nederstigt/GPD gen, op kunst, op cultuur. Ik ben een mens die het gelukkigst is op de bank met een boek. Al heel jong las ik alles wat los en vast zat over de Oranjes. Dus het was niet zo gek dat de hoofdredacteur van Weekend destijds zei: 'ga jij maar over royalty schrijven'. Het was eind jaren tachtig, begin jaren ne gentig makkelijker om aan nieuws te komen. Er werden nog geen me diatrainingen gegeven aan het hof, dus je ving nog weieens wat op: 'Heb je het al gehoord over Julia na?' Het was ook de tijd dat Diana en Charles in scheiding lagen. Ik was één van de weinigen met deze specialisatie: ik tikte me helemaal suf" Naast het schrijven kwam al snel de televisie erbij. Eerst met optre dens in middagprogramma's, later met Van Koninklijke Huize, het pro gramma dat hij maakte met Peter meisjes ontmoette, inderdaad rück sichtslos gejaagd op zijn vriendin netjes. Dat zou ik nu niet meer doen. Dat de drie dochters van Willem-Alexander en Maxima van wege de mediacode (een afspraak over wat wel en niet gefotogra feerd en gepubliceerd wordt, red.) niet zomaar gefotografeerd mogen worden op het schoolplein, daar kan ik aardig in meekomen. Vijf tien jaar geleden had ik gezegd: ze moeten niet zeuren. Ik ben heel kritisch geweest over koningin Bea trix. Ik vond haar te strak en te star. Nu zie ik dat het nodig is om afstand te scheppen in die functie. Ik blijf de grenzen opzoeken, ik blijf omstreden, maar ik heb er ook geen moeite mee mijn fouten toe te geven." Van der Lindens fascinatie voor het koningshuis zit diep. Op de la gere school in Den Bosch hield hij in de derde klas een spreekbeurt over Juliana en Beatrix. Hoewel hij in het begin van zijn journalistieke loopbaan als 16-jarige bij opna men van Sterrenslag interviewtjes met Vanessa en andere toenmalige Nederlandse sterren voor regiona le kranten maakte, werd schrijven over royalty al heel snel zijn ding. Na die 23 jaar geniet hij nog steeds van de koninklijke toeters en bel len. „Vorstenhuizen fascineren om dat al die koninklijke families zo lang de macht in handen hebben. Ze hebben zo'n enorme invloed gehad op samenlevingen, op oorlo Pllll

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 131