m
27 wonen
SI
150 kilo bagage op de bonnefooi naar Nieuw-Zeeland
wonen@wegener.nl
024-3650509
Zaterdag 11 september 2010
naar Milaan
Kampen ging Lensink aan de slag
als interieurarchitect voor bedrij
ven. „Dat was voor mij niet meer
dan logisch. Mijn vader was archi
tect en ik heb het vak thuis met de
paplepel binnen gekregen", zegt
Lensink.
Het is werk dat ze nog steeds met
plezier doet. „En dat blijf ik ook
doen. Ik heb ontzettend veel
stands voor beurzen ontworpen.
Zo heb ik bijvoorbeeld tien jaar
voor de Woonbeurs gewerkt. Ik
vind dat veel te leuk om er hele
maal mee te stoppen."
Hoewel niet ontevreden, besloot
Lensink in 2008 toch de grote
sprong te wagen met haar eigen
ontwerpen. „Dat ik niet direct van
af de Academy ben begonnen met
eigen Ontwerpen, heeft veel te ma
ken gehad met onzekerheid. Maar
op een gegeven moment bereikte
ik toch een punt van: 'als ik het nu
niet doe, dan doe ik het nooit
meer.' Vanaf dat moment ben ik
het serieus aan gaan pakken. Hoe
je het ook zegt, het was toch mijn
droom om als zelfstan
dig ontwerper voet aan
de grond te krijgen."
Onder het motto 'For
ward to Basic' ging
Lensink aan de slag. „Ik houd van
het ambacht en zoek in mijn werk
naar de oorsprong van spullen.
Het is interessant een paar stap
pen terug te gaan. Maar daar staat
tegenover dat ik wel de kennis van
nu heb en ben opgeleid. Ook dat
kan ik niet negeren. Op die ma
nier probeer ik naar de essentie
van een tafel of stoel te kijken. Dat
zit dus ook in mijn werk", zegt
Lensink.
De eerste resultaten van die aan
pak waren de 8k Table Cloth-stoe-
len en 50K Table Cloth-tafel
(foto 2), die inmiddels lijkt uit te
groeien tot een icoon van haar
werk. Dit jaar voegde ze daar on
der meer de Thanks to Gerrit-stoel
(foto 3) aan toe. Met het ontwerp
van de Easy Chair (foto 1) komt
haar filosofie wellicht nog uitdruk
kelijker tot uiting. De strak en mo
dern vormgegeven stoel komt
voort uit een constructie die al in
de middeleeuwen is bedacht.
Het is dus niet zo dat je vanwege
je afkomst kiest voor een wat lan
delijke aanpak? „Je doelt op de
roodgeblokte tafel? Nee, zeker
niet. Ik heb geen hang naar het lan
delijke. Dat maakt mijn andere
werk ook wel duidelijk, denk ik.
Hooguit kun je zeggen dat de
no-nonsense mentaliteit van de
Tukkers wel in mijn werk terug te
vinden is", zegt Lensink.
Maar met producten alleen ben je
er dus niet? „Nee, dankzij mijn
werk voor de woonbeurs heb ik
goed kunnen zien hoe de dingen
werken. Je komt er met een mooie
tafel niet zomaar tussen. Je zult je
zelf moeten laten zien."
Samen met collega-ontwerper Jes
se Visser besloot ze aan de weg te
gaan timmeren. Ze huurden ruim
te op de Woonbeurs en lieten hun
spullen op de Dutch Design Week
zien. Toen collega's als Kiki van
Eijk, Joost van Bleiswijk en Maar
ten Baas dit jaar besloten het Mila
nese Lambrate te veroveren tij
dens de wereldberoemde meubel
beurs in die stad, stonden Geke
Lensink en Jesse Visser ook al snel
hun busje in te laden om hetzelf
de te gaan doen. „Dat heeft ons
veel goed gedaan. Daarmee heb
ben we bijna letterlijk een stukje
status gekocht. Sindsdien krijgen
we steeds meer aanvragen uit het
buitenland om beeldmateriaal en
heeft het toonaangevende L'Offi-
ciel een pagina aan ons besteed",
zegt Lensink.
Ook blijkt vanwege de gang naar
Milaan dat voor winkeliers de
drempel lager is geworden om
haar producten in het assortiment
op te nemen. „Winkeliers verko
pen het liefst iets dat een beetje be
kend is, zeker in deze tijd waarin
het allemaal wat moeizamer gaat."
Maar ondanks alle aandacht is het
ook dan nog geen echte vetpot.
„Nee, maar zo ben ik ook niet aan
het werk gegaan. Mijn roodgeblok
te tafel doet het heel leuk in tijd
schriftproducties, maar voor de ge
wone verkoop is die natuurlijk
minder geschikt. Veel te druk en
te aanwezig in een kleine ruimte.
Om die reden is die nu ook in het
wit te koop."
Vandaar dat Lensink zich ook met
interieurprojecten bezig blijft hou
den. „De TM Collectie van Jesse
en mij staat in het Ducht Design
Hotel. Ook hebben we Loods 6
rond het Inside Design-evene
ment in Amsterdam ingericht. En
straks staan we gewoon weer op
de Dutch Design Week."
www.gekelensink.nl
Reageren?
redactie.wonen@wegener.nl
bouwkwaliteit is hoog. Moet ook
wel, want de traditionele houtske-
letbouw hier is matig. Bijna alle
huizen zijn koud, ook vanwege de
slechte verwarming met olieka
chels. Ik heb zelf 60 centimeter bre
de strobalen en een bekisting met
stro en leem toegepast voor de mu
ren. Binnen staat een grote cooker,
die als oven en dankzij een wet
back als verwarming fungeert."
Al met al toch een duur grapje zeker.
„Huizen zijn hier een derde goed
koper dan in Nederland, deels om
dat er geen overdrachtsbelasting
bestaat. Als je zelf bouwt, kun je
besparen op arbeid door woofers
in te huren. Dat zijn goede timmer
lui, die tegen kost en inwoning da
gelijks vier uur werken. Maar er
zijn ook factoren die het bouwen
duurder maken. Zo moet veel ma
teriaal, zoals glas en spijkers, uit
Australië komen. Dat is duurder."
Nog tips voor nieuwkomers?
„Eén belangrijke: ga eerst huren.
Kijk of het land bevalt, koop later.
Op sommige plaatsen, zoals in Mo
tueka, is weinig werk. Ik zie men
sen die om die reden weggaan.
Dat is zwaar, vooral als je nog met
een eigen huis zit. Je moet ook
kunnen leven met de wetenschap
dat hier aardbevingen voorkomen.
Eens per 250 jaar met een kracht
van 8 op de schaal van Richter.
Vooral rond Wellington. Die van
vorige week, in het hemelsbreed
300 kilometer zuidelijker gelegen
Christchurch, hebben wij ook ge
voeld. Het huis trilde. Die was niet
voorzien, geologen wisten niet dat
daar een breukzone ligt."
Meer weten? Mail Stephan Meijer
op stephan@smal.co.nz
V-ji Reageren?
redactie.wonen@wegener.nl
wie: Stephan Meijer (41) beroep: Archi
tect eerder: Denekamp, Oldenzaal,
Sydney nu: Motueka, Nieuw-Zeeland
(sinds 2005) burgerlijke staat: Ge
trouwd met Natalie (35), kinderen
Chloe (9) en Lotus (6).
In Nederland moet je voor een kippen
hok al vergunningen aanvragen.
„Dat is het andere extreme, maar
niet per se slechter. Ons huis past
perfect in de omgeving, daar heb
ik rekening mee gehouden. En de
crisis raakte ons niet, wel het leaky
building syndrome. Lekkende hui
zen, yeah. De overheid maakt zich
nooit druk over bouwregels, er is
geen welstandscommissie. Veel
mag, ook slechte huizen bouwen,
wat in de jaren tachtig en negentig
veel gebeurde. Die huizen zijn nu
verrot. Er ligt een claim van 20 mil
jard dollar tegen de overheid. Die
liet volgens de gedupeerden na
goede bouweisen te formuleren."
Het gezin Meijer.
Het huis, bovenop een berg in Motueka, trilde bij de aardbeving, foto's SM
