ilachtoffer
Kampioen vertoont gekke kuren
Eerste kikker is bij Oranje uit emmer
F
Nederlandse waterpolosters missen EK-finale
Ten Dam naar WK
door Frits Bakker Vijftigste van De Bruijn
NIJVERDAL - De zwarte gordijnen
op het podium van het Zinin thea
ter in Nijverdal vormden het de
cor voor een dramapartij. Twee
routiniers in het Nederlandse drie
banden, Jean Paul de Bruijn en Jan
Arnouts, joegen de toeschouwers
op de eerste dag van het Masters
toernooi zowat de zaal uit met
hun treurmars op het biljart. Wat
was er over van de grote spelers
die een carrière vol glans achter de
rug hebben? Jan Arnouts mocht
zich tenminste nog gelukkig prij
zen met de overwinning (45-39 in
58 beurten).
Voor Jean Paul de Bruijn restte al
leen nog een inhaalslag in de voor
ronden om morgen tot de beste
zestien spelers te behoren die de
eindronde spelen om de Neder
landse titel. Die schreef de 45-jari-
ge Hulstenaar drie jaar geleden in
Goes nog op zijn naam.
Hij lijkt nu ver van die vorm ver
wijderd, maar toonde gisteravond
een wonderbaarlijk snel herstel.
De Hulstenaar versloeg Ruud
Hölscher, een onbekende debu
tant, met 45-12 in achttien beur
ten, wat een gemiddelde beteken
de van 2.500 met een hoogste se
rie van negentien.
Het is een raadselachtig fenomeen
dat de beste Zeeuwse biljarter aller
tijden nu al drie jaar achtervolgt.
Dan weer haalt hij zijn vroegere ni
veau, plotseling wisselt hij dat af
met diepe inzinkingen. Met een zil
veren medaille op het WK drie
banden in 2005 in het Spaanse Lu-
go, achter de toen ongenaakbare
Daniel Sanchez, drong De Bruijn
dat jaar de top vijf van de wereld
ranglijst binnen. Hij speelde een
paar voortreffelijke toernooien
voor de wereldbeker, maar is net
zo snel weer weggezakt in de ano-
De Masters in Nijverdal betekenen
de vijftigste deelname van Jean Paul
de Bruijn aan een NK in hoogste
klasse. In de 49 voorgaande NK's
was hij in diverse spelsoorten
dertien keer de beste.
spelsoort
deelnames
titels
bandstoten
18
8
driebanden
11
1
kader 47/2
6
0
kader 71/2
3
2
libre
6
0
pentatlon
3
1
triatlon
2
1
totaal
49
13
Willem Adriaansens") bron Joop van den Oudenhoven
nimiteit. De kampioen begint
steeds meer gekke kuren te verto
nen. „Het is voor mij onverklaar
baar, ik weet dat ik goed kan biljar
ten, maar op belangrijke momen
ten, zoals WK's en worldcups kan
ik het niet meer waarmaken. En
misschien nu op de Masters ook
niet. Ik ben geen echte setspeler,
vind ik, maar hier spelen we naar
45 punten, daar moet ik dus ook
niet over zeuren."
De Bruijn heeft niet - zoals Dick
Jaspers bijvoorbeeld - gekozen
voor een profcarrière en reist ook
niet meer de wereld af om aan alle
toernooien mee te doen. Toch is
de Zeeuw nog op veel fronten ac
tief, zoals in de Nederlandse eredi
visie, in de Belgische competitie
en hij wordt door Nederland over
twee weken uitgezonden naar het
Europees kampioenschap voor lan
denteams in Ankara.
Hoe zal het dan met zijn vorm
zijn, vroeg hij zich gisteren na de
wanvertoning tegen Jan Arnouts
(0.672 gemiddeld) af „Het kan
niet anders of het komt terug", zei
hij, wat hij een sessie later op de
Masters al liet zien. „Ik ben topfit,
weeg 77 kilo, waar het ooit, op
mijn zwaarst, 94 was. Ik loop drie,
vier keer in de week zo'n zeven en
halve kilometer in een tempo van
12,5 kilometer per uur. En ik ben
gelukkig, privé en in mijn werk."
Het besef dat hij geen Dick Jaspers
is, die bijna altijd goed speelt en
niet voor niets aan de wereldtop
staat, is er al veel langer dan van
daag. „Daarom heb ik op mijn top
ook een financiële keuze gemaakt,
omdat ik niet het gevoel had dat ik
zoals Jaspers als een profbiljarter
zou kunnen leven. Ik ben blijven
werken, 24 uur per week. En ik ge
niet van biljarten, of ik nu goed
speel of slecht."
Zelfs nu op de Masters, zelfs na
die bedroevende start. Zes uur in
de morgen was hij gisteren vertrok
ken uit Hulst, voor drie uur in de
auto en een uur later aan het bil
jart. „Dat voer ik niet als excuus
aan, want ik heb me geen mo
ment vermoeid gevoeld. Ik ga van
avond nog een keer op en neer,
omdat ik liever in mijn eigen bed
slaap dan in een hotel."
Dick Jaspers, die de Masterstitel al
dertien keer pakte, begon het toer
nooi wel als een ware kampioen.
De Brabander versloeg de debute
rende Brabander Wilco van Wijk
met 45-19 in 21 beurten. Glenn
Hofman, ook van Delta uit Sluis
kil, maakte geen glanzende start.
De zestigjarige Herman Slikker zet
te de voormalige Europese jeugd
kampioen de voet dwars: 45-44 in
48 beurten. Hofman herstelde zich
met een overwinning op Ben Velt
huis. Hij ging in die partij van ac
quit met zeventien, de hoogste se
rie van de dag.
ZAGREB - De Nederlandse waterpo
losters zijn er niet in geslaagd de fi
nale van het Europees kampioen
schap in Zagreb te bereiken. Oran
je verloor gisteravond in de halve
eindstrijd met 10-7 van Rusland.
De periodestanden waren 3-1, 3-3,
2-1 en 2-2. Het duel begon met flin
ke vertraging door een onweers
bui.
In de strijd om brons treedt de
ploeg van bondscoach Mauro Mau-
geri vrijdag aan tegen Italië. De
Russinnen spelen om de titel te
gen Griekenland. Nederland werd
in de Kroatische hoofdstad niet
weggespeeld, maar keek wel voort
durend tegen een achterstand aan.
Pech tijdens de slotfase - schoten
tegen lat en paal - voorkwam dat
de spanning terugkeerde.
2009 in Mendrisio. Dit jaar is Hoogerland niet van de partij.
foto Vincent Jannink/ANP
als Milaan-Turijn, de Giro del Pie-
monte, misschien dat ik daar nog
kan rijden."
„En toch", houdt hij vol, „heb ik
voor wat mijn eigen rijden betreft
helemaal geen slecht gevoel over
dit jaar. Misschien lagen de ver
wachtingen gewoon wat hoog,
maar ik heb me in de Ronde van
Spanje vorig jaar pas goed in de kij
ker gereden. De bondscoach heeft
dat goed verwoord. Hij zei: vóór
die Vuelta had ik Johnny nooit
voor het WK geselecteerd. Wat ik
tot de Ronde van Spanje heb laten
zien dit jaar, is niet veel minder ge
weest. We mochten alleen niet
starten in de grote ronden en de
grote klassiekers."
Vooruit kijken naar volgend jaar
doet hij nog niet en uitspraken
over de nieuwe aanwinsten, Ricar-
do Riccó en Stijn Devolder, wil hij
al helemaal niet doen. „We moe
ten eerst maar eens zorgen dat we
de grote wedstrijden kunnen gaan
rijden, want dit jaar heeft iedereen
binnen de ploeg enorm gebaald."
Laurens ten Dam (foto), Koen de Kort en Ste
ven Kruijswijk completeren de WK-ploeg die
verder bestaat uit Koos Moerenhout, los van
Emden, Lars Boom, Korsten Kroon, Sebastian
Langeveld en Niki Terpstra.
door Leon ten Voorde
DEN HAAG - Tijdens het WK werd
het collectief van Oranje nog aan
>alle kanten geroemd. Maar het
toernooi is nog maar net ten einde
of de eerste kikker is al uit de em-
mer van ego's gesprongen. De al-
V tijd zo loyale Rafael van der Vaart
is zijn bijrol helemaal zat.
Voor de camera stond geen gefrus
treerde speler die zich liet meesle
pen door het moment, maar een
gelouterde international die don
dersgoed wist wat de lading van
zijn woorden was. De irritatie van
Rafael van der Vaart zat dinsdaga
vond na de wedstrijd tegen Fin
land diep. Zelfs nadat hij de eerste
emoties van zich had afgedoucht,
bleef hij achter zijn eerder gespui
de kritiek aan het adres van de
bondscoach staan. „Ik kan me niet
herinneren wanneer ik voor het
laatst negentig minuten voor Oran
je heb gespeeld", zei hij fuim een
uur nadat hij vol chagrijn van het
veld was gestapt. „En daar word ik
moedeloos van. Ik word altijd als
eerste naar de kant gehaald, dat is
een standaard wissel. Dit was mijn
84e interland, ik verdien het een
keer een hele wedstrijd te spelen."
Dat hij tegen de Finnen helemaal
niet zo goed speelde wilde er bij
hem niet in. Dat hij misschien
eerst maar eens bij zijn nieuwe
club Tottenham voor een langere
periode aan spelen moet toeko
men voordat hij aanspraak kan ma
ken op een basisplaats bij Oranje
ook niet. En dat de concurrentie
op het middenveld en voorin
moordend is, was voor hem ook
geen argument. Van der Vaart
vindt gewoon dat hij moet spelen
bij het Nederlands elftal. Altijd en
overal.
Zijn ergernis was ook een uitvloei
sel van de opgekropte woede die
al veel langer smeult bij hem.
De wissel van dinsdag was niet
meer dan de spreekwoordelijke
druppel nadat hij maandenlang op
zijn tong had gebeten.
Van der Vaart begon op het WK
nog in de basis, maar kwam na
het duel tegen Japan op de bank te
recht. Tijdens het toernooi in
Zuid-Afrika plooiden alle interna
tionals zich in het collectief Ook
Van der Vaart hield zijn teleurstel
ling knap verborgen, maar toen hij
afgelopen vrijdag in San Marino
bij de start van een nieuwe cam
pagne weer op de bank moest
plaatsnemen knapte er wat bij
hem.
Dat Eljero Elia na afloop van de
wedstrijd tegen Finland riep dat
hij vindt dat hij in de basis hoort,
kan iedereen schouderophalend af
doen. Elia is - met alle respect -
nog langs geen machtsfactor van
betekenis bij Oranje. Van der Vaart
is dat met zijn status uiteraard wel.
Dat uitgerekend een van de meest
loyale internationals bij de start
van een nieuwe cyclus nu een ein
de heeft gemaakt aan die solidari-
teitsgedachte bij Oranje is dan ook
Rafael van der Vaart loopt van het veld na zijn wissel tijdens de EK-kwalifi-
catiewedstrijd tussen Nederland en Finland. foto Koen van Weel/ANP
opvallend.
De eerste kikker is uit die volle em
mer vol ego's gesprongen. Bert
van Marwijk is normaal gesproken
geen coach die snel een telefoontje
met een van zijn internationals
pleegt, maar nu hij voor het eerst
met een gefrustreerde topspeler te
maken heeft, moet hij misschien
toch maar even een uitzondering
maken. Niet dat hij nou meteen
op de knieën moet voor een bele
digde speler. Maar als hij dit niet
meteen de kop indrukt, krijgt hij
volgende maand voor de belangrij
ke duels tegen Moldavië en Zwe
den een gefrustreerde (top)speler
terug, die niet van plan is een rol
op het tweede plan nog langer
klasseloos te accepteren. En dat is
fnuikend voor dat mooie collectief
van Oranje.
