sport 131
goed weer in Hoek
Spelers Kloetinge
krijgen vrije dag
RCS verdient meer dan
4-2-nederlaag in Celdrop
'Als trainers van de tegenpartij blijven zeggen dat
wij voetbal op z'n Belgisch spelen, dan moet dat
maar. Ik weet hoe graag wij willen aanvallen'
I
Karakteristiek
maandag 6 september 2010
W
Hoek-trainer Caby Demanet
door Frits Bakker
HOEK - De kopbal van Ruben
Wilson op de lat, de vrije kans van
Stijn Mahieu en John Schot die
maar net een fractie tekortkwam
om de bal van dichtbij langs de
keeper te tikken. Het waren hoog
uit die twee, drie kansen die de
wedstrijd tussen Hoek en Spaken
burg hadden kunnen beslissen.
Topvoetbal kan niettemin zonder
winnaar en zonder goals ook
boeien (0-0).
Het publiek in Hoek had in elk ge
val genoten van een attractieve
partij. Met John Schot voor de
thuisclub als de speler die zijn elf
tal vaak op sleeptouw nam vanuit
zijn positie achter de spits. De
Zeeuwse ex- prof bestreek het hele
veld, was dikwijls ongrijpbaar aan
de bal en straalde een ongekende
bezieling uit. „Ik voel me conditio
neel sterk", zei hij, nadat hij twee
minuten voor tijd min of meer
een publiekswissel had gekregen.
„Daardoor kan ik blijven jagen op
de bal, maar tegelijk voel ik me
ook een rustpunt in het elftal. Ik
krijg de vrijheid van de trainer om
creatief te voetballen."
Wie er nou aanvallend speelde in
de temposlag en wie behoudend
en laf, daar werden de twee trai
ners het na afloop niet over eens.
Gaby Demanet (Hoek) bekende
dat winnen van de titelkandidaat
te veel van het goede was geweest.
„Voor rust waren we in balans,
daarna brak het ons af en toe op
dat mijn aanvallers nog niet
scherp en fit zijn."
André Paus (Spakenburg) had
geen goed woord over voor de
speelwijze van de thuisclub. „Ze
ven man rond de zestien en drie
er voor, dat vind ik voor een ploeg
met zo veel klasse laf."
Daarmee schetste hij een verte
kend beeld, want Hoek toonde
zich voor rust de gelijke van de
Spakenburgers. Nick de Jong, snel
en dreigend, sprintte een paar keer
weg van zijn bewaker, Ferry Al-
fons verkeek zich op een diepte
pass, maar kon uiteindelijk met
een stiftbal toch nog net voorlangs
schieten.
Stijn Mahieu liet kort voor rust de
beste kans liggen. Hoek zette een
aanval op via Klaas Hellebaut en
Nick de Jong, de voorzet werd
door Mahieu aan de verste paal ge
mist. Uit de hoekschop kopte Jos
van Nieuwstadt hard in, de bal
werd van de lijn gehaald door
Amerzgiou. Demanet: „Ik moet
toegeven dat we na de rust tegen
die lange verdedigers van Spaken
burg niet veel meer hebben uitge
richt. Wat wil je ook: Nick de Jong
is nog niet helemaal fit. Ik moest
kiezen uit Mendes of Bouzambou
om hem te vervangen. De ene
spits is 1.40 groot, de ander 1.42,
hoe kunnen die mannekes het
zo'n verdediging lastig maken?
1 1
HOEK
SPAKENBURG
Van Nieuwenhuijzen
Taberima
Hellebaut
Rademaker
Van Nieuwstadt
L. Axwijk
Siereveld
Hessing
Koné
Verschraagen
Landuyt
Woudenberg
Van den Broeke
Rottiné
Alfons
Zwarthoed
Schot
4 89. Van de Haar
w? 90+1De Loof
Amerzgiou
Mahieu
Thijs Houwing
4 82. Pattinama
4 86. v.d. Meiracker
De Jong
Wilson
4 67. Mendes
65. Steur
Kaarten
Hoek: Van den Broeke
Spakenburg: Amerzgiou, Wilson
Scheidsrechter
Van Gijzen, Goudswaard
Aantal toeschouwers
11200
Toch heeft deze topper ons weer
sterker gemaakt, we kunnen nu
weer verder groeien."
Twee kansen voor de Spakenburg-
se spits Ruben Wilson hadden de
wedstrijd een andere wending
kunnen geven. Een keihard schot
van een paar meter afstand, in de
39e minuut, werd door Jörg van
Nieuwenhuijzen gestopt, een kop
bal net na de rust eindigde op de
lat.
Giovanni Siereveld vocht harde
duels uit met de lastige, vaak ook
irritante Ruben Wilson. Eén keer
greep de scheidsrechter in: hij riep
de twee spelers bij zich, sprak ze
bestraffend toe en liet ze elkaar de
hand schudden. „We zullen nooit
vrienden worden in het veld",- zei
Siereveld later. „Dat hoeft ook niet
op dit niveau. Ik houd er zelf ook
wel van om te incasseren en uit te
delen."
Het waren ook maar kleine smet
jes op een wedstrijd die bij tijd en
wijle mooie, korte combinaties liet
zien en zelden de indruk wekte
dat Spakenburg de verwachte su
prematie kon laten zien. „Ik had
met drie spitsen willen spelen",
zei Demanet achteraf. „Maar om
dat Spakenburg 4-4-2 speelt, heb
ik me aangepast. En als trainers
van de tegenpartij blijven zeggen
dat wij voetbal op z'n Belgisch spe
len, dan moet dat maar. Ik weet
hoe graag wij willen aanvallen."
John Schot, de man van de wed
strijd: „Het zal mij ook een zorg
zijn wat ze zeggen. Ik weet dat wij
net zo goed hadden kunnen sco
ren. Als Ferry Alfons die bal goed
meekrijgt, kan hij vrij naar het
doel lopen. En als ik iets sneller an
ticipeer op de kopbal van Stijn Ma
hieu, dan maken wij 1-0 en moet
ik het nog zien."
Maar uiteindelijk was iedereen het
er over eens dat de gedeelde winst
een verdiende afspiegeling was
van het spelbeeld.
door Jan Dagevos
KLOETINGE - De opluchting viel
van zijn gezicht af te lezen. Cees
Houtepen had met Kloetinge dan
wel een goede voorbereiding ach
ter de rug, het bleef gissen waar
zijn ploeg daadwerkelijk stond. De
spelers stelden hem zaterdag in
het eerste competitieduel met
Nieuw-Lekkerland redelijk gerust.
Kloetinge won bij de rentree in de
hoofdklasse met 2-0.
„De jongens verdienen een compli
ment", vond Houtepen, waarna
hij de selectie voor komende
maandag meteen maar een snip
perdag gaf De vrije dag werd met
gejuich ontvangen.
„We hebben heel veel gedaan in
de voorbereiding", legde de oefen-
meester uit. „We hebben heel veel
getraind en veel wedstrijden ge
speeld, soms wel drie per week.
Dan kan het geen kwaad om de
jongens vrij te geven."
Dat Kloetinge niet stilgezeten
heeft in de voorbereiding werd za
terdag in de eerste competitiewed
strijd tegen Nieuw-Lekkerland dui
delijk. De Bevelandse ploeg bulkt
van het (jeugdig) elan en straalt
teamgeest uit.
Het spel was wisselend: soms
oogstrelend, soms stroef maar
wel altijd degelijk. Tekenend was
dat Nieuw-Lekkerland niet één
kans kreeg. Kloetinge-doelman Ja-
co van der Schee hoefde slechts in
actie te komen bij terugspeelballen
en enkele, zwakke, afstandsscho
ten. „De verdediging stond als een
huis", vond Houtepen.
Kloetinge speelde achterin met
Maarten van Rosevelt en Björn
Quartel als vleugelverdedigers, ter
wijl Jaap Esser en Arjan van der
Smissen het centrum vormden.
Het viertal heerste in de persoonlij
ke duels, al dient gezegd te wor
den dat ze ook niet echt op de
proef werden gesteld door de niet
al te sterke spitsen van Nieuw-Lek
kerland.
De thuisploeg opende sterk en
kwam na veertien minuten op 1-0.
Etiënne Mallie speelde zich vrij,
bediende Sofyan Azzagari, die ver
volgens met een technisch hoog
standje de defensie en de keeper
van Nieuw-Lekkerland in de luren
legde.
Het was een mooie opsteker voor
de van de A-junioren overgeko
men Sofyan Azzagari, die daarna
overigens ver terugviel. „Dat had
te maken met de ramadan", zei
Houtepen. „Donderdag is dat afge
lopen en kan hij op krachten ko
men."
Kloetinge kon het niveau van de
eerste twintig minuten niet vol
houden. Dat had ook te maken
met het uitvallen van Mervin Nie-
mantsverdriet. Bij een duel kreeg
hij een speler vol op zich en had
daarna last van zijn schouder. Kloe
tinge raakte hierdoor een aanspeel
punt voorin kwijt.
Richard Schouten (hij speelde vo
rig seizoen in het tweede team
van Kloetinge) werd de vervanger
van Niemantsverdriet. Hoezeer de
invaller ook zijn best deed, het
hoofdklasseniveau was (nog) te
hoog gegrepen voor hem.
De i-o-voorsprong bleef zodoende
lang op het scorebord, totdat Cor-
né Schilperoort in de 73e minuut
Ingmar Quist met een lepe bQog-
bal bereikte. De aanvaller haalde
meteen uit: 2-0. De wedstrijd was
gespeeld, de eerste drie punten wa
ren binnen.
„Zo'n opening telt", zei Houtepen.
„Op naar volgende week, al krij
gen we dan wel een tegenstander
(Heerjansdam) van een ander kali
ber, denk ik."
1 Kloetinge-Nieuw-Lekkerland 2-0
(1-0). 14. Sofyan Azzagari 1-0, 73.
Ingmar Quist 2-0. Scheidsrechter:
B. Wattel (Serooskerke). Gele
kaart: Jaap Esser, Arjan van der
Smissen (beiden Kloetinge) en Er-
win Groenendijk (Nieuw-Lekker
land). Aantal toeschouwers: 300.
Kloetinge: Jaco van der Schee;
Björn Quartel, Jaap Esser, Arjan van
der Smissen, Maarten van Rose
velt; Corné Schilperoort, Sofyan Az
zagari, Etiënne Mallie (86. Ad van
Meel); Mervin Niemantsverdriet
(35. Richard Schouten), Daan Esser,
Ingmar Quist.
uitblinker van RCS, voor de 1-2.
Vervolgens kon Joey van der
Zweep de strijd beslissen, maar
vlak voor het doel slaagde hij er
niet in de keeper te passeren. Nog
geen minuut later kwam Geldrop
via Tugberk Yildirim op 2-2 toen
keeper Arvid Pieterse zich enigs
zins verslikte. „Door die gelijkma
ker knakte er iets bij ons", had Mi
chel Leonhart gezien.
De 3-2 kwam desondanks niet zon
der geluk tot stand. Een van rich
ting veranderd schot van Wesley
Plugers trof doel en in blessuretijd
maakte Parfait Luwawa er ook nog
4-2 van. „Heel jammer", keek
Leonhart terug. „We zaten goed in
de wedstrijd. We hadden de over
winning verdiend. Besar Xhoxhaj
speelde een fantastische wedstrijd.
Hij krijgt vaak kritiek, maar dit
mag ook weieens gezegd."
door Koen de Vries
GELDROP - Ondanks de 4-2-neder-
laag die RCS gisteren bij Geldrop
leed, keek trainer Michel Leonhart
met een goed gevoel terug op de
wedstrijd. Met een vertimmerd elf
tal had RCS het gelouterde
Geldrop goed partij gegeven. „Vori
ge week leverden we een wanpres
tatie in de beker bij Jeka. Nu heb
ben we goed gespeeld en hadden
we recht op de overwinning.
RCS keek bij rust tegen een
1-0-achterstand aan door een doel
punt van Sercan Ozcan. Na de pau
ze verzette de Souburgse eerste
klasser de bakens. De omschake
ling was een stuk beter. Na een
uur voetballen maakte uitblinker
Besar Xhoxhaj met een schitte-
Randy de Dreu van VC Vlissingen zoekt in het strafschopgebied van Best Vooruit naar een afspeelmogelijkheid. Op rend hakje gelijk en niet veel later
de achtergrond zijn ploeggenoot Thomas Ragut. foto Lex de Meester tekende Remco Felius, de andere
