SM Om deze tocht door de woestijn
en en oases te kunnen maken,
vlieg je eerst naar Cairo, de
hoofdstad van Egypte. Cairo ligt
op circa vier uur vliegen van Am
sterdam. Rechtstreeks vliegen
kan met KLM of met Egypt Air
(zie www.klm.com en
www.egyptair.com). Swissair en
Lufthansa vliegen met een over
stap (zie www.swiss.com en
www.lufthansa.com).
Wij maakten deze reis met Nile
Travel, de Egypte Specialist.
TT
reizen@wegener.nl
15 reizen
024-3650360
1 sssa H
iassl
Zaterdag 4 september 2010
de Witte Woestijn
Marsa Matruh J
Alexandrië
EGYPTE
Siwa oase
Shali
Greot
Sand
Cön
Bahariya oase
aS
Suez-
kanaal
Nk/ t' Sfcï
Cairo
ken. Met Tader hebben we geluk,
hij heeft zijn dienstplicht als kok
vervult. Veel meer dan het schrap
pen van de wortelen en het schil
len van de aardappels laat hij dan
ook niet aan mij over. De kip heeft
hij gisteren al gemarineerd. Hij
steekt een kartonnen doos in
brand, dat wordt de barbecue, en
gaat verder met het schoonmaken
van de groenten.
Tijdens een zoet glaasje muntthee
steekt de wind op. Lekker briesje,
denk ik nog, daar koelt de boel
wat van af. Tader is bijna klaar
met koken en kijkt enigzins zorge
lijk alvorens hij voor de zekerheid
nóg een windscherm bevestigt, zo
dat we van twee kanten beschut
zijn. Dat zijn er twee te weinig. In
no time verandert het briesje in
een zandstorm en het fijne zand
weet zijn weg overal te vinden.
Neusgaten en oren, camera's, tele
foons en ondergoed, overal zit
zand in. De enige oplossing is om
met het eten in de auto te gaan zit
ten. Gelukkig wel met een halve li
ter koud Sakara bier uit de koel
box, een gouden tip van een Duit
se hoteleigenaar.
Tader laat op zijn telefoon beelden
zien van zijn huwelijk. In de auto
is het kwik inmiddels volgens de
thermometer opgelopen tot 40 gra
den, dus ik wens Tader een goede
nacht. Hij slaapt op de chauffeurs-
stoel en ik ren naar de tent. Zo
snel als ik kan, duik ik erin en sluit
de rits achter me. Veel te lang
zaam. Bij de ingang ligt dan al zo
veel zand dat het lijkt of iemand
een kilo suiker heeft uitgestrooid.
We ontbijten vlak na zonsopgang.
De storm is voorbij en als we heb
ben ingepakt, zetten we koers naar
ons einddoel, de oase van Baha
riya. In de Supreme Council of An
tiquities Bahariya Oasis zijn elfin
1996 gevonden mummies tentoon
gesteld. Het museum lijkt meer op
een garage met elf glazen kisten. El
ke directeur van een Europees
oudheidkundig museum zou min
stens een linkerarm geven om één
mummie aan zijn collectie toe te
voegen.
Het International Hot Spring Elo-
tel in de oase wordt geleid door de
Duitser Peter Philipp Wirth. Bij
een derde bezoek aan Egypte in
1995 kwam hij in de Bahariya oa
se. Dat was liefde op het eerste ge
zicht en Wirth en zijn ouders
kochten van hun spaargeld een
stuk land waarop ze het hotel
bouwden. „We hebben al ons geld
in het zand gestoken", zegt hij.
Zand dat ik nog overal voel, na
acht dagen door de prachtige
Western Desert te hebben getrok
ken.
Nile Travel biedt naast tickets en
pakketreizen ook de mogelijk
heid tot reizen die individueel
worden samengesteld.
Zie www.niletravel.nl
Meer informatie over Egypte is
te vinden op de website
www.egypt. travel
Rrj Reageren?
pfe, redac-
tie,reizen@wegener.nL
Kamperen tussen de kalksteenformaties. Een kleedje dient als keu
ken. foto's Joost Brantjes
om zeven uur te vertrekken. Op
nieuw rijden we over het asfalt
door de woestijn. Als we bij een
roadblock onze vergunning laten
zien aan de dienstdoende soldaat,
worden we uitgenodigd op de
thee. In een turquoise geschilder
de kamer staan drie stapelbedden.
Comme ilfaut doen we onze schoe
nen uit en nemen plaats op de
grond. De vier aanwezige soldaten
zijn duidelijk blij nieuwe gezich
ten te zien. Mahmoud, een vrolij
ke jongen van 20 jaar in legerkle-
ding, legt uit dat het bewaken van
de snelweg zijn dienstplicht
vormt. „Hoe lang duurt dat in
Egypte en wat doe je zoal de hele
dag?", wil ik weten. „Twee jaar. En
eigenlijk doen we de hele dag
niets." De andere soldaten moeten
er hard om lachen.
Na een heerlijke picknick, die
chauffeur Tader heeft bereid, berei
ken we rond een uur of vier in de
middag het White Desert National
Park. Het landschap om ons heen
is wit als sneeuw en waar je ook
kijkt, verrijzen grillig gevormde
kalksteenformaties. Die blijken bij
namen te hebben, afhankelijk van
hun vorm. Zo blijkt de dwerg als
je hem van de andere kant bekijkt
ook zwangere vrouw te heten. En
is de champignon en de kip waar
schijnlijk de meest gefotografeerde
formatie.
Tader parkeert de landcruiser tus
sen een aantal van deze formaties.
Hier gaan we kamperen. Twee
tentjes worden opgezet. Hij beves
tigt een bontgekleurd windscherm
aan de auto en rolt geweven kle
den uit op het fijne zand;
dit is zijn keu-
