201 zeeland
Laten we het zo spelen en
Misbruikte Terneuzenaar wil genoegdoening
zeeland
nazomer
.^festival
ZEELflDD
brieven
Zeelandplant ruimt de
voorraad op!
Zeeuwse senioren i
Zeeuwse senioren 2
Ziekenhuizen
Eindspel
vrijdag 27 augustus 2010
NAZOMERFESTIVAL
Tot 50% korting op
het hele sortiment tuinplanten.
Heesters- hortensia 's-rozen- vaste planten
palmen-olijven
Alleen op dag 23 ustus van 9:00 - 16:00 uur.
kwekerij:
Ravesteinweg, Grijpskerke
www.zeelandplant.nl
info@zeelandplant.nl
06 -215 486 45
Brieven (max. 150 woorden)
richten aan:
Lezersredacteur PZC
Postbus 91
4330 AB Middelburg
0118-434005
lezersredacteur@pzc.nl
Ik ben 65-plusser en geboren en ge
togen op Noord-Beveland. Ik heb
met verbazing en ook wel met een
glimlach het artikel over senioren
op Noord-Beveland gelezen. Wat
hebben wij het toch slecht getrof
fen! Gelukkig dat zij die werden ge
hoord verre van ongelukkig waren.
Moet je alleen al de foto zien,
prachtig toch? Jammer dat het re
dactioneel commentaar er volko
men naast zit. Alsof alleen het on
derzoeksbureau het goed heeft ge
zien. Een paar correcties: fysiothe
rapie twee stuks in Kortgene en
Kamperland; mondhygiëniste in
Kortgene; huisartsen in Kortgene,
Kamperland en Wissenkerke en de
veearts in Kortgene. Alle artsen
hebben een apotheek aan huis en
zo nodig komen zij naar de men
sen toe. Hier op Noord-Beveland
zijn we niet geneigd om via de ge
meente zaken aan te passen. Liever
steken we eerst zelf de handen uit
de mouwen en lossen kleine pro
blemen op. Onze kappers en de ge-
hoortoestelzaken zijn nog in staat
om de senioren op Noord-Beve
land te bedienen. Laten we hopen
nog een lange tijd.
Leen Dees
Beatrixstraat 26, Wissenkerke
De kop in de krant van woensdag
over Zeeuwse senioren trok mijn
aandacht. Mensen op Noord-Beve
land moeten wel 1117,3 kilometer
per jaar reizen om al hun bood
schappen te doen, dat is per week
toch 21 kilometer. Ik heb toen
maar eens mijn kilometers per
week berekend. Nou woon ik in
een dorp waar alles voorhanden is,
dus dat zal wel niet zo veel zijn,
dacht ik. Dat viel tegen, de bezoe
ken aan de supermarkt, markt, war
me bakker en visboer brachten
mijn score op 8,2 kilometer per
week dat is per jaar 426,4 kilome
ter. Goes eenmaal per veertien da
gen en dat is op jaarbasis 478,4 kilo
meter. Dorp en stad opgeteld
904,8 kilometer per jaar. Conclu
sie: het verschil van een dorp met
en zonder basisvoorzieningen is
niet zo groot. Maar heeft uw dorp
een redelijk winkelbestand? Koop
dan veel op uw eigen dorp.
Wim Hoogerdijk
Zangvogelstraat 29, Heinkenszand
Twee ruimtes in de vestiging van
het ADRZ in Zierikzee worden ver
huurd. Tig ruimtes nog niet ver
huurd. Het lijkt wel of men niet
wil, dat een ander meedeelt. In
een artikel las ik over territorium
drift dat drie ziekenhuizen in Eind
hoven, Geldrop en Helmond en de
HAP in Zuid-Oost-Brabant een
geïntegreerde spoedpost gereali
seerd hebben. Dat is wat anders
dan Terneuzen links laten liggen.
Het ADRZ kan daaraan eens een
voorbeeld nemen. Het komt altijd
neer op leven of geleefd worden.
Durven of gedwongen worden
(door de overheid). Durf eens, lei
ding van het ADRZ!
J. de Jonge
Dolfijnstraat 12, Nieuwerkerk
'Eindspel' van Beckett Samuel.
Vertaling: Jacoba van Velde
Regie: Albert Lubbers.
Met Koen Van Impe (Hamm), Fabi
an Jansen (Clov), Celia van den
Boogert (Nell) en Die van Duin
(Nagg).
Gezien: woensdag 25/8
door Willem Nijssen
Zelf kan ik mijn jaren al
een tijdje aftellen. De su
perbacterie waart rond.
De moesson is de kluts
kwijt en de polen smelten. A per
fect day for misery. En ik ben daar
ook niet vies van. Een beetje zwel
gen in melancholie is af en toe wel
wat voor mij.
Afhankelijk van de interpretatie
(en er zijn er vele) zou Eindspel
van Samuel Beckett daarvoor een
bijzonder bruikbaar stuk zijn.
Maar wat ik ook probeer, in de
24 aug t/m 4 sept 2010
Zware Plaatwerkerij in Vlissingen
bekruipt mij geen ondergangsge-
voel. Er is heel de avond lang geen
enkel gevoel dat bereid is mij bij
het zien van deze overigens vlekke
loze voorstelling te bekruipen.
Analoog aan de redenatie 'Niet ge
loven is ook een vorm van geloof
zou hier de stelling kunnen op
gaan 'Niets voelen is ook een
vorm van voelen'. En dat zou nog
niet eens zo slecht passen bij dit
Eindspel, waarin de personages
slechts met één ding bezig zijn: ge
laten wachten op het einde.
Volgens de Oxford Guide to Plays
is dit stuk het meest uitzichtloze
en doelloze uit het oeuvre van
Beckett. Alles waar een mens naar
kan verlangen (en wat er ooit wél
geweest is), is nu op. Het enige
wat Hamm (volgens sommigen
een verbastering van 'homme' -
Beckett schreef immers in het
Frans) wil, is precies in het mid-
Koen van Impe en Fabian Jansen (op de trap) in Eindspel.
den staan. Maar hij kan dat niet er
varen, want hij is blind en kreupel.
En wat ook steeds terugkeert in
het verhaal, is het thema 'spel'.
„Dus... nu is het mijn beurt... om
te spelen"-, is het eerste wat Hamm
zegt. En zijn laatste woorden zijn:
„Als we het dan zo spelen... laten
we het dan zo spelen... en er niet
meer over praten."
Er zijn zoals gezegd, veel wilde in
terpretaties. Die éne, die beweert
dat de twee hoge ramen (die in
het stuk nogal belangrijk zijn)
moeten uitbeelden dat dit alles
zich afspeelt aan de binnenkant
van een schedel, vind ik wel een
fraaie. Een uitdaging voor de vorm
geving. Die andere vind ik ook wel
boeiend: dat Hamm en Clov
(meester en knecht) eigenlijk va
rianten zouden zijn op de Comme
dia dell'arte-types Pantalone en Ar-
lecchino. Een uitdaging voor de
speelstijl.
Regisseur Albert Lubbers waagt
zich niet echt aan dat soort strapat-
sen, en heeft er een heel degelijk
Eindspel van gemaakt, met zorgvul
dig en gedoseerd spel, met beschei
den vondsten en kleine attente de
tails. Maar 2010 is 1958 niet. Toen
moest er misschien een zeepbel
van naoorlogse opluchting en
door Wout Bareman
TERNEUZEN - Hij was een vaste be
zoeker van de pastorie naast de Tri-
niteitskerk in Terneuzen. Nauwe
lijks veertien jaar oud. En hij was
niet de enige. De toen 68-jarige
pastoor hield van kinderen om
zich heen. Het was er haast iedere
middag, na schooltijd, een zoete
inval. Voor kinderen van de Sint
Willibrordusschool in de belen
dende Bloemenbuurt stond de
deur altijd open. Er was limonade
en snoep en er was meneer pas
toor
De toen 14-jarige Dave is nu 34 en
hij is erg boos. Op het bisdom Bre
da en op het bisdom Rotterdam,
die de inmiddels 88-jarige pastoor
decennialang zijn gang lieten gaan
met jonge jongens.
Dave, geboren en getogen in Ter-
neuzen, vindt dat de twee bisdom
men daarvoor moeten bloeden.
Hij wil genoegdoening en een
schadevergoeding. „De pastoor is
gewoon de hand boven het hoofd
gehouden. Ze hebben hem z'n
gang laten gaan, terwijl ze wisten
van zijn misdragingen. In Rijswijk,
in Scheveningen, in Zaamslag, in
Terneuzen en wie weet waar nog."
De 88-jarige oud-pastoor woont al
jaren in een verzorgingshuis in
Wijchen. Daar kreeg hij begin au
gustus bezoek van rechercheurs
van het korps Haaglanden. Hij gaf
toe dat hij ooit kinderen had mis
bruikt. Als pater van de Orde van
Salesianen ging hij in 1953 aan de
slag bij het jeugdcentrum Don Bos-
co in Rijswijk. In de jaren erna de
den allerlei geruchten over hem
'en jongens' de ronde.
Toen de pater in de jaren zeventig
de leiding had in een kindertehuis
in Scheveningen, kwam de recher
che op bezoek. Ze hadden bewijs
materiaal van misbruik bij zich:
kleurenfoto's. Uiteindelijk werd de
zaak om onduidelijke redenen ge
seponeerd. In '79 was dat. Vijfjaar
later kreeg hij een tweede kans.
Het bisdom van Breda benoemd
hem tot pastoor in Terneuzen.
Toenmalige parochianen herinne
ren zich 'dat het kerkbestuur op de
hoogte was van het verleden van
de pastoor, maar er om onrust te
voorkomen geen ruchtbaarheid
aan gaf. Volgens een vader waar
schuwden veel ouders hun kinde
ren dat ze de pastorie niet in
mochten, ook niet voor 'een
snoepje'. Dave werd door de pas
toor 'gelijmd' met boeken. Hij
moest ze verkopen. „Maar er ge
beurden heel andere dingen. Op
een dag werd ik helemaal versuft
wakker in de pastorie. Er zat bloed
in m'n onderbroek. Ik was toen
duidelijk gedrogeerd met een mid
deltje in m'n limonade." Samen
met twee Turkse jongens werd hij
later door de politie gehoord. „Ik
werd van school gehaald op de lts.
Achteraf werd ik daar ontzettend
mee gepest, want ze hadden al
heel snel door wat er aan de hand
was natuurlijk. Dan riepen ze 'past
oortje' enzo." Volgens Dave mis
bruikte de pastoor zeker 15 jon
gens. In 1990 veroordeelde de
rechtbank in Middelburg hem tot
vier maanden voorwaardelijk en
160 uur taakstraf De pastoor
moest wel direct vertrekken.
Dave's advocaat Martin de Witte
werkt namens een kleine groep
misbruikten aan een aanklacht en
een schadeclaim tegen beide bis
dommen. Hij stuurt ook aan op
een getuigenverhoor.
Dave: „Het liefst zou ik hem iets
aan doen, maar ja..." Het bisdom
Breda verklaarde eerder al dat bij
de benoeming in Terneuzen niets
bekend was over seksueel mis
bruik door de pastoor.
