ii spectrum
Een echte attractie
Al die fijne burgers
Zaterdag 21 augustus 2010
Televisie was voor de happy few en
van het woord attractiepark had
nog niemand gehoord. Begin jaren
zestig van de vorige eeuw kon een uitstap
je naar een hertenkamp een echt uitje zijn.
Stien Aarnoutse - nu 83 jaar - herinnert
zich hoe ze met man en drie kinderen in
Vlissingen de boot nam om naar de hertjes
te gaan.
Eens per jaar in de zomer, op zaterdag, na
het werk. Vakantie hadden ze niet. „Er
was op Walcheren zo weinig", weet ze
over die jaren van ontwakend Nederland.
„Strand en Miniatuur Walcheren, meer
niet. Wij hadden een auto, omdat we een
garage hadden. Dat was al heel wat. Maar
we woonden boven die garage en hadden
geen tuin. Het hertenpark bij Groede was
leuk. In de auto met de boot. De kinderen
konden er spelen, mijn man en ik dronken
er een kopje koffie. Naar de hertjes. Voor
ons was het toen een echte attractie."
hertenkamp
Catsweg
'j""
Groede
wandel/fietspad doorsnijdt het geheel, er zijn nieuwe speeltoestellen en de bunkers zijn uit
gegraven en toegankelijk. foto's Mechteld Jansen
Het hertenpark bij Groede, circa 1956.
foto Oscar de Milliano/Zeeuwse Beeldbank
Het verhaal is afkomstig van de onlangs op 83-jarige leeftijd overleden Leendert
Fremouw uit Cadzand. Toen de PZC vorig jaar herinneringen van lezers aan de
Slag om de Schelde verzamelde, kwam hij met een anekdote over de bouw van
het bunkerdorpje bij Groede. Nadat het park grotendeels gereed was - eind 1942, begin
1943 - gaven de Duitse bezetters een feestje voor omwonenden en dorpelingen. De boer
die zijn land beschikbaar had moeten stellen, collega-landbouwers en plaatselijke notabe
len, ze trokken allemaal hun beste pak aan en vonden het een hele eer dat ze waren uit
genodigd. De Duitsers maakten zich vrolijk over de nogal naïeve Groedenaren en lieten
heel veel drank en dames van lichte zeden aanrukken.
Het feest werd een orgie. Leendert Fremouw heeft een liedtekst bewaard, die nog voor
het einc^e van de oorlog geschreven is door de toen in Zeeuws- Vlaanderen wereldbe
roemde Piet Leenhouts, ook wel Pietje Leute genoemd.
Het bunkerfeest
Slechte Groese boeren van het bunkerfeest,
met hun zotte toeren nog erger als een beest.
Maar als het uur van vrij zal slaan,
zullen al die boeren daar dan staan.
Wie had dat ooit gedacht.
Bram was zo bezopen lopen kon hij niet,
alles kunt gij omkopen maar liegen doen ze niet.
Want waar wasje vrouw haar onderbroek,
de zedelijkheid die was hier zoek.
Daar ga je Bram let op.
Bunkerse vuile meiden waren ook daarbij,
lieten zich verleiden tot helse slaverij.
Maar als het uur van vrij zal slaan,
kunnen ze met de Duitsers gaan.
Wie had dat ooit gedacht.
Al die fijne burgers die daar zijn geweest,
waren zo bezopen op dat bunkerfeest.
En als het uur van vrij zal slaan,
zullen hun ogen open gaan.
Wie had dat ooit gedacht.
Voor de volledige tekst: zie www.pzc.nl
Duitse militairen voor een gecamoufleerde
manschappenbunker in Stützpunkt Groede,
waarschijnlijk 1943.
