Durf anders te zijn 'M! Al 54 jaar spijt II vandaag uitgelicht De stam der getekenden n zie je talloze ta- iter verborgen blij- ger vooral scheeps- 11 lijkt het wel ofie- Drie mannen en en het verhaal ach- ente plaatje(s). zaterdag 21 augustus 2010 Bijzondere tattooverhalen op tv, het onwaarschijnlijke verhaal van het sterren meisje, The Leopard Man en tal van andere fraaie voorbeelden van de 'stam der getekenden' op zie: Uitgelicht op onze website or Rensi Schutjens (31) foto Willem Mieras de we Joop van der Vliet (73) foto Mare Bolsius |ue Prins Hanneke Smit (48) foto Birgitta Hermans ijn eerste tatoeage liet ik zetten toen ik 20 jaar was. Het was een klein Chinees tekentje dat voor 'happiness' staat. En daarna wer den het er steeds meer. Het is echt verslavend. En ik zit heel dicht bij het vuur, want mijn vriend Paul Boom heeft een tattoo-shop." „De grootste tattoo is een draak met lange wimpers op mijn rug. De zwaluwtjes op mijn buik leken wel roofvogels toen ik laatst hoog zwanger was. Gelukkig zijn ze nu weer mooi klein. Er zitten ook grapjes tussen, zoals de tattoo 668. Dat zit zo: mijn vriend heeft '667, neighbour of the beast'. Een ver wijzing naar 666, het teken van het beest. Maar ik zei: zo lopen de huisnummers helemaal niet. Hij is de overbuurman. De buurman van de duivel zit op 668!" „In het begin dacht ik heel goed na waar je er een wilde laten zet ten. Nu denk ik: wat past er nog tussen? Alleen mijn gezicht en nek wil ik vrij laten. Verder heb ik geen grenzen. Ik werk op kantoor, dan zie ik er heel braaf uit. Privé kleed ik me vaak als een rockabel- la. Ik vind mensen met tattoos mooi. Zij durven anders te zijn. Dat kan ik erg waarderen." ijk mocht als militair in 1956 I na een jaar in de jungle van X Nieuw-Guinea voor het eerst een weekje naar de wereld stad Singapore. In een stomdron ken bui heb ik daar een ta toeage laten zetten, voor drie Singapore-dollar. Een paar maten zeiden: 'Kom, we gaan ons laten prikken.' Ik wist helemaal niet wat dat was, joh. Toen ik weer nuchter was, merkte ik pas wat ik had gedaan. Spijt dat ik had. Ik heb uren met vim en zand zitten poet sen, poetsen, poetsen om te kijken of ik het er nog vanaf kon krijgen. Nee, natuurlijk. Te rug in het katholieke zuiden kreeg ik van mijn ouders de volle laag. Ik zal maar niet zeggen wat mijn va der allemaal tegen me zei maar hij was ziedend. Een tatoeage werd echt nog gezien als vreselijk asoci aal en ordinair. Ook mijn huidige vrouw vond het meteen afschuwe lijk. De tatoeage, een adelaar met een rood-wit-blauwe vlag met de tekst 'Dutch forever', is intussen wel bijna versleten. Maar nog steeds draag ik hemden met korte mouwen om het ding te verber gen. En als het echt heel warm is, plak ik er het liefst een pleister overheen. Mijn enige troost is de gedachte dat prins Bernhard er ook een had." Bijzonder cadeau 4 T k wist al jaren dat ik een tat- I too wilde, maar ik kon maar A niet beslissen waar. Voor mijn veertigste verjaardag kreeg ik van Koen, mijn vorige partner, een tattoo. Hij zei: 'Ik heb er hele maal niks mee maar ik weet dat jij het graag wil, dus krijg je er van mij een cadeau."' „Na nog twee jaar twijfelen over de plek, heb ik een tatoeage op mijn enkel laten zetten. Ik zocht een plek die strak blijft, ook als je wat ouder bent. En een plek die niet iedereen meteen zou zien. Ik ben namelijk een laarzenmens en alleen als de mussen van het dak vallen, draag ik schoenen of slip pertjes en is mijn tattoo voor ieder een te zien. Ik loop er niet mee te koop. Dat het een vlindertje moest zijn, stond vast. Een vlinder is sierlijk en tegelijk heel teer. En zelf mag ik ook graag wat fladde ren. Ik was bang dat het pijn zou doen maar dat viel reuze mee. Ik kreeg er best een kick van." „Een paar jaar later overleed Koen aan kanker en toen heb ik als troost nog een klein vlindertje op mijn lies laten zetten. Ik weet dat mijn ouders, mijn zussen en ook mijn nieuwe partner het maar niks vinden. Maar dat maakt me niets uit. Het is een cadeautje aan mezelf Omdat ik er mag zijn." binnen het criminele milieu een specifieke betekenis. Zo liet de Nationale Recherche alle gevange nen in Nederland onlangs contro leren op tatoeages om te kijken of ze lid zijn van de Tattoo-Killers- bende. Dat is een bende huur moordenaars die volgens Justitie liquidaties in en rond Amsterdam heeft gepleegd. Alle leden heb ben dezelfde rugbedekkende ta toeage van Chinese karakters. Lower Back Tribal, ofwel aarsgewei Volwassenwording: In een aantal culturen is het gebruikelijk dat een persoon zich bij het bereiken van de puberteit laat tatoeëren. Bekende tatoeages zijn: De Tribal, hierbij worden elemen ten uit de Maori-, Polynesische- of Indiaanse cultuur, of een hieraan verwant lijnenpatroon, afgebeeld. De Lower back tattoo (ook wel aarsgewei genoemd), waarbij een afbeelding op de onderrug wordt gemaakt. Deze plek wordt vooral door vrouwen gebruikt. De traan onder het oog, deze wordt gebruikt om rouw aan te geven, of binnen bepaalde bendes om aan te geven dat de drager ie mand gedood heeft. Drie of vijf punten tussen de duim en wijsvinger. Deze worden in het criminele milieu gebruikt en hebben verschillende beteke nissen, zoals haat tegen de politie en andere autoriteiten. Niet zelden krijgt de drager van een tatoeage spijt. Het is moeilijk en duur om een tatoeage te ver wijderen, maar tegenwoordig zijn er methodes die met een laser de pigmentbolletjes kunnen breken, waardoor ze door de bloedbanen worden opgenomen. Als dit niet goed gebeurt, loopt men het risi co op een brandwond.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 11