Op en top gezelligheid
dijkhuisje
Herinneringen aan het
2
Gastvrij in...
woensdag 18 augustus 2010
Racen in de regen op een bijna lege boulevard van Vlissingen.
Snerpende Solexen scheuren
aanstaande zaterdag door de
straten van Biggekerke tijdens de
jaarlijkse solexrace.
Zomerverslaggevers Tim
Hamelink en Marloes Vrolijk
maken als voorproefje een
solextocht, maar dan wel op een
eco-solex die geruisloos en
rustgevend schijnt te zijn.
door Tim Hamelink en Marloes Vrolijk
foto's Ruben Oreel
Geruisloos is de elektrische so
lex Eco-Solexinderdaad,
maar door het slechte weer
wordt het solexrijden bijna
een extreme sport. De par
keerplaats van De Kanovijver in Vlissingen
- het vertrekpunt - staat volledig blank.
Het regent pijpenstelen!
Gelukkig blijkt al snel hoeveel lol je op een
Eco-Solex hebt, zelfs in de regen. Racen in
een regenstorm, langs de wilde zee, over
de bijna lege boulevard van Vlissingen is
een unieke ervaring (waarschuwing: wie
dit van plan is komt letterlijk doorweekt
thuis). Het gevoel van snelheid komt ech
ter vooral door de tegenwind, want de so
lexen halen een bescheiden 24 kilometer
Meindert Bergsma legt uit hoe de Eco-Solex werkt.
Solexrace Biggekerke 2004.
Katharien geniet van haar uitzicht
telt Dijkhuisjes tien permanente bewo
ners. De bewoners van het buurtschap
gaan ieder jaar samen fietsen en een keer
barbecueën.
„We hebben eikaars sleutels en verzorgen
eikaars dieren", vertelt Katharien. Vanuit
Zierikzee, waar zij in een lunchroom met
verstandelijk gehandicapten werkt, neemt
zij meestal haar boodschappen mee. „An
ders is Brouwershaven het dichtstbij." He
laas is de supermarkt in Zonnemaire geslo
ten, want dat was nog dichterbij.
Katharien heeft ooit een oud-bewoner op
door Rianne Kleinveld
De naam zegt het al: in Dijkhuisjes
staan de huisjes aan de dijk. In het
eerste wonen twee Duitse men
sen, die perfect Nederlands spreken. Zij
verwijzen mij naar Katharien Timmer
mans (59), een echte Zeeuwse die twee
huizen verderop woont. Zij nodigt mij
meteen uit voor een kop koffie. Haar hond
springt blij tegen mij op als ik naar binnen
loop. „Babs is al vijftien jaar oud, maar nog
altijd even vrolijk."
Het uitzicht vanuit de serre is adembene
mend: kilometers aan akkers. Al zesentwin
tig jaar woont Katharien met plezier in dit
huisje, dat dateert uit 1908.
Dijkhuisjes is niet getroffen door de wa
tersnoodramp van 1953, omdat het land
hier hoger ligt. „Het is een hecht buurt
schap waar iedereen voor elkaar klaar
staat", vertelt Katharien. Zo steunde de
buurt haar volop toen zij twee jaar terug
haar man verloor.
De buurtschap bestaat uit zes huisjes, waar
van vier permanent bewoond. In totaal
