Van vijf kleuren Op onderzoek in de wonderlijke 2 Kinderpret dinsdag 17 augustus 2010 Midden in de natuur van Goeree sluit Zomerverslaggeefster Marloes Vrolijk zich aan bij een natuurschilderworkshop. Kunstenares Sarette Bakelaar instrueert haar cursisten over de kunst van het aquarelleren. door Marloes Vrolijk foto's Ronald den Dekker Sarette Bakelaar geeft aanwijzing tijdens de workshop natuurschilderen. Veel is er niet nodig om te schil deren in de natuur: wat aqua relpapier, kwasten, een opklap- stoeltje, een natuurlandschap en natuurlijk kleuren. Rood, geel, twee teinten blauw en bruin. Met vijf kleuren een heel natuurlandschap nama ken is een lastige opgave, maar wie er klaar voor zit rest één hoofdtaak: kijken. „Denk niet na over wat je precies wilt schilderen maar kijk goed om je heen en schilder wat je ziet", adviseert Sarette Bakelaar (49). In het centrum van het artistiek uitziende Goedereede, met haar kleine straatjes en rijke architectuur, heeft Sarette samen met Toon Meeuwsen de Kunstwinkel Woe Wei. Als beeldend kunstenaar en edelsmid organiseert Sarette natuurschilderwork- shops in het duinlandschap van Goede reede. Ze werkt daarbij samen met Natuur monumenten. Narda de Wit en Marian Borsten zijn op de ochtend van de workshop één van de Het meer in de Middenduinen is een inspiratiebron voor de cursisten van Woe Wei Events. De vangst uit de vijver wordt bestudeerd. door Rianne Kleinveld. Vissen zijn niet de enige dieren die onder water leven. Dit is één van de dingen die kinderen leren bij (W)onderwaterwereld van Terra Maris. Met een schepnet verzamelen ze veel ver schillende dieren uit de vijver. De regen kan de pret niet bederven; zelfs ouders hel pen enthousiast mee, waardoor een drukte van jewelste op de steiger onvermijdelijk is. Ine van de Ven, vrijwilligster bij Terra Ma- ris, staat aan het einde van de steiger. Tus sen uitstekende stokken door manouvreer ik mij uiteindelijk succesvol naar de ande re kant. „Deze activiteit is voor maximaal vijftien kinderen. Anders wordt het hier te druk", vertelt Ine. Vanwege de regen gaat de hele groep naar binnen om de vangst te bewonderen. Meestal gebeurt dit buiten, maar het is fijn om die natte kleren uit te kunnen trekken. Ine deelt zoekkaarten uit, waarmee de kin deren de vangst kunnen identificeren. De vondst kruisen ze aan in hun '(w)onderwa ter-paspoort'. De bakken en emmers staan in het midden van de ruimte en alle kinde ren krijgen een doorzichtig potje. Enthou siaste kinderstemmen vullen de ruimte met plezier. Ouders kijken goedkeurend toe en leggen deze herinnering vast. Overal worden beestjes gevangen in potjes en geïdentificeerd aan de hand van de zoekkaart. 'Heeft het dier poten?' Het be antwoorden van vragen leidt uiteindelijk tot het benoemen van het waterdiertje. „Mama, het is een schaatsrijder." Ik ben in ieder geval niet de enige die niet

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 70