201 zeeland
'Altijd bang dat je
Reuzenveiling tijdens
Vestingdagen in Hulst
Fruitteeltonderwijs wil
aan de weg timmeren
brieven
Nonchalance
Laura op reis 3
JAPPENKAMP Middelburgs echtpaar blij met jaarlijkse herdenking in
dinsdag 10 augustus 2010
Brieven (max. 150 woorden)
richten aan:
Lezersredacteur PZC
Postbus 91
4330 AB Middelburg
0118-434005
lezersredacteur@pzc.nl
Afgezien van de taalfouten in de
krant, valt soms ook de nonchalan
ce van journalisten op bij het schrij
ven van hun stukjes.
Zie de krant van zaterdag 31 juli,
waarin columnist Maikel Harte
(jeugd-)camping De Wildhof in
Cadzand situeert, terwijl deze toch
echt in Retranchement was. Wel
licht toch wat te veel bier gedron
ken destijds?
Marcha van Schijndel heeft haar
huiswerk kennelijk niet goed ge
daan in haar bijdrage over Luxem
burg als zij schrijft dat Wilhelmina
te jong was voor de kroon toen in
1890 koning Willem 111 stierf Dit
had namelijk niets te maken met
de leeftijd van de prinses, maar al
les met de grondwet van het Her
togdom.
Die stond alleen mannelijke opvol
gers op de troon toe. Bij een ande
re tak van de Nassau's werd een op
volger gevonden in de persoon van
Adolf van Nassau, een min of
meer natuurlijke opvolging en dus
geen echte zoektocht.
Wim J. Deijnen
Pasdam 15, Sluis
Puber Laura Dekker wil gewoon in
het Guiness Book of Records ver
meld worden. Terwijl mede-leer
plichtige leerlingen al voor spijbe
len beboet worden, mag deze pu
ber maar liefst twee jaar lang in
haar eentje de wereld rondzeilen.
Wat is dit voor omgekeerde we
reld? Voor het minste vergrijp ga je
tegenwoordig de bak in of krijg je
een beperkte taakstraf.
Of heeft ze toch stieken een motor
tje om door het Panamakanaal te
varen? Tussen alle vrachtschepen
door? Ik ben benieuwd.
E. Verboon
Singel 231, Vlissingen
door Harold de Puysseleijr
HULST - Het centrum van Hulst
ademt in het weekeinde van 28 en
29 augustus weer middeleeuwse
sferen tijdens de Hulster Vestingda
gen.
Naast vaste elementen zoals de
rommelmarkt, braderie en middel
eeuwse maaltijd staat dit jaar een
aantal nieuwe activiteiten op het
programma.
Zo wordt vanaf 14.30 uur op de
Grote Markt een veiling gehouden
waarvoor iedereen spullen kan in
brengen.
Een gedeelte van de opbrengst
gaat naar de stichting die Hulst vol
gend jaar zijn eigen stadsreus Maxi-
miliaan wil geven.
De Grote Markt is zondag 29 au
gustus ook het toneel voor het
door René Schrier
GOES - Het fruitteeltbedrijfsleven
en de twee scholen voor fruitteelt-
onderwijs (Edudelta in Goes en
Helicon in Geldermalsen) gaan sa
menwerken om uiteindelijk meer
jongelui voor de fruitteelt te inte
resseren.
Een eerste stap daartoe is de verbe
tering van de kwaliteit van het
fruitteeltonderwijs op mbo-ni-
veau. Het is ook de bedoeling een
hbo-school voor fruitteeltonder
wijs op dat niveau te interesseren.
Nu komt het voor, legt Piet Ver
hoeven van de Nederlandse Fruit
teelt Organisatie (NFO) uit dat
fruitteeltklasjes zo klein zijn dat ze
gevoegd worden bij een klas voor
bijvoorbeeld akkerbouwers of tuin
ders. Dat gaat ten koste van de
kwaliteit van het fruitteeltonder-
door Emile Calon
'Middeleeuws Supersjoelen', waar
voor iedereen zich ter plekke aan
kan melden om mee te spelen om
leuke prijzen.
Voor de Bourgondische maaltijd is
aanmelden vooraf wel vereist. Re
serveren kan tot woensdag 25 au
gustus op het VW-kantoor in de
Steenstraat.
De Borgerij verzorgt zowel zater
dagavond als zondagmiddag we
derom het spectaculaire middel
eeuwse aanval- en verdedigings-
spel, terwijl de Bergse stichting
Merck Toch Hoe Sterck de tijd van
de Tachtigjarige Oorlog laat herle
ven.
Twintig mannen, vrouwen en kin
deren trekken in historische kos
tuums door de binnenstad.
©www.hulstvestingstad.nl
Het raakt Anneke
Schoondorp-De Reus
nog steeds als tijdens
herdenkingen van de
Tweede Wereldoorlog de strijd en
het lijden in de 'Oost' niet aan bod
komen. De 78-jarige Middelburgse
heeft ermee leren leven dat bij het
gros van de mensen de focus ligt
op de strijd en het lijden in Euro
pa.
Dat was ook zo toen ze in 1946
vanuit Indonesië in Nederland arri
veerde. „Niemand was echt geïnte
resseerd in wat wij tijdens de be
zetting van Nederlands-Indië door
de Japanners hadden meege
maakt", zegt ze en kijkt naar haar
man Jacob Schoondorp (80) ter be
vestiging. Ook hij maakte de bezet
ting van de Nederlandse kolonie
door Japan aan den lijve mee en
weet maar al te goed dat velen in
Nederland zeiden: „Maar jullie
hadden het daar lekker warm. Als
of daarmee al ons leed verdween."
Ze woonden voor het uitbreken
van de oorlog allebei op West-Ja-
va. Haar vader was schoolhoofd,
zijn vader militair. Ze kijken alle
bei terug op een heerlijke jeugd.
De Japanse inval maakte daaraan
een einde. Vrij snel daarna werden
ze allebei geïnterneerd in kampen.
Zij was tien jaar oud toen ze op 8
maart 1942 werd opgesloten in
Kareeës in Bandung. Al haar spul
letjes pasten in een koffertje, meer
mocht ze niet meenemen.
Samen met zesduizend andere
vrouwen en kinderen verbleef ze
vele maanden in het kamp, dat op
getrokken was in een deel van de
Europese wijk in de stad. Ze had
den samen één kamer in een oude
woning. Het hele huis puilde uit
van de vele families die in het huis
waren ondergebracht. Na enkele
maanden werd het onderwijs ver
boden en moest ze al haar schools
pullen inleveren. Tot op de dag
van vandaag vindt ze dat vreselijk.
„Want wij liepen daardoor een
enorme achterstand op."
Allebei zaten ze in verschillende
kampen. Terugdenkend herinne
ren ze de luizen, het totale gebrek
aan rust, het ontbreken van activi
teiten. Hij: „Die kampen waren
saai. Je had als jongen niets te
doen." Ook de honger komt aan
bod. Hij: „In het begin was er nog
redelijk te eten. Hoe langer de oor
log duurde, hoe kariger en slechter
het eten werd. Ik heb vreselijke
honger gehad." Zijn vrouw knikt.
Om te overleven at ze kikkers, slak
ken en honden. Ze ruilde bijna al
haar kleren voor eten.
Zij: „De honger was allesoverheer
send. De hele dag denk je aan
eten. Je kunt aan niets anders den
ken. Je hebt pijn van de honger."
Hij: „Door het gebrek aan vitami
nes hadden veel jongens beriberi."
De transporten tussen de verschil
lende kampen waren ook vrese
lijk. „Wij werden in een geblin
deerde trein vervoerd naar Banju-
biru. Als haringen in een ton." Er
was geen toilet aan boord zodat de
trein al snel erg vervuild was. Me
dereizigers stierven. „Die werden
in een hoekje gelegd." Hij herin
nert zich ook nog goed de appels
's morgens en 's middags 'in de
bloedhitte'. Soms moesten ze uren
staan, dan weer konden ze na een
paar minuten vertrekken.
Wat ze allebei ook nog goed we
ten, was het gebrek aan solidari
teit. Hij „Delen was er niet bij. Het
was iedereen voor zich."
Zij: „Altijd was je bang dat je ziek
zou worden. Er waren immers
geen medicijnen. Wie ziek werd
had maar een kleine overlevings
kans." Vol bewondering spreekt ze
over haar moeder, die goed voor
haar en haar twee zussen zorgde.
Na de capitulatie door de Japan
ners op 15 augustus 1945 konden
ze de kampen niet verlaten. Er
was een gezagsvacuüm en Indone
sische politieke activisten grepen
de kans om de banden met Neder
land te verbreken. „Ze wilden vrij
zijn", aldus Anneke. Het gevolg
.V.
W1]S.
Het streven is er op gericht op 1
september de samenwerking, in
de vorm van een Fruitteeltacade- Bk
mie te beginnen. Het onderwijs ansa
zal vooralsnog in Goes en Gelder
malsen blijven, al zullen beide
scholen wel kijken op welke ma
nier zinvolle en vruchtbare combi
naties van groepen leerlingen ge
maakt kunnen worden.
Het onderwijs dat aan beide scho
len gegeven wordt is niet alleen
voor leerlingen in dagopleidingen
bedoeld. Ook medewerkers van
fruiteeltbedrijven moeten cursus
sen kunnen volgen. Verder is het
de bedoeling dat het bedrijfsleven
nadrukkelijk bij het onderwijs be
trokken wordt, onder meer met
het leveren van gastdocenten.
De NFO is verder tot de conclusie
gekomen dat een ondernemer in
de fruitteelt niet meer kan vol
staan met een mbo-opleiding.
■SBH
pis :v.li
