spectrum n
VREKKENPAAR BAAS
Sparen is de
nieuwe hobby van
het 'vrekkenpaar'.
Hanneke van
Veen en Rob van
Eeden zijn de luis
in de pels van de
banken.„Sober
leven heeft ons
een flinke som
geld opgeleverd."
Zaterdag 7 augustus 2010
Het Vrekkenechtpaar. Hanne-
ke van Veen (66) en Rob
van Eeden (63) koesteren
niet de illusie dat ze die titel
ooit nog zullen afschudden.
„Maar we dragen hem als geuzennaam,
ook al is het bijna tien jaar geleden dat we
een punt zetten achter de Vrekkenkrant."
De twee kregen halverwege de jaren ne
gentig grote bekendheid toen ze stelling
namen tegen de in hun ogen te ver doorge
schoten consumptiemaatschappij. In hun
Vrekkenkrant propageerden ze vol overga
ve het zuinige leven.
Van Eeden en Van Veen voelen zich nog
steeds prettig bij die levensstijl, vertellen
ze aan de keukentafel in de serre van hun
fraaie Haagse herenhuis. Maar ze hebben
hun handen inmiddels vol aan een nieuwe
'uit de hand gelopen hobby'. Ze beheren
enkele van de best bezochte spaarsites van
Nederland en hebben zich de afgelopen ja
ren ontpopt tot luis in de pels van de spaar
banken. Onlangs verscheen hun boek Spa
ren voor later en nu! - Alles over banken, vei
ligheid en de juiste spaarvorm kiezen.
„Het sobere leven heeft ons een flinke
som geld opgeleverd", vertelt Van Veen.
„Daar wil je dan zoveel mogelijk profijt
van hebben. Maar het bleek een enorme
klus alle spaarrentes te vergelijken. De ban
ken hadden nog geen uitgebreide websi
tes. Ik moest ze stuk voor stuk bellen om
alle rentepercentages boven tafel te krij
gen. Er was nog geen sparenpagina met al
die informatie." Van Eeden: „Ik vond het
in het begin een ontzettend suf idee! Spa
ren, wat moest je daar nou over melden?"
Van Veen zette door en begon een eigen
pagina, eerst alleen met links naar banken.
„Al snel gingen we spaarrekeningen verge
lijken, toen deposito's. Er kwam een top
vijf van hoogste spaarrentes, gevolgd door
door Berrit de Lange
foto's Oavid van Dam/CPD
een top vijf van laagste spaarrentes. Om te
laten zien dat banken nieuwe spaarders
lokken met hoge rentes, maar hun trouwe
klanten afschepen met steeds kleinere per
centages. De voordelige rentes melden ze
vaak in de uithoeken van hun websites."
Van Eeden: „Onze spaaractiviteiten na
men een enorme vlucht toen de financiële
crisis toesloeg. Zo'n crisis is naar, maar
voor het sparen was het wel positief. Wij
spaarders jachten in ons vuistje omdat we,
gerekend over de 10 voorafgaande jaren,
50 procent meer hadden, terwijl al die be
leggers de helft hadden zien verdampen."
Van Eeden: „ING stond op een gegeven
moment bovenaan onze 'laagste-renteme-
ter', drie dagen later werd de rente ineens
met een half procent verhoogd. Dat was
natuurlijk geen toeval."
„We kregen het verzoek of we langs wil
den komen om met de directeur sparen te
praten. Hij maakte er bezwaar tegen dat
wij het woord 'uitmelken' gebruikten. Ik
vertelde de man dat de werkwijze van de
bank om de meest trouwe klanten uit te
kleden onethisch is. Ik moest echt mijn
best doen om uit te leggen wat ik daarmee
bedoelde. Wat zou je ervan vinden als de
bakker op de hoek je elke week voor de
zelfde prijs een kleiner brood verkoopt?
Dan ga je daar toch weg? Het zal geen ver
bazing wekken dat het gesprek he-le-maal
niets heeft opgeleverd. Ik heb er nog een
sappig verhaal op mijn weblog aan gewijd.
„Typisch voor het gedrag van banken is
dat ze al gauw stonden te trappelen om uit
reclameoverwegingen met ons in zee te
gaan. Ze hadden natuurlijk wel door dat
we massa's bezoekers trokken. Wij verko
pen banners op onze sites, maar bepalen
zelf welke banken er wel en niet op ko
men." Van Veen: „Het mooie is: alie infor
matie is gratis, de banken betalen!"
Rond de spaarsites is zo langzamerhand
een heus familiebedrijf opgebloeid. Van
Veen: „Mijn dochter en Robs zoon zijn er
inmiddels ook bij betrokken. Eigenlijk heb
ben we het boek ook een beetje geschre
ven om onze spaarkennis over te dragen
op onze kinderen. Ik hoop dat we hen kun
nen overhalen het stokje van ons over te
nemen. Ik word al bijna 67 en misschien
ben ik wel weer toe aan iets anders."
Ze waren zeker niet uitgekeken op het
'vrekkenbestaan'. Het was meer dat alle
aandacht eromheen uit de hand liep. Na
bijna vijfjaar was het mooi geweest. Van
Eeden: „We hebben ons hele archief over
gedragen aan het Centrum voor Volkscul
tuur in Utrecht. We zijn tot in Amerika
aan toe op de televisie geweest. We gaven
avond aan avond lezingen. Op een gege
ven moment kon ik al die bezuinigingstips
bijna m'n strot niet meer uit krijgen."
Van Veen: „Kwam er wéér een brief van
iemand die ons de tip aan de hand deed
het afwaswater op te vangen om de wc
door te spoelen. Het ei van Columbus
voor zo'n briefschrijfster, maar wij hadden
het inmiddels al tig keer gehoord.
„Er kwam hier eens een fototeam van een
Duits tijdschrift met de meest geavanceer
de apparatuur, schermen voor de lichtin
val, alles erop en eraan. Ze waren bijna een
hele dag bezig. En wij maar poseren. Het
resultaat was een foto waarop we nogal on
flatteus stonden afgebeeld, met ingesnoer
de tailles. Helemaal digitaal bewerkt! 'Het
vrekkenechtpaar weet hoe het de broek
riem moet aanhalen', stond in het bij
schrift. En daar waren ze dan uren voor bij
ons over de vloer geweest."
Op het hoogtepunt van de Vrekkenkrant
zegden ze allebei hun baan op. Van Eeden
werkte destijds bij een ingenieursbureau,
Van Veen in de verslavingszorg. Van Ee-