sport 123
mis omdat hij te lief is
Marathonlopers overleven de hitte
Gesink kan hoofd na drie drukke
Tourweken op tijd weer leegmaken
Peter Verlooy geeft
Oranje een zeven
'Ik weet ook niet wat er aan
de hand is. Ik heb het verkloot
Dit was echt waardeloos'
maandag 2 augustus 2010
Erik Cadée
door Wilko Voordouw
Barcelona - Acht jaar geleden, bij
het EK outdoor in München, ein
digde de toen twintigjarige Arn-
oud Okken op de 800 meter als
vijfde. Zaterdag, in de finale in het
Estadi Olimpic in Barcelona greep
Okken weer naast een medaille.
Met zijn tijd van 1.47,31 werd hij
vierde. De Pool Marcin Lewan-
dowsky won in 1.47,07. „Ik had een
beuk moeten geven", aldus Okken.
Direct na de race liep de man die
op de 'meest lullige plek' eindigde
naar al zijn tegenstanders, gaf ze
een vriendelijke accolade. Ja, óók
de man die hij in de wedstrijd ei
genlijk een beuk had moeten ge
ven, de Pool Adam Kszcot, had
recht op een felicitatie van de 28-ja-
rige medicijnenstudent uit Arn
hem. Hij keek nog even naar het
publiek, maakte een gelaten ge
baar. Daarop liep hij van de baan
afj balend, want „ik had hier na
tuurlijk een medaille moeten heb
ben. Eén klein moment van con
centratieverlies maakt dat ik hier
geen medaille pak."
Het moment waar de 8oo-meterlo-
per het over heeft, speelde zich af
op ongeveer 200 meter van de fi
nish. „Ik raakte ingesloten, ener
zijds was er een van de Spanjaar
den, anderzijds die Pool die ineens
opkwam. Daardoor kon ik geen
kant meer op en moest ik inhou
den." Of een beuk geven. „Ik dacht
één moment dat ik een tikje moest
uitdelen, maar toen was het al te
laat en had ik mijn positie in het
veld verloren, had ik minder snel
heid en was het voor mij bekeken,
ook al had ik zeker de snelste laat
ste honderd meter van iedereen",
analyseert hij koeltjes.
De voormalige Europees kam
pioen indoor had zo graag weer
eens laten zien dat hij nog altijd
meetelt in het geweld op de mid
denafstand. Hij wilde ruim drie
jaar van blessureleed, trainerswis
sels en het aanleren van nieuwe
trainingsmethodes bekronen met
een plak. Het mocht niet zo zijn.
„Omdat ik één moment iets te lief
ben sta ik naast het podium. Ik
voelde me vandaag zo sterk. Ik liep
bijna de ideale race, maak slechts
één foutje."
Direct staat ook de filosoof Okken
op. „Ach, er zijn sporten waar al
leen de winnaar meetelt, hier zijn
tenminste nog drie ereplaatsen.
Misschien moeten we bij de atle
tiek ook twee bronzen medailles in
voeren, zoals bij het judo", grijnst
hij.
Okken is nog niet klaar met zijn
sport. Hij wil zeker door tot en
met de Spelen van 2012 in Londen.
Daar meedoen voor de medailles,
zo geeft Okken aan. De atleet nam
nog nooit deel aan het hoogste dat
een atleet kan bereiken. De komen
de twee jaar krijgt de studie medi
cijnen dan ook ietsje minder priori
teit. „Ik doe mijn masters. Ik mag
daar vijf jaar over doen, anderen
voltooien dat in drie jaar. In de ko
mende twee jaar zal ik ieder jaar
vier maanden studeren. De rest
van mijn tijd gaat naar de sport.
Na de Spelen van Londen ga ik me
helemaal richten op mijn studie."
barcelona - Minutieus legden de
Nederlandse marathonlopers hun
weg af naar de strijd om de Eu
ropese titel. Aan alles was gedacht
om in de hitte van Barcelona het
succes van vier jaar geleden in Go
thenburg - brons in het landen-
klassement - te herhalen. De vijf
Nederlandse lopers haalden gister
ochtend ook allemaal de streep,
maar de beloning voor alle ontbe
ringen bleef uit. De ploeg eindigde
als vierde in het landenklasse-
ment.
„Dat is balen", zei Rens Dekkers,
die verrassend de beste Nederlan-
der was op de dertiende plaats.
Op ruime afstand van de Zwitser
se Europees kampioen Viktor
Röthlin (2.15.31).
De Nederlanders hadden gekozen
voor een uiterst voorzichtige aan
pak. Hugo van den Broek en Rens
Dekkers startten heel rustig. Pa
trick Stitzinger, die zijn tweede
marathon liep, ging vlotter weg.
Halverwege moest hij dat bekopen
met krampaanvallen. Hij moest
stoppen, ging op de weg liggen en
een fysiotherapeut hielp hem
weer op gang. Ronald Schröer
kreeg te maken met buikkramp.
Drinken was het toverwoord.
Maar er viel eigenlijk niet tegen de
omstandigheden op te drinken.
De Nederlanders hielden vol, zo
als de Spanjaarden, de Russen en
de Italianen. Die landen hielden
Nederland uiteindelijk buiten de
medailles met de tijden van hun
beste drie lopers.
„Het was toch nog anders en erger
dan we hadden gedacht", zei
bondscoach Gerard van Lent over
de extreme omstandigheden.
„Rens is boven zichzelf uitgeste
gen. Koen is misschien onderweg
wat te enthousiast geweest."
door Edward Swier
san sebastian - Wie naar de Tour
de France is geweest, valt traditie
getrouw in een gat. De spanning
gaat van de spieren, de doelen zijn
weg, de vermoeidheid krijgt vat
op de benen én het hoofd. Het is
dan ook slechts weinig Tourren
ners gegeven ook in de Clasica San
Sebastian nog te excelleren. Ro
bert Gesink lukte het, zonder daar
overigens écht voor beloond te
worden.
Gesink moest het zaterdagmiddag
in Baskenland doen met de com
plimenten. Van de Rabo-ploeglei-
ding, die gezien had hoe de Achter
hoeker naarmate de wedstrijd vor
derde steeds beter werd. Van de
concurrentie, die in zijn wiel zat te
puffen op de Jaizkibel. Van de
tv-kijker, die voortdurend het pezi
ge lijf van de jonge Nederlander in
beeld kreeg. Jagend op een drietal
koplopers, die uiteindelijk de éch
te prijzen zouden verdelen. En Ge
sink zelf? Die werd uiteindelijk ze
vende. Zuchtte slechts dat hij „op
het eind écht goed was."
Een handjevol coureurs dat zich
ook in de Ronde van Frankrijk
van voren getoond had, greep de
eerste eendagsklassieker van de
tweede seizoenshelft aan om zich
nog maar eens te tonen. Andy
Schleck, de nummer twee van de
Tour, kon het niet. Hij stapte af
Drie anderen hadden meer drijfve
ren. En lieten op de Jaizkibel, tradi
tiegetrouw de scherprechter, geen
onduidelijkheid bestaan wie er
écht het sterkst waren. Alexandre
Vinokourov, Carlos Sastre en Luis
Léon Sanchez konden het nog wel
een keer opbrengen de spieren te
testen, het moeie hoofd te pijni
gen.
door Wilko Voordouw
barcelona - Met twee medailles
en zeven echte finaleplaatsen
heeft de Nederlandse atletiekploeg
het Europees kampioenschap afge
sloten. Er zijn atleten vierkant
door het ijs gezakt (bijvoorbeeld
hoogspringer Martijn Nuijens) en
twee wereldtoppers (Yvonne Hak
en Eelco Sintnicolaas) stonden op.
Met de twee plakken en zeven
top-8 plaatsen is voor technisch di
recteur Peter Verlooy het toernooi
geslaagd. „Ik geef het een zeven."
Een EK is iets anders dan een wed
strijd van het Nederlandse baancir-
cuit. Tot die harde ontdekking
kwam een deel van de grootste at
letiekploeg van 36 atleten die Ne
derland ooit naar een Europees
kampioenschap stuurde. Enkelen
stegen boven de middelmaat uit.
Het gaat niet toevallig om atleten
die zeer professioneel met hun
vak omgaan. Hak maakte de hoge
verwachtingen meer dan waar.
Met een persoonlijk record, een
soevereine race én zilver toonde ze
op het moment dat het er toe
deed te kunnen pieken. Ook Sint
nicolaas presteerde toen het
moest.
En dat blijkt moeilijk. Want tegen
over deze twee juweeltjes staan ge
noeg atleten die soms opzichtig
kopje onder gingen. Polsstokhoog-
springster Denise Groot (persoon
lijk record 4,35 meter) sloeg de aan-
vangshoogte van 3,95 meter over
en faalde drie keer op 4,05 meter.
In de boeken van het EK staat ach
ter haar naam het hatelijke NM,
niet gemeten. Susan Kuijken wilde
revanche nemen voor haar misluk
te WK in Berlijn. Maar wederom
was ze niet goed genoeg op de
1500 meter. De estafetteploeg
4x100 meter werd veertiende: gie
chelend kwamen de vrouwen
door de mixed zone, waar het
schaamrood op de kaken had moe
ten staan. Groentje Niels Verwer
werd 27e en laatste op de 1500 me
ter in een tijd van 3.52,67 minuten,
waar hij anderhalve week eerder
3.40,08 minuten had gelopen. Met
die tijd zou de economiestudent
zich moeiteloos voor de finale heb-
ben geplaatst. Pieken op het ver
keerde moment, heet zoiets.
Van het groepje atleten, dat te elf
der ure nog aan de ploeg was toe
gevoegd voldeed alleen de 4x400
meter-estafetteploeg met een niet
verwachte finaleplaats. Hoogsprin
ger Martijn Nuijens zal heel snel
moeten bewijzen dat zijn vijfde
plaats op het WK in Berlijn geen
toevalstreffer was. Zoals hij in Bar
celona optrad was een WK-finalist
onwaardig. Hilda Kibet werd vier
de op de 10.000 meter. Op zich
een goed resultaat maar de gebo
ren Keniaanse is gewoon beter op
de weg dan op de baan.
Wie op een Europees kampioen
schap de finale van zijn of haar on
derdeel haalt, heeft het op zich
goed gedaan. Kogelstootster Melis-
sa Boekelman blijft echter een be
lofte. Marcel van der Westen liep
in Barcelona zijn beste seizoenstijd
en werd zevende op de 110 meter
horden. Arnoud Okken strandde
net als Kibet en de marathonploeg
aan de voet van het podium.
EK-debutante Monique Jansen be
haalde een prima negende plaats
bij het discuswerpen. Erik Cadée
mocht gisteravond ook voor het
eerst proeven aan het zoet van een
finale in een groot titeltoernooi.
Dat werd voor hem een bittere er
varing. Bram Som, Gregory Sedoc
en Jolanda Keizer - een topper op
de zevenkamp - hadden te kam
pen met pech en ziekte. Robert
Lathouwers blameerde zich op de
800 meter, excuseerde zich netjes
en revancheerde zich bij de 4x400
meter-estafette.
Volgens technisch directeur Peter
Verlooy van de Atletiekunie zullen
er, nu de route richting de Olympi
sche Spelen van 2012 halverwege
is, scherpere keuzes gemaakt wor
den. „In september evalueren we
dit seizoen en dan kijken we hoe
we de sporters met het hoogste
olympische potentieel nog beter
kunnen steunen."
Hij wilde zijn jonge talenten als
Groot en Verwer niet afvallen.
„We moeten ze even in de luwte
laten. Over vier jaar kunnen we
wat hen betreft de balans opma
ken."
In de straten van San Sebastian
troefde Sanchez, de man die waar
schijnlijk naar Rabobank gaat, Vi
no en Sastre af.
Het groepje met Gesink, die er
hard aan trok, had op de top van
de Jaizkibel nog maar op 22 tellen
achterstand, maar moest uiteinde
lijk op 37-tellen achterstand sprin
ten om de overige ereplaatsen. Ge
sink werd zevende. Loon naar wer
ken was uitgebleven, niettemin
kon de Nederlander tevreden zijn.
Het lichaam, na drie zware Tour
weken en een weekje in de crite-
riumgekte, had hem verrast. „Ik
was moe. Ik voelde me 's morgens
niet goed en de eerste keer op de
Jaizkibel zelfs slecht. Ik heb nog ge
zegd dat er maar voor Garate
moest worden gereden. En ook in
het begin van de tweede klim was
het niet veel, ik wilde naar de zij
kant sturen en ermee stoppen. Be
Luis Leon Sanchez spurt naar de winst in San Sebastian. Alexandre Vino
kourov (links).komt net tekort. foto Juan Herrero/EPA
kijk het maar, kwam in me op."
Het verbaasde de ploegleiding, bij
monde van Jan Boven, niets. Ren
ners die een zware Tour achter de
rug hebben, zitten mentaal tegen
het randje aan. Wist Boven. Zich
nog eens ertoe zetten, is razend
moeilijk. Gesink zette echter door.
En vond de juiste spirit en spier
spanning. „Het ging op een gege
ven moment vanzelf. Ik zat met
renners waar ik in de Tour de gelij
ke van was, of beter. Wilde me nu
ook nog één keer laten zien."
