Dat is
reizeni4
WEGWIJS Waarom wijzen mannen je heel anders de weg dan vrouwen?
Sula de Jong
Zaterdag 24 juli 2010
reizen@wegener.nl
024-3650360
door Agnes van Brussel
NAAM Sula de Jong (40).
WOONPLAATS Arnhem.
BEROEP Stewardess.
BURGERLIJKE STAAT Samenwonend met twee kinderen.
HOE LANG VAN HUIS? „Gemiddeld twee tot drie keer per maand en
altijd buiten Europa. Meestal ben ik drie tot vijf dagen van huis. Van
wege de kinderen wil ik eigenlijk niet langer weg zijn. Goed voorbe
reid, kun je overigens op elke plaats van bestemming in 24 tot 48 uur
nog veel ondernemen."
DE LAATSTE REIS „Naar Singapore. Een bruisende, schone stad waar
je heerlijk kunt eten en winkelen."
ALTIJD IN DE KOFFER „Mijn laptop. Ik wil graag mijn KL026-hyvespagi-
na bijhouden. Verder neem ik zo min mógelijk mee, om ruimte in de
koffer te besparen. Je weet nooit wat je tegenkomt. In Amerika kun je
in de outletstores voor een schijntje bekende modemerken kopen.
Handig en een stuk voordeliger met twee kinderen in de groei."
BESTE REISTIP „Canada: Prachtig groen en uitgestrekt landschap, waar
je uren kunt rijden zonder iemand tegen te komen. Het is er veilig, je
kunt er hiken, walvissen spotten, skiën, paardrijden en zeilen op prach
tige meren."
THUIS BLIJVEN OF TOCH OP VAKANTIE? „We gaan op familiebezoek
in Zuid-Afrika."
Op vakantie in het buitenland willen
we nog wel eens wat kopen. Geheel
volgens de plaatselijke gebruiken
onderhandelen we met de verkoper
over de prijs. Goed afdingen is een
sportief spel, waarin alle spelers mogen
winnen. Soms is het zelfs pure kunst,
een toneelspel met een happy end.
door Johan Bosveld
beeld Saskia van der Linden
De verkoper houdt het
voetbalshirt breed la
chend omhoog. „Your
size", weet hij zeker,
terwijl hij het kleding
stuk voor onze zoon houdt. In het
piepkleine winkeltje in Stone
Town, de oude wijk van Zanzibars
gelijkname hoofdstad, zoeken we
een voetbalshirt van het nationale
team van dit eiland. Van elk vakan
tieland ligt thuis een voetbalshirt
in de kast. Op het bounty-eiland
voor de kust van Tanzania moet
dus ook gescoord worden.
De wedstrijd begint. De verkoper
vraagt omgerekend 20 euro voor
het shirt. Wij beginnen met een te
genbod van 20.000 Tanzaniaanse
shilling, de helft. De jonge verko
per hangt het shirt hoofdschud
dend terug in het rek. Nog steeds
glimlachend kijkt hij ons aan. Wij
glimlachen terug, kijken wat rond,
zeggen dat-ie mooie spullen ver
koopt en doen alsof we de winkel
willen verlaten. Het werkt: „Ok,
for you I make special price", zegt
de jongeman.
De kunst van afdingen is dat ko
per en verkoper elkaar de ruimte
geven om hun spel te spelen. Het
is een vriendschappelijke wed
strijd, die je toch graag wilt win
nen. Afdingen is zeker geen ge
vecht, geen dreunend handgeklap
zoals op een Betuwse paarden
markt. Voor ons, 'rijke' westerlin
gen, is het vooral een toneelstukje.
Veel succes hebben we altijd met
de scène waarin vader in de porte
monnee kijkt en vervolgens moe-
hebben. Daarom zijn veel vrou
wen geen heldinnen als het aan
komt op kaartlezen en inparke
ren, hoewel ze daar soms zelf an
ders over denken, want ook daar
is ruimtelijk inzicht voor nodig.
Het gebrek aan testosteron en
ruimtelijk inzicht is de reden dat
vrouwen op een heel andere ma
nier de weg wijzen dan mannen.
Ze herkennen de weg veel meer
aan uiterlijke zaken en zullen die
in hun beschrijving vlechten.
Vrouwen zeggen bijvoorbeeld eer
der dat je bij de bibliotheek links
af moet, dat je vervolgens een
standbeeld zult zien waar je
rechtsaf moet en dat je dan uit
komt op een laan met aan beide
zijden prachtige lindebomen. Uit
eindelijk moet je bij de bakker
linksaf en dan ben je op de plaats
van bestemming.
Samenstelling en redactie:
Frank Clevers en Charles Lennartz
Wie geen TomTom
heeft (het beken
de navigatiesys^
teem) en ook
niet over een rou
tebeschrijving, kaart of platte
grond beschikt, moet vaak hopen
dat er iemand langs de weg te vin
den is aan wie de route gevraagd
kan worden.
Mannen geven dan meestal op
een heel andere manier antwoord
dan vrouwen. Een man stuurt je
rechtdoor, linksaf, na honderd me
ter de tweede weg rechts enzo
voorts. Vrouwen gebruiken vaak
veel meer woorden en beschrijvin
gen. Hoe kan dat?
Dit is een bekend verschijnsel dat
ook verklaarbaar is. Het komt
door het mannelijk geslachtshor
moon testosteron dat bij mannen
in veel grotere mate aanwezig is
dan bij vrouwen. Het gebrek aan
testosteron zorgt ervoor dat vrou
wen minder ruimtelijk inzicht
