'Ik heb nog maar een kans om
De koerstrui
Van Cerwen houdt hoop
22
jesper
f
Vandaag wordt de Tour beslist op de Tourmalet. Alberto
Contador en zijn grote rivaal Andy Schleck zijn het daar
over eens. De uitkomst zien ze vanzelfsprekend anders.
donderdag 22 juli 2010
door Mart Smeets
o
TOURMALET
wat was hij bij tijden
gek. En leuk. En goed.
En nauwelijks te begrij
pen. Hij heette Jesper
Skibby en hij reed de Tour voor
TVM. Een Deen die geen gevaar
kende en die ook zeker 'het spel'
niet meed.
Skibby was ieders lieveling. Van
bakvissen die bij de finish stonden
en hem heimelijke blikken toe
wierpen tot huisvaders die zijn
aanvalslust eerden tot het wieler-
journaille dat in hem altijd een leu
ke gesprekspartner vond.
Skibby was een groot kind, een
schreeuwer soms, maar eentje met
een klein hartje. Hij won etappes
en hij reed tomeloos alleen over
de bergen en hij viel ook wel uit:
geheel kapot. Leeg en ontzield,
maar met een schaduw van een
lach op zijn smalle smoeltje.
Hij sprak beter Nederlands dan
menig Hollandse renner en grapte
zijn hele wielerleven aan elkaar.
Avontuur mijnheer, daar ging het
om.
Thuis voor hem waren de smalle,
lage kustlijnen van Denemarken.
Daar waar de wind zijn woorden
wegwoei.
Ooit nodigde ik Skibby uit voor
een televisie-uitzending in de
avond. Hij zat nooit aan en dat
spijt me nog steeds. De ouverture
nochtans was fantastisch. Hij lach
te met zijn voormalige maatjes, hij
dronk een glas en haalde herinne
ringen op. Hij leek erg in orde en
een grootse vertelavond diende
zich aan.
Wat er mis ging, weet ik nog
steeds niet.
Skibby raakte, laat ik het voorzich
tig stellen, in de avond en nacht,
de weg kwijt. Hij verdween, op
het oog in orde, en kwam de vol
gende morgen aan het ontbijt als
een space-cowboy.
Hij miste het noorden, leek dron
ken, maar was dat niet en hij sta
melde woorden.
In alle eerlijkheid: ik had met hem
te doen en vergezelde hem later
naar het ziekenhuis. Hij moest on
derzocht worden, dat leek me het
beste.
Skibby plaste een onderzoekka-
mer geheel onder, sprak wartaal
en was, ronduit, zielig.
Ik wist niet hoe je met zo iemand
moest omgaan, het verplegend per
soneel in dat ziekenhuis ook niet.
Ik vroeg zijn Deense vriendin naar
Pau te vliegen en hem te helpen,
waar mogelijk. Zij vloog in, ik trok
verder.
Maanden later ontving ik een ex
cuus van hem. Hij zei dat hij zich
nog weinig herinnerde van de be
treffende avond. Bijna alles was
zwart.
Arme Skibby...
Andy Schleck (links) gaat er vandaag voor de volle honderd procent voor. De Luxemburger beseft maar al te goed dat hij in de laatste bergrit met aan
komst op de Tourmalet de laatste mogelijkheid heeft om Alberto Contador (rechts) uit het geel te rijden. foto Guillaume Horcajuelo/EPA
BH IIHIIHHHIWII1WIMIH
Hoe graag had hij het geel deze
Tour nog even aangeraakt... Zijn
geel, zeven keer eerder al zijn
prooi. Vorig jaar was Lance
Armstrong, bij zijn te
rugkeer in het pelo
ton, derde. Dat
beloofde,
vond hij-
zelfj nog
veel. Dit
jaar moest
het er dus nog één*
keer van komen.#
Maar de oude 3
meester mochtS
zelfs niet aan de ge- gS
le trui ruiken. Hij m
viel de gaten in 3
zijn knieën, stuur
de naast de weg.
Verloor tijd. Nog
meer tijd. En nog veel meer tijd.
Zo vlak voor de rustdag, in de rit
naar Pau, kon de getergde Arm
strong nog één keer een gooi doen
naar een ritzege. Een schrale
troost, die hem zelfs niet gegund
was. Geel. Het hoorde bij hem.
Het hoorde bij de vroegere Lance
Armstrong. Inmiddels is hij
een oude man, niet
meer in staat een
dergelijk tricot
te veroveren.
De macht is
aan de
jeugd.
Henk
1 Theuns heeft in
zijn collectie wie-
ga? lertruien zo'n fel-
«I begeerd geel tricot
sjjj van Armstrong,
g In 2005, na Arm
strongs zevende
Tour-zege, kreeg
de Brabander het
shirt.
Het staat, vol trots, in het boek
Koerstrui dat vorige maand bij uit
geverij Trichis verscheen. Zodat
ook Armstrong er nog zo af en toe
eens naar kan kijken....
door Edward Swier
TARBES - Gerry van Gerwen blijft
naarstig op zoek naar een hoofd
sponsor voor zijn wielerploeg. Een
opvolger voor Milram heeft de Ne
derlandse manager echter nog niet
gevonden. Samen met zijn doch
ter Marlies, het commerciële brein
achter het team, had Van Gerwen
zelfs de afgelopen weken nog ge
sprekken. Maar telkens liepen die
op niets uit.
Van Gerwen houdt hoop. „De Van
Gerwens hebben nog nooit verlo
ren. We zullen de eerste aanvraag
voor een nieuwe licentie binnen
kort bij de UCI indienen. Zodat
we, als er zich toch nog iets aan
dient, niet achter het net vissen."
Van Gerwen blijft zoeken naar een
sponsor die belangen op de Duitse
markt heeft. „Dat is strategisch ge
zien de beste keuze. In de landen
eromheen is sprake van enige ver
zadiging. Duitsland is voor heel
veel bedrijven interessant."
Eind april nog leek een overeen
komst voor vier, misschien wel
vijf jaar dichtbij. Het shirtontwerp
was zelfs al klaar. Maar handteke
ningen onder een contract kwa
men er niet. Nu nog is Van Ger
wen in gesprek met een bedrijf dat
pas in september kan beslissen.
„Dat is laat, misschien wel te laat."
De vraag is of er dan nog renners
voorhanden zijn. Van Gerwen
heeft zijn huidige coureurs, die
allen een aflopend contract heb
ben, gezegd dat ze vrij zijn om
met andere ploegen te praten.
„Het enige wat we ze gevraagd
hebben is om ons te verwittigen
als ze gaan tekenen."
Van Gerwen heeft het personeel
arbeidsbemiddeling aangeboden.
Bij de Duitse formatie rijden drie
Nederlandse coureurs. Sprinter
Wim Stroetinga en Nederlands
kampioen Niki Terpstra moeten
op zoek naar een nieuwe ploeg,
Servais Knaven neemt dit jaar af
scheid van de wielersport.