spectrum i4
Gratis geld halen in Nederland is de
gevleugelde uitdrukking onder
jongeren in Bateau. De Roenieense stad
baalt van de bijnaam Skim City, maar
de realiteit is dat de jeugd graag naar
Nederland reist om snel wat geld te
verdienen met skimmen.
door Gerard den Elt beeld Mark Reijntjens
Zaterdag 17 juli 2010
City
In de desolate hoofdstraat van Bacau,
Roemenië, wordt een gitzwarte Mer
cedes AMG 63 CLS, geblindeerd en
bloedsnel geprepareerd, staande ge
houden door twee agenten in een
Dacia Logan. Zo eentje die bij ons de geu
zennaam 'vrekkenauto' heeft gekregen.
Lachend stapt de Roemeen uit het Duitse
statussymbool. Kort zwart haar, begin 20,
zwarte coltrui, zwart lederen jack. Rijbe
wijs in de ene hand, een stapeltje Roe
meense lei in de andere. Snel en vooral la
coniek wordt de verkeersovertreding be
taald.
Hij kan zich maar beter geen illusies ma
ken, bromt politiechef Marian Matei. „Als
hij er met skimmen aan is gekomen, zul
len we hem aanpakken en kaalplukken",
belooft het hoofd van de Roemeense poli
tie in Bacau. „We zijn hier zeer gemoti
veerd. Niet voor niets hebben we in drie
jaar tijd vierhonderd man opgepakt."
Matei is getergd. Als 'patriot' kan hij het
niet verdragen dat zijn geboortestad zo'n
slechte naam heeft in de wereld. Skim Ci
ty: de naam is hem een gruwel. „De aan
stichters van het skimmen komen nu een
maal uit Bacau. Daar kan ik ook niets aan
doen. Ze zitten nog jaren in de gevange
nis", zegt Matei berustend.
Zijn stad met 175.000 inwoners is berucht
om de kennis en manschappen die wor
den geëxporteerd. In Nederland haalden
de Roemenen in 2009 een recordbedrag
van 36 miljoen euro op, althans volgens de
opgave van de banken. Critici houden het
op een veelvoud van dat bedrag. Slechts
een fractie van de daders werd gepakt.
Vrijwel elke klant die geld komt pinnen in
een gemanipuleerde automaat is het haas
je. De skimmers zijn vooral blij met credit
cards, zeker als het om goldcards gaat. Die
hebben een hoge opnamelimiet, de dia
manten in de wereld van het plastic geld.
Skim City moet het niet van zijn steden
schoon hebben. De stad in de provincie
Moldavië, 240 levensgevaarlijke autominu
ten noordelijk van Boekarest, is van een
pontificale lelijkheid. De wegen zitten vol
diepe kuilen. Het hemelwater kan vaak
geen kant op en dus veranderen de door
gaande routes bij regen in kanalen en de
zijwegen in modderpoelen.
De stadsarchitect moet aan zware depres
sies hebben geleden om het beton zo naar
geestig op de tekentafel te krijgen. De
woonkazernes, vele uit de tijd van dictator
Ceaucescu, hangen scheef van de betonrot.
Het centrum: deprimerender is nauwelijks
denkbaar. De winkelpromenade langs de
hoofdstraat, de Marasesti-boulevard, kent
alleen maar banken, telefoonwinkels, wis
selkantoren en casino's met slotmachines.
De geglazuurde tegels op de promenade
hebben grotendeels losgelaten.
Overal zijn geldautomaten, alsof het gaat
om lesmateriaal voor aanstaande skim-
