Agliotti neemt geen genoegen met brons 32|sp Grachten Basketballer Mitchel Kouwijzer speelt ook komend seizoen bij Weert. Hij begint straks aan zijn vijfde jaar op het hoogste landelijke niveau. Van den Berge uitgeschakeld BASKETBAL 4,84 Mitchel Kouwijzer is voor bas ketbalbegrippen niet bijzon der lang: 1,84 meter. Mitchel Kouwijzer wil komend seizoen goed presteren bij Weert. foto Peter Nicolai zaterdag 17 juli 2010 door Rudy Boogert De magie van de grach- tentocht is verdwenen. Jammer. Heel voetbal- minnend Nederland verlangde al jaren - 22 om precies te zijn - naar een herhaling van een rondvaart zoals in 1988. Nou, dinsdag kwam die er eindelijk. Maar om de volstrekt verkeerde re den. De huldiging van het Neder lands elftal in de Amsterdamse grachten had natuurlijk nooit mo gen plaatsvinden. Tweede van de wereld. Briljante prestatie natuurlijk. En dat bonds coach Bert van Marwijk en de af zwaaiende aanvoerder Giovanni van Bronckhorst geridderd wer den in de tuin van het Catshuis, paste ook in de traditie. In 1974 kregen supervisor Rinus Michels, bondscoach Frantisek Fadrhonc en aanvoerder Johan Cruijff die eer daar ook opgespeld (overigens verzorger Pierre van de Akker ook). Maar daarmee houden vergelijkin gen helaas op. Oranje 1974 ging na een polonaise in de Haagse tuin - Wim Suurbier op bekkens en Ruud Krol op klarinet - nog even naar Rotterdam voor een gemeen telijke huldiging en daarmee was het Oranje-avontuur, dat in de fi nale was gestrand tegen Duitsland, ten einde. Oranje 2010 kreeg ech ter een ticker tape parade in de grachten die alleen voor winnaars bestemd is. En laten we eerlijk zijn: Oranje 2oro heeft geen prijs gewonnen. Niet de hoofdprijs, niet de schoon heidsprijs en al helemaal geen fair play prijs na het finale kaartenfesti- val in Johannesburg. Voor het 74-team was een grachtentocht nog enigszins acceptabel geweest op basis van de introductie van het veelgeroemde totaalvoetbal. Maar de zakelijke stijl van 2010 voegt niets vernieuwendst toe aan de Nederlandse voetbalcultuur, laat staan de mondiale. Integendeel. Nederland werd daags na de finale gefileerd door de buitenlandse media. Afschuwe lijk slecht, smerig spel, Nederland heeft de eigen geschiedenis verra den om te winnen, het verpestte de finale met zijn fouten en over tredingen. Geen kwalificaties om trots op te zijn. Geen kwalificaties om door de grachten te carnaval len. Het ergste is nog dat het Neder lands elftal de worst om te win nen nu voor altijd kwijt is. De boodschap was 22 jaar lang: als je wint, krijg je een rondvaart. Om dat Nederland zó verschrikkelijk ongeduldig is, hebben we een tra ditie veranderd. Ook als je de fina le verliest, krijg je een rondvaart. Wat zou Oranje nu krijgen als het een keer wint? ZEVENBERGEN - Koen van den Ber ge uit Burgh-Haamstede is in de kwartfinales van het nationaal ranglijsttoernooi (twee sterren) in Zevenbergen gestrand. Hij verloor met 4-6 4-6 van Mathys Bloem. Bij de vrouwen werd Mandy Wol- fert (Sluiskil) in de tweede ronde uitschakeld en Frederique van de Velde (Kapelle) verloor in de eer ste ronde. Marilyn Agliotti gaat vandaag met de nationale vrouwenhockeyploeg in Nottingham tegen Duitsland op jacht naar een finaleplaats in de Champions Trophy. De strijd om het brons telt niet. door Danny van den Broek NOTTINGHAM - Het verlangen naar huis was nog nooit zo groot als tij dens het WK voetbal. „Ik heb met heel veel liefde en bewondering ge keken", zegt de van oorsprong Zuid-Afrikaanse Marilyn Agliotti (31). „Je leeft gewoon mee. Je ziet de nieuwe stadions, hoort de vu- vuzela's, proeft de sfeer. Die was geweldig. Als Zuid-Afrikanen gaan samenwerken gebeuren er mooie dingen. Het vervulde me met heel veel trots." Heel graag had ze één wedstrijd van Bafana Bafana bezocht. „Maar met het Nederlands hockeyelftal waren we net aan de voorberei ding op de Champions Trophy be gonnen. Dat was onmogelijk", zegt Agliotti, die opgroeide in het stadje Boksburg, dichtbij Johannes burg. Voor de nationale ploeg van Zuid-Afrika speelde ze 75 inter lands. De laatste tijdens de Olym pische Spelen van Sydney. Daarna lonkte Nederland. In Eindhoven leerde ze haar vriendin kennen met wie ze nu alweer zeven jaar getrouwd is. In 2006 kreeg ze het Nederlands staatsburgerschap, een jaar later debuteerde ze voor het Nederlands elftal. Zowel bij Oranje Zwart als in de Nationale ploeg draagt ze het shirt met nummer 27. „Dat is het kenge tal van Zuid-Afrika", legt Agliotti uit. „Dat blijft toch mijn land. Dat gevoel gaat nooit meer weg. Mijn hele familie woont er nog." Ze weet dat niet iedereen in Zuid-Afrika het waardeert dat ze hier in Nottingham tijdens de Champions Trophy in een oranje shirt het Wilhelmus staat te zin gen. „Je hoort het niet direct, maar het is een gevoel. Dan kom ik spor ters uit Zuid-Afrika tegen die net even anders reageren. Niet dat het iets met me doet hoor. Ik speel met net zoveel passie voor Oranje als ik voor Zuid-Afrika heb ge daan. Het is mijn sportcarrière." Pi kant detail. Op de laatste Olympi sche Spelen in Peking, waar ze voor het eerst in haar carrière goud veroverde, scoorde ze in de poulefase uitgerekend tegen... Zuid-Afrika. Ze vierde de treffer al lesbehalve ingetogen. Gaat het in de sport louter om winnen en verliezen, als student fi losofie denkt Agliotti langer na over het leven. „Een filosoof is nooit tevreden met het eerste ant woord. Er zit altijd meer achter. Een filosoof, weet ze, is altijd op zoek naar antwoorden. „Omdat je ze nooit krijgt", glimlacht Agliotti. Gelukkig zijn de vraagstukken in het hockey iets simpeler te beant woorden. Haar rol in Oranje is be langrijk. Als de bondcoach zijn tac tiek voorlegt aan de ploeg, heeft Kruis eerst aan tafel gezeten met Janneke Schopman, Minke Smeets én Marilyn Agliotti. „Meedenken over een speelwijze vind ik leuk om te doen. Ik weet wat er ge vraagd wordt. En wie er het meest voor over heeft wint." De tweede nederlagen kort na elkaar tegen Ar gentinië kwamen volgens Agliotti niet op het verkeerde moment. „Leren verliezen is een van de bes te lessen die de Nederlandse hock- eysters konden krijgen." En dan strijdbaar: „Daarom gaan we het ook redden tegen Duitsland. Wij willen hier de finale spelen. Die wedstrijd om de derde en vierde plaats telt voor ons niet."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 34