Gekwetste elleboog nekt Evan:
Cesink mokt ondanks opmars naar zevende stek
22
Piet van Est
TOUR DE FRANCE
Wereldkampioen Cadel Evans gokt en verliest.
Na één koersdag is hij zijn gele trui alweer kwijt. Andy Andyschiecku de vierde
Schleck is de volgende die het geel mag aantrekken. aantrekken m deze Tour.
Cesink in het wit
li-I i 11 renner die het geel mag
woensdag 14 juli 2010
door Mart Smeets
Jf" e had in West-Brabant de
drie broers van Est. Ze fiets
ten allen hard. De een, Wim,
I werd volksheld. Reed tot in
n veertigste levensjaar bij de
profs en verkocht veel koersen. Hij
was sterk als een beer en vooral ge
slepen. Als hij negentiende werd
tijdens een criterium, stapte hij op
de nummer drie af zei tegen hem:
„le zag toch dat ik achter jou
sprintte..." en streek vervolgens
zijn paar tientjes prijzengeld op.
Dat deed hij zijn hele leven lang,
bij iedere koers.
Zijn familieleden smokkelden. Re
den met smokkelwaar over de
grens en kenden de mazen in de
wet van bijna alles.
Nico van Est, de jongste broer,
overleed niet lang geleden. Over
hem is weinig te vertellen' hij heet
te een brave knecht te zijn. Daar
kunnen we er niet genoeg van heb
ben in ons bestaan.
Piet van Est, de middelste broer,
dat was pas een bijzondere. In het
peloton heette hij 'Rooie Piet'.
Zijn ploeggenoten stuurden hem
graag terug voor water. 'Piet ga
bidonnen halen', denderde Rik
van Looy dan en Van Est liet zich
afzakken. De dag was warm, lang
en stoffig en Piet haalde zeven
bidonnen. Voor hij terug was in
het peloton had hij er zelf al vijf
leeg gedronken en stuurden ze
hem vloekend en tierend weer te
rug: Piet, let toch eens op, man.
Hij gaf geen krimp en pendelde de
hele dag heen en weer.
Op een mooie dag in de Giro
kwam hij in de kopgroep uit. Piet
mocht eens in de schijnwerpers
fietsen. In het peloton heerste apa
thie' het was te warm om echt te
fietsen. Toen men de streep pas
seerde keek men naar het podium
waar de goede Piet, tot veler verba
zing, gehuldigd werd. Zijn ploegge
noten klapten hem toe' ze waren
blij voor de eeuwige knecht.
Piet stak beteuterd zijn vingertje
op' hij wist het: met de gratie van
vele anderen had hij mogen win
nen. Daar hoefde hij niet echt over
op te scheppen, 's Avonds aan ta
fel riepen zijn ploegmaats om
champagne. Piet zei dat hij dat
niet kon betalen en bood spuitwa
ter aan, desnoods nog een biertje.
Van Looy knikte naar de hoteleige
naar en liet de flessen open ma
ken. Piet zat erbij en keek ernaar.
Hij had nog nooit in zijn leven
champagne laten opentrekken.
Dat dronken ze niet in Sint Willi-
brord.
SAINT-JEAN-DE-MAURIENNE - De ge
slaagde machtsgreep van Andy
Schleck in de Tour heeft ook voor
Robert Gesink prettige gevolgen.
Schleck verruilde gisteren de witte
leiderstrui van het jongerenklasse-
ment voor de gele leiderstrui. Ro
bert Gesink schoof in het jongeren-
klassement naar de tweede plaats.
Hij mag daarom de witte trui van
Schleck aan.
door Edward Swier
SAINT-JEAN-DE-MAURIENNE - Robert
Gesink was aan de streep na de
laatste Alpenetappe bepaald niet
lief voor zichzelf Hij had zich, na
een hongerklop, in de finale als
'een oud wijf in een rolstoel' ge
voeld. Hij was eerder bergop beres
terk, maar wilde nóg beter. „Ik
heb gegeven wat ik had. Maar het
ging niet zo hard als ik wilde", zei
de nieuwe nummer zeven van het
algemeen klassement in
Saint-Jean-de Maurienne.
De grootste sporters zijn nooit te
vreden met hun eigen prestaties,
vinden dat het altijd beter kan. Ge
sink heeft, tot genoegen van tech
nisch directeur Erik Breukink,
zo'n instelling. De Rabo-jongeling
(24) deed gisteren goede zaken
voor het algemeen klassement,
rukte op naar de zevende plaats.
En toch baalde hij een beetje. Ge
sink was teleurgesteld in zichzelf
Hij mokte dat-ie op de Col de la
Madeleine het wiel van Andy
Schleck en Alberto Contador niet
had kunnen houden. Breukink:
„Misschien is het niet realistisch
om te denken dat hij die twee nu
al kan volgen. Zij zijn qua ervaring
in grote rondes een paar jaar ver
der." Gesink beseft dat hij de tijd
heeft, maar wil zo graag. „Ach ja,
er moet ruimte voor verbetering
blijven. Maar liefst zit je bij die
mannen."
Dat Gesink van de overige klim
mers de beste indruk maakte, was
een schrale troost. De renner uit
Aalten: „Ik had gehoopt bij de al-
lerbesten te blijven. Maar eerlijk is
eerlijk, van degenen in mijn groep
je was ik wel de sterkste." Na de Al
penritten, die vooraf weinig spek
takel beloofden maar toch voor
een duidelijke tekening zorgden,
staan de Rabo-kopmannen hoog
genoteerd. Denis Mentsjov is opge
schoven naar de vierde plaats, op
2.58 van Andy Schleck, Gesink
heeft 4.22 achterstand.
Geen enkele ploeg kent, tot tevre
denheid van ploegleider Adri van
Houwelingen, een dergelijke luxe.
„Wanneer had Nederland voor het
laatst na een aantal bergritten een
renner in de toptien? Het zal Boo-
gerd zijn geweest, die werd in 1998
vijfde. Het mooiste is dat we nog
niet hebben hoeven kiezen wie on
ze kopman is, ze doen allebei nog
mee. Daar kunnen we voordeel uit
gaan halen."
Van Houwelingen verwacht niet
dat Gesink de komende weken ver
zwakt. „En Denis is in de Pyrenee
ën altijd beter dan in de Alpen."
De bankemployees zagen op de
Madeleine de ene na de andere
concurrent wegzakken. Evans, Ro
gers, Wiggins, Sastre, Klöden, Vi-
nokoerov, Kreuziger, Hesjedal; Van
den Broeck en Basso; ze moesten
één voor één de rol lossen toen
knechten van Contador op de
klim aanzetten.
Gesink voerde nadat Contador en
Schleck de boel hadden laten ont
ploffen het commando in een
groepje met Denis Mentsjov, Levi
Leipheimer en Joaquin Rodriguez.
Onzichtbaar voor de televisiecame
ra's, maar wel degelijk in de frontli
nie. „Ik had de hele klim drie
smurfen in mijn wiel."
Eenmaal over de top voelde Ge
sink de krachten wegvloeien. „Ik
kreeg een ouderwetse hongerklop.
Gelukkig gaf lens Voigt me nog
twee gelletjes, anders was ik waar
schijnlijk nog onderweg geweest.
De laatste tien kilometer op het
vlakke leken er wel honderd."
Zoals Denis Mentsjov doorgaans
bij de grote namen aanklampt,
kroop hij gisteren in het wiel van
Gesink. En schoof hij een plekje
op in de stand.
De nummer drie Samuel Sanchez
is met 13 seconden marge te grij
pen. De Rabo-Rus: „De dag na de
rustdag heb ik altijd een beetje
een raar gevoel. Maar toch heb
ook ik goede zaken gedaan. Het po
dium is nog altijd haalbaar."
Cadei Evans (gele trui) kan zich op de Colombière nog handhaven in het peloton. Op de Madeleine moet hij echter lossen.
foto Christophe Ena/EPA